Het huis netjes aan de kant, voor onze meisjes valiesjes gemaakt zodat ze morgen zonder zorgen kunnen gaan logeren en mijn ventje bij mij kan blijven tot 's avonds. Alles wat ik wou in orde brengen was gedaan.
Dus op tijd kunnen vertrekken naar Leuven. Bij aankomst was het fijn te weten dat het dezelfde dienst is als vorige keer. Al was de teleurstelling wel zeer groot om te vernemen dat ik geen privékamer heb. De verpleegster herkende ons nog van twee jaar geleden. Behalve ons Sien dan, al zijn ze die hier niet vergeten. Ja, ik heb hier de vorige keer naam gemaakt. Over die kamer, dat is natuurlijk niet omdat ik me te goed voel om bij een andere patiënt te liggen. Maar het zijn hier overwegend ouderen en om eerlijk te zijn, ik wil gewoon alleen zijn. We betalen maandelijks toch al genoeg aan de hospitalisatieverzekering?! Er zat niets anders op, maar de tranen begonnen al snel uit te breken. De verpleegster zag direct waar het om ging en ze begreep het wel. Ze was zo lief om ons nog even naar de cafetaria te laten gaan zodat ik nog een uurtje kon ontsnappen aan de monitors. Eens je geïnstalleerd bent en de monitor aanhebt, mag je de afdeling niet meer verlaten.
Voor ons Sientje was het goed dat we hier nog even weg konden. Na een bezoek aan het winkeltje en de cafetaria keerden we toch maar terug.
Steven en ik waren even in de war toen bleek dat er in mijn kamer een andere dame zat te eten. Toch maar even bij de verpleegster gaan checken of we ons niet vergist hadden. Die lieve dames hadden toch wel een privékamer geregeld zeker! Een patiënte die eigenlijk niet gevraagd had voor deze kamer heeft geruild. Zelfs al m'n spulletjes hadden ze netjes verhuisd! Hoe schoon is dat niet?! Lief toch! <8
Zo kon ons Sien ook nog even rustig op bed tv kijken, terwijl ik de eerste voorbereidingen kreeg.
De monitor is aangekoppeld, de metingen voor de nieuwe S-icd werden uitvoerig en nauwgezet bepaald en getest, samen met iemand van de firma en de cardioloog.
Ik heb aan de dokter dan ook maar gevraagd of ik deze icd mag bijhouden. Hij zou er voor zorgen.
Het goede nieuws is dat ik morgen als tweede gepland sta. Dus tussen tien en elf uur ben ik aan de beurt. De ingreep zal zo een 3 à 4 uur duren als alles volgens plan verloopt. Het slechte nieuws is dat ik ten vroegste maandag naar huis mag. Al had ik op het weekend gehoopt.
Mijn iPhone moet op vliegtuigmodus want het gebruik ervan geeft storingen op de minitorsignalen.
Al heb ik wel een soort tablet met tv, radio, supersnel internet (ahum, maar ik klaag niet) en telefoon. Lang leve de modernisering op Gasthuisberg! ;)
Ik voel me ontzettend vereerd en mijn hartje lacht van vreugde en liefde die jullie mijn richting uitsturen. Ik heb ontzettend veel mails, berichtjes, reacties en sms'jes gekregen. Ik denk dat er morgen een heel huis kan verlicht worden met al die kaarsjes die er gebrand gaan worden! Dankjewel voor jullie positieve vibes. Je kan niet geloven hoeveel kracht dat dat geeft! X 💚