Desondanks hebben we genoten van onze middag buiten, het picknicken, een spelletje spelen en ons momentje samen. Het zal altijd ons favoriete picknick plekje blijven bij het begin van de lente. Op mijn blogje vind je er zoveel verslagjes over terug. Facebook vertelt me net -op deze dag- dat ik volgende berichtjes deelde. 'als de lente kriebelt' uit 2016 en 'de lente is geboren' uit 2015. Maar ook in 2014 schreef ik over dit is lente, op en top genieten. Maar de eerste lentekriebels in 2017 waren er wel al in februari.
Woensdag en een lentezonnetje; dat vraagt om een picknick. Omdat ik hou van tradities en gewoontes, trokken we na school direct richting de Averegten in Hallaar. Aan de bioboerderij is het altijd genieten. Deze tijd van het jaar zelfs nog meer dan anders. Met het vrolijk geblaat van de schapen, de vogeltjes die zingen en de kakelende kippen op de achtergrond voel je de lente helemaal ontwaken. Dat je er dan ook toevallig nog lammetjes ziet geboren worden is altijd een fijn momentje. Sien haar vriendinnetje kwam vandaag mee spelen. Dat maakte het natuurlijk extra leuk en gezellig. Bij het naderen van de boerderij voelde ik dat er iets anders was dan anders. Het was er leeg, en er was geen leven te bespeuren. Heel erg in de verte hoorde je af en toe een schaap. Maar de stallen bleken leeg, net als het kippenhok en de binnenplaats lag er verlaten bij. Eerlijk gezegd waren we allemaal een beetje teleurgesteld en hadden we hier nog niets over vernomen. Desondanks hebben we genoten van onze middag buiten, het picknicken, een spelletje spelen en ons momentje samen. Het zal altijd ons favoriete picknick plekje blijven bij het begin van de lente. Op mijn blogje vind je er zoveel verslagjes over terug. Facebook vertelt me net -op deze dag- dat ik volgende berichtjes deelde. 'als de lente kriebelt' uit 2016 en 'de lente is geboren' uit 2015. Maar ook in 2014 schreef ik over dit is lente, op en top genieten. Maar de eerste lentekriebels in 2017 waren er wel al in februari. dag27 van #40dagenbloggen
2 Comments
Deze stond al zo lang op mijn lijstje en vandaag heb ik er eindelijk eens tijd voor gemaakt. Ik heb altijd een voorraadje bijenwas liggen die ik ook voor zalfjes gebruik. (dit kan je gewoon bij de imker kopen). Stukjes stof, die had ik niet zomaar op voorraad liggen. Dus ging ik even te rade bij An; mamablogster bij Nononsonsmoms die ook nog eens de schoonste dingen uit haar naaimachine tovert. Enkele dagen later stuurde ze me een berichtje dat ze een paar restjes stof had klaarliggen die ik mocht gebruiken. Haha, een paar! Een verzameling! Ikke kei blij met al die schone stofjes; zij blij omdat ze een tweede leven kregen. Win-win dus. Voor wie ook graag af wil van plastic in de keuken en de frigo, of van restjes stof; moet deze zeker eens proberen; bijenwasdoeken of beeswax wraps. Je hebt nodig:
Zo ga je aan de slag:
De eerste keer is het zeker een beetje uitproberen en zoeken wat het beste voor je werkt. Ik had mijn doekjes afgewerkt maar toch vond ik ze iets te plakkerig. Dus heb ik ze nogmaals opgewarmd en ben ik er met een deegschraper nog even over geweest om het overtollige wasmengsel er nog af te halen. Daarna voelden ze beter en vooral aangenamer aan. Waar kan je deze doekjes voor gebruiken? Enkele voorbeelden:
