De imkers onder ons weten dat het zwermseizoen is aangebroken. Vooral na de lange periode van slecht weer en de zon die er nu toch doorkomt is het echt uitkijken en opletten dat de bijenvolkjes niet gaan zwermen. Het is nodig om elke week de kast en de volkjes te inspecteren. Maar als ze willen gaan zwermen, is het soms echt niet te vermijden.
Mijn papa zei me gisterenochtend dat hij dat wel graag eens zou zien of doen, maar niet als het hoog in een boom zou zijn, of op een plaats waar je niet aankan. Want de bijen beslissen zelf waar het juiste plekje is om zich te gaan nestelen. Dat gezegd zijnde belde hij me 3 uur later dat zijn bijen massaal uit de kast kwamen gevlogen, en gingen zwermen. Dan is het een kwestie om je bijen proberen te volgen zodat je ze kan gaan scheppen. Anders ben je je volkje kwijt. Ze kozen al snel een plaats in de hulst bij de buurman, maar dan wel 7 meter hoog de boom in!
Ik ben dan maar snel naar Baal gereden, ons imkerpak aangetrokken, de buurman opgebeld of we in zijn tuin mochten, een hoge ladder gezocht en materiaal dat we konden gebruiken. Het was voor ons ook de eerste keer, dan moet je je behelpen met de spullen die voorhanden zijn. Een korf hebben we niet, dus werd het een emmer om het volkje te scheppen.
Zonder aarzelen, op zijn tuinklompen kroop onze papa de ladder op, eerst even ter inspectie. Daarna met de snoeischaar om takken te knippen en nog eens met een emmer en een vochtige doek.
Door hard op de tak te slaan of te schudden, schep je het volkje er zo in. Ik stond er bij en ik keek ernaar, met mijn camera in de hand en de iPad voor een filmpje. Spectaculair was dat wel!
Ondertussen zijn alle bijtjes het geschepte volkje gevolgd naar hun nieuwe kast, die we onderaan de boom opgesteld hadden.
Mijn papa zei me gisterenochtend dat hij dat wel graag eens zou zien of doen, maar niet als het hoog in een boom zou zijn, of op een plaats waar je niet