Gelukkig moest de lead niet vervangen worden!
Op de foto hieronder zie je de icd die verwijderd werd. Wat een kanjer zeg! Ik schrok er zelf best ook van.
Maar eens dat ik ook de migraine verslagen had, voelde ik me als herboren. Al is dat dan weer te hard geroepen. Maar ik ben weer thuis in mijn veilig nest en ik word hier dik in de watten gelegd. Thuiskomen met een kom verse kippenbouillon op het vuur om weer aan te sterken; dat zijn zo van die kleine dingen die zo van betekenis kunnen zijn!
Ik vertrok naar het ziekenhuis met een valiesje en heel wat lieve briefjes, geluksbrengertjes en een verstopte Apie. Dat was oma haar knuffelbeertje dat met haar altijd mee naar het ziekenhuis ging en die Sien van haar erfde. Onze meisjes hadden hem in mijn valiesje verstopt met een lief briefje! Je zo geliefd en omarmd voelen, dat ik al de helft van het herstel.
We zitten aan dag 4 en ik ben het niksen ook al een beetje beu. Maar rust om mijn lichaam te laten herstellen is echt noodzakelijk. Al zit mijn hoofd alweer vol met honderd en 1 ideetjes om te doen. Maar van zodra ik de trap afkom ben ik al buiten adem en moet ik gaan zitten om te bekomen. Veel doen zal er dus ook (nog) niet inzitten. Want dat lijfje doet ook echt nog pijn en slapen lukt helaas ook nog niet zo vlot. Lezen en schrijven dan maar?!