Je kan het doekje gewoon reinigen met koud/lauw water en een zacht sopje. Gebruik geen warm water want dan gaat de bijenwas smelten. Dit is dan ook de reden waarom je het best niet gebruikt voor vlees of vis! Door de warmte van je handen bij het inpakken gaat de bijenwas net voldoende zacht worden om zich rond het voorwerp te wikkelen. Een nieuwe doek ruikt ook (heerlijk) naar de bijenwas; maar deze geur zal snel verdwijnen zodat het ook niet op je etenswaren achterblijft. Dit doekje kan je tot max. 10 maanden gebruiken. Bewaar ze opgerold in de kast of in een mooie weckpot. Er is ook nog een andere methode om deze doekjes te maken. Namelijk met een strijkijzer, zodat je de bijenwas laat smelten door er met een bakpapiertje over te strijken. Bijenwas, dat is zoals kaarsvet; als je daarmee morst is dat niet zo evident om dat op te kuisen. Dus gebruik ik altijd een tafeldoek en een vuurstelletje dat ik alleen voor mijn zalfjes en kaarsen gebruik. Was op de kookplaat vind ik niet zo fijn; laat staan op mijn strijkplank of -ijzer. Sien heeft al gekozen in welk doekje ze morgen haar stuk fruit mee naar school zal nemen. Ze wou alvast oefenen met een paar koekjes. De bijenwasdoekjes ga ik nog netjes afwerken door met een kartelschaar de randen te knippen. En Lieze gaat er nog knoopjes aannaaien om het met een touwtje vast te maken. Maar we hadden vandaag geen schaar, noch knoopjes in huis. Een foto volgt later zeker nog. Ik ga ze de komende week uitproberen en dan mag An er ook nog enkele uittesten. Wie heeft deze ook al in gebruik? Laat me jouw ervaringen zeker weten! dag26 van #40dagenbloggen
Doodnerveus was ik vandaag. Gelukkig nam ik dat niet te letterlijk. Het zou wat geweest zijn om zo mijn hartjesverhaal te vertellen. Ik kon wel huilen van de zenuwen en dacht echt dat ik het niet zou kunnen. Maar ik heb het overleefd! Het was een hele fijne en hartverwarmende babbel. Donderdag horen jullie nog van me. Ik ga eerst even bekomen en mijn hartslag weer tot rust laten komen. Deze tip kan ik al meegeven. Maar écht! Wat een bijzondere ontmoeting met twee heerlijk schone mensen! dag25 van #40dagenbloggen
•What if I fall? Oh, but my darling, what if you fly?!•
• •Het weekend is voorbij gevlogen. Morgen een nieuwe week met een grote uitdaging en iets (iemand) schoons op mijn pad Maar ook een klein beetje sterven van de zenuwen; al zal ik dat maar niet te letterlijk nemen! Fijne nieuwe week gewenst, dat de zachte lentestralen jullie hart mag verwarmen.• Dag24 van #40dagenbloggen Vanavond had ik geen tijd om veel te komen schrijven op mijn blogje. Of beter gezegd, nam ik mijn tijd om mijn hoofd leeg te maken. Macramé knopen dat is voor mij een perfecte manier om het piekeren even los te koppelen. Ik moet me zo erg concentreren op de telling en het synchroon knopen leggen dat ik er met mijn gedachten moet bijblijven. Et voila, mijn eerste luchtplantje heeft ook een plaatsje!
Wat is jullie manier om even tot rust te komen zonder dat je gedachten telkens afdwalen? Dag 23 van #40dagenbloggen Deze week had ik het idee om ons kleinste kamertje eens onder handen te nemen. Ik ging dat rap efkes doen. Dat er wat mis is met mijn tijdsplanning is geen geheim. Je weet wanneer je begint, maar nooit wanneer het afgewerkt is. Nu, net een uurtje geleden dus. Ondertussen is het vrijdagmiddag en zit ik op de trein naar Leuven voor alweer een afspraak en onderzoeken bij de cardioloog. Ik heb me nog ontzettend moeten haasten om alles opgeruimd te krijgen. Maar het moest en zou klaar zijn. En het is me gelukt! Ik ben dan ook zo blij als een kind met het eindresultaat. 6 jaar heb ik gewacht om dat kamertje onder handen te nemen. Hoe erg is dat niet. Al de rest kreeg altijd voorrang en ik had er geen idee van hoe ik het moest aanpakken. Maar met mijn grote lente- en opruimplannen moest het nu toch echt wel! Ik begon met een laagje primer en besliste dan maar om de gang mee te verven. Zo kon ik ons rommelhoekje aan de kapstok en schoenenkast ook eens leegmaken. Ik haalde mijn potten Levis verf nog eens van zolder. Nog altijd die van de wedstrijd die ik een hele tijd geleden won. Daar heb ik nog steeds wat kleurtjes van staan. Een mooie reeks pastelkleurtjes; lollipop (geel), soda (blauw), zacht roos, en Versailles grijs. Maar tegen dat de primer droog was, wist ik het nog steeds niet. Zat ik daar tussen de potten schone kleurtjes tot ik een ingeving kreeg. Ik nam de afplaktape en maakte grote vakken. Lieze mocht dan de kleurverdeling op de tape schrijven. En na heel wat laagjes, wachten, drogen en afwassen van de borstels ziet het er supertof uit. Kijk maar mee! De voor & na! dag 22 van #40dagenbloggen
