week 17. de grootste werken zijn voorbij

Dat het tijd werd dat ik hier nog eens een verslagje schrijf en laat zien wat er de afgelopen 6 weken veranderd is in mijn tuintje. Als ik naar mijn vorig blogpostje kijk, besef ik pas hoe hard er weer gewerkt werd. De grootste werken zijn achter de rug. Bijna alle bloemetjes werden binnen al voorgezaaid of in mijn tuintje, ter plaatse gezaaid. Het is voor mij ook weer even een zoektocht geweest naar het vinden van evenwicht. Mijn huishouden, mijn kunnen  en het doseren om niet over mijn lichamelijke limiet te gaan. We hadden ook al enkele goede dagen (die we door de regen van de afgelopen weken alweer zijn vergeten), dus kwam de drang om veel te willen doen soms met een weerslag. Afgelopen week heb ik dankzij de regen, die echt hoog nodig was in mijn tuin, ook wat rust kunnen nemen. 
​Net als vorig jaar, is mijn tuintje ook nu weer mijn therapie. Zelfs zonder bloemen straalt het nu al zoveel liefde uit. Ik ben er elke dag opnieuw van verbaasd wat het teweegbrengt. Niet alleen bij mezelf. Naar aanleiding van de Groene Pluim stond ik ook op de voorpagina van het Groen krantje dat in elke brievenbus in Tremelo en Baal werd gebust. Bijna iedereen dat passeert voorziet me van een zwaai, een babbeltje of een lach! Zalig! Afgelopen weken heb ik ook enkele mensen blij kunnen maken met een envelopje met bloemenzaadjes of stekjes van de Echinacea of de geranium. Ongelooflijk hoe blij je iemand kan maken met een klein gebaar. Het delen van een zaadje, van nieuw leven, een nieuw begin. Dat is waar heel mijn tuin om draait. Niet alleen mezelf blij maken met een boeketje bloemen, maar het delen van zoveel vreugde. Het is geven en dubbel terugkrijgen. Met mijn tuintje kan ik laten zien wie ik ben, wat mijn hartje doet. Dat is hetgeen me gelukkig maakt.
​Ook al is het verdriet en het gemis om mijn mama en oma nog zeer intens aanwezig. Toch kunnen we ook nog zoveel vreugde voelen en delen. 

Op 25/03 nam mijn ventje de taak op zich om heel het stuk om te frezen, het uitwerken van het plan en het aanleggen van de plantvakken. 

Ontzettend trots op deze én geraakt door de lieve woorden!

Op 1 april nam ik het risico om de reukerwtjes al te planten. Hopelijk hebben ze de vrieskou van deze week toch overleefd. De ganse lengte van de tuin werd tegen de houten platen voorzien van Echinacea. 

Zonnige dagen zijn extra genieten. Een remorkske of twee houtschors om rond de plantvakken te leggen. Zo is er plaats om tussen de bloemen te lopen om ze te knippen zonder ze plat te lopen of te beschadigen. Maar ook om de slakken weg te houden. 

Voor mijn mama heb ik niet alleen zaadjes van de vergeet-mij-nietjes uitgedeeld; maar ook een groot stuk in mijn tuin voorzien! Dat hebben we samen ingezaaid. Elk op onze eigen manier, in stilte, met heel veel liefde in ons hart!

Tussendoor heb ik ook al wat gewerkt in mijn caravannetje! Alle rommel werd eruit gehaald, alles grondig gepoetst en ontvet en de eerste 2 lagen primer staan op de kastjes en het houtwerk. Ik hoop het dit weekend verder af te werken in de definitieve kleur. Mijn lieve Lieze maakte samen met haar moeke de overtrekken van de kussens én de gordijntjes. Zo schoon dat het wordt! Echt!

Wel ja, ik durf me ook al eens te laten verleiden door de naam van een bloemetje. Eentje dat 'liefde in een tasje' heet én ook nog een hartje op het zaadbolletje heeft, die hoort gewoon thuis in mijn bloementuin!

Deze week, tussen de buiten door nam ik tijd om de viooltjes, de hoge leeuwenbek en de roze vlambloem te verspenen. Het was de eerste keer dat ik dat deed! Want ik moet al dit ook nog leren. Met vallen en opstaan. Maar het ziet ernaar uit dat ze zich allemaal goed voelen in hun nieuw potje met verse potgrond! Ik voelde me een beetje Pipi Langkous. "Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan."

Nu is het echt aftellen naar half mei en de ijsheiligen die het land verlaten. Dat er in de plaats heel veel zonneschijn mag komen. En liefde om te delen. Dankjewel aan iedereen die afgelopen weken zo gul was is het delen. De postbode bracht nog nooit zo vaak plezante post! De extraatjes van de meubeltjes en het aankleden van mijn tuin hou ik voor een volgend berichtje, want ook daar zitten er een paar speciallekes tussen! 

​Kom gerust eens langs want een foto zegt natuurlijk niet alles. Als ik in de buurt ben geef ik je graag een rondleiding. Gelieve wel uit te kijken naar de eerste kiemen en steeds op het schorspad te lopen om de zaadjes niet te beschadigen. Dit weekend ga je me er zeker weten te vinden.