Mijn nieuw fitness abonnement is een feit. De eerste drie afspraken zijn achter de rug. Ik moet wel toegeven dat ik het toch wel had onderschat. In het fitnesscentrum waar ik vorig jaar gestart was; was er helemaal niets van begeleiding en toestellen die al veel jaren hun tijd voorbij waren. Aangenaam kon je dat niet noemen. De andere opties die ik bekeken had waren ofwel niet bereikbaar met het openbaar vervoer, te ver of ontzettend prijzig. Dit fitness centrum belooft een persoonlijke begeleiding. Gezien mijn medische achtergrond heb ik dat toch ook wel een beetje nodig. Maar bij de conditietest liep het voor mij al mis. Je moet me niet op een fiets zetten voor een programma dat ik 30 minuten moet afwerken. Na 17 minuten ging mijn hartslag al zo hoog dat ik niet anders kon dan de test staken. Ik pas niet in een standaard pakket en dat was weer even confronterend. Het was weer even heel dicht bij mezelf blijven en me niet laten meesleuren door de standaardnorm. Ik nam thuis mijn dossier erbij en schreef een reeks uit zoals ik het in de cardiale revalidatie had afgerond. Dat was wat ik moest doen om mezelf niet te verliezen en goed mijn grenzen te bewaren. Dus trok ik mijn stoute schoenen aan om dit ook duidelijk aan te geven. Het zijn vaak van deze kleine onbenullige zaken die me leren om naar mijn lichaam te luisteren en me niet te moeten schamen voor mijn beperking en kunnen. Ondertussen is er wel een schema opgesteld waar ik mee aan de slag kan; dus uiteindelijk geeft dat wel weer een fijn vooruitzicht. Tot aan de lente probeer ik het nog rustig op te bouwen en neem ik de bus tot aan de fitness. En hopelijk lukt het me binnenkort om de 7,5 km met de fiets af te leggen zodat ik dan mijn opwarming al gedaan heb. Het geeft moed om weer doelen te stellen. Maar vooral ook motiverend om weer aan mijn lijfje en de extra kilo's te werken. Welk doel hebben jullie onlangs gesteld? Heb je soms ook wat extra motivatie nodig? Misschien kunnen we elkaar dat duwtje in de rug geven. Ik neem Lieze alvast mee voor een proeflesje met haar sport-na-school-pasje. Ook voor haar, met haar hartmedicatie, kan dat alleen maar deugd doen en is het belangrijk om nu ook al haar grenzen te leren aanvoelen en stellen. een sportieve dag21 van #40dagenbloggen
Vorige week heb ik me nog eens laten gaan. Zalfjes maken, recepten uittesten, de juiste combinaties proberen samen te stellen. Mijn biologische goudsbloemolie -gemaakt met de zelf gezaaide, en geoogste bloemen uit mijn tuintje- gebruik ik als basis. Zowel voor de goudsbloemzalf; waar ik alleen nog bijenwas aan toevoeg, als voor de lippenbalsems en de handzalf voor kloven. Het zijn eigen recepten, dus geen kopietjes van het internet. Echt, het geeft zoveel voldoening om dan leuke berichtjes met positieve reacties te krijgen. Je huid neemt zoveel van alle producten op; dus is het belangrijk om te weten wat je smeert! Een Labello fan? Dan vraag je je waarschijnlijk af waarom je daar zo aan vasthangt?! Daar worden producten aan toegevoegd die je lippen uitdrogen waardoor je altijd meer wil en moet smeren. En kijk maar eens naar de lijst van ingrediënten op je potjes. Een basiszalfje is helemaal niet moeilijk zelf te maken! Als ik het kan ... De lippenbalsem is als volgt samengesteld:
Hiermee kan je gaan experimenteren. Voor de zalf tegen koortsblaasjes voeg ik 5 druppels tea tree en 5 druppels eucalyptus toe. Voor de lippenbalsem met pepermunt voeg ik enkele druppels etherische olie van pepermunt toe. Voor de cacao lippenbalsem gebruik ik ook de etherische olie van pepermunt én een lepeltje cacaopoeder. (zalige combinatie) De ongezoete, dus zeker geen Nesquik. De handzalf voor kloven bestaat uit:
Etherische olie van geranium is wondgenezend en schimmelwerend. Zowel bij vette als droge huid gaat het de talgproductie harmoniseren. Lavendel heeft naast kalmerende ook een ontsmettende en pijnstillende werking. Palmarosa stimuleert de celregeneratie. Het is een antiseptische olie met bacterie-, virus- en schimmelremmende eigenschappen. Het wordt aanbevolen bij zenuw- en reumatische pijn. Karitéboter bevat allantoin, een extract dat werkt tegen een ruwe en gesprongen huid. Het wordt als vanouds gebruikt voor de verzorging van de huid , bij reuma, ... . Het stimuleert de vorming van nieuwe cellen en genezing van wonden. Het vermindert irritaties en maakt de huid zacht en glad, bevat vitamine A en E. De karitéboter smelt bij huidtemperatuur. De goudsbloemolie heeft een zuiverende invloed op de huid. Het werkt antiseptisch, wondhelend en ontstekingsremmend. Het helpt bij kloven, een droge of schrale huid, (schaaf)wondjes, jeuk bij eczeem of insectenbeten. Het verzacht en herstelt de huid bij littekens. De olie kan ook gebruikt worden als een verzachtende aftersun, als basis voor massageolie of gewoon als zijdezachte huidolie. Graag geef ik ook nog enkele tips mee. Ik ben geen herboriste, maar met heel veel opzoekwerk, uitproberen kom je al een heel eind om zelf zalfjes te maken. Gebruik altijd schoon materiaal. Ik maak gebruik van Weckpotjes omdat ze goed proper te maken zijn en ze in de oven kunnen om te steriliseren.
Probeer steeds op zoek te gaan naar goede kwalitatieve producten, en liefst ook biologische. Bij gebruik van etherische olie, bouw stilaan op. Liever te weinig EO dan te overheersend. Bijenwas kan je gewoon bij een imker in je dorp kopen. Verwarm je olie altijd au-bain-marie; dus zeker niet zo op het vuur of in de microgolfoven. Voor kleine porties zalf gebruik ik lenspotjes, die ik uitwas en even uitspoel met alcohol. Zo heb ik altijd een potje lippenbalsem en goudsbloemzalf bij de hand. Maar ook voor onze meisjes in hun boekentas; want er is niks zo goed en helend als de enige echte wonderzalfjes! Alle pijntjes verdwijnen hier als sneeuw voor de zon! Wie graag nog meer details wil, laat het gerust weten. Of misschien moet ik écht eens werk maken van een workshop in mijn bloementuin deze zomer?! Op mijn fleur d'Ellemieke pagina staan ook nog enkele artikeltjes over de goudsbloemolie. dag 19 van #40dagenbloggen Mijn energietjes voor vandaag zijn al even op. Ik had daarnet al een KO momentje in de zetel. Een comaslaapje noem ik dat. Een dutje van max 30 minuten waarbij ik precies nog alles hoor maar niet kan reageren. Dat is mijn lichaam dat in recuperatie gaat. Vandaag moest ik al vroeg en nuchter de trein op voor een rondje Gasthuisberg en een goeie 2,5u aan testen en echo's op de dienst cardiologie. Het is allemaal goed verlopen maar al die intense kracht- en spiertesten vragen heel wat van m'n lijfje. Het over en weer pendelen met trein en bus maakt het er niet gemakkelijker op. Maar ook dat zijn we weer doorgesparteld. En daar ben ik blij om. Dus veel ga ik hier niet meer kunnen vertellen; dus hou ik het bij een fotoverslagje. Dat er weer heel wat is gebeurd in mijn bloementuintje vertellen deze foto's. Deze kanjer werd vandaag neergehaald. Op vraag van onze buren, in overleg met de ganse familie. Maar eerlijk gezegd heb ik het er een beetje moeilijk mee. Grote veranderingen vragen tijd. Ik ga alvast op zoek naar een nieuwe boom voor het nestkastje. Voor de verwerking van het hout, de takjes en de dennenappels heb ik al heel wat ideetjes. Gisteren was een dagje van brouwseltjes. Nieuwe receptjes samenstellen en uitproberen. Ook daar vertel ik jullie komende week wat meer over. Een handenzalfje voor kloven, een lippenbalsem met cacao en pepermunt en ééntje voor koortsblazen. Dat een herinnering op Facebook me vandaag vertelde dat ik vorig jaar net hetzelfde deed is weer geen toeval. Hopelijk is iedereen veilig en wel thuis of op z'n bestemming geraakt. Hier was het alvast super glad en gevaarlijk. Van binnen dicht bij de kachel zag ik dit vogeltje smullen terwijl de eerste sneeuwvlokjes naar beneden dwarrelden. Sien en ik namen een stoel en keken naar dit tafereeltje. Wat doe je als je kind supergraag donuts eet maar er telkens ziek van is door de lactose-intolerantie en de vettigheid? Wel dan bakken we ze gewoon zelf. Iemand graag dit receptje? Dan deel ik het graag in een volgend blogje. Gisteren ochtend stond ik vroeg in de gure wind te bibberen voor een nieuwe poging bellen blazen en fotograferen. Jammer genoeg was er te veel wind en was het minder koud (al voelde het wel ijzig aan) zodat het te lang duurde voordat de bellen begonnen te bevriezen. Maar toch enkele probeerseltjes op foto. Dat was het voor dag 17 van #40dagenbloggen
Complimentjesdag. Wat is het mooiste complimentje dat jij onlangs hebt gekregen? Of welk complimentje gaf jou een ongemakkelijk gevoel? Welk complimentje zou je graag eens krijgen? Zouden we niet gewoon elke dag complimentjesdag houden? Een lief woordje, een klein gebaar dat zoveel van betekenis kan zijn. Onlangs vertelde m'n Lieze me dat er een meisje aan de bushalte haar aansprak en zei dat ze super mooi haar heeft. We hebben er 's avonds nog over nagepraat. Hoe vaak doen we dat? Een vreemde aanspreken om een gemeend complimentje te geven? Als ik zag hoe blij ons Lieze daar mee was, dan zegt dat toch genoeg. Maar toch hebben we daar vaak toch wat schroom om dat te doen? En hoe zit dat dan met complimentjes aanvaarden? Ik moet zeggen dat ik er moeite mee heb om die te accepteren. Eigenlijk is dat heel erg onbeleefd om een compliment in vraag te stellen of het te weigeren door te zeggen dat het niet waar is. Onlangs las ik er ergens een artikel over en sindsdien probeer ik het gewoon in me op te nemen en er vooral dankbaar voor te zijn. Soms zou ik mezelf eens door de ogen van een ander willen zien. Misschien dat ik ze dan beter zou begrijpen, die lieve woorden. Vandaag wil ik jullie oprecht zeggen dat jullie mijn hartje verwarmen. Elke keer opnieuw. Door hier te komen lezen, voor al jullie aandacht, lieve woorden en appreciatie. Vorig jaar heb ik even het idee gehad om een nieuwe reeks kaartjes te ontwerpen die als complimentjes zouden dienen. Van daaruit is het 'Topwijfje' gekomen. Want dat is een gemeend compliment dat ik af en toe eens wil zeggen tegen vriendinnen. Jij bent echt een topwijfje! Jammer genoeg is het telkens weer een investering om een grote hoeveelheid kaartjes te laten drukken. Als ik ooit een sponsor vind of nog eens in een Boomerang display geraak; dan maak ik er werk van! Bij deze dan maar enkele van mijn voorlopige ontwerpjes en er zitten er nog heel veel in mijn hoofd! Wij deden vanavond dan maar eens complimentjesronde. En eigenlijk is dat iets zoals je 's avonds eens moet stilstaan en bedenken waar je vandaag echt blij van werd. Welk complimentje wil ik mijn dochters en mijn man vandaag geven?! Een dag als vandaag is gewoon ook weer stilstaan en hoe we met enkele woorden iemand blij kunnen maken of gewoon onze appreciatie tonen. dag 16 van #40dagenbloggen
|
duik eens in het archief:
August 2022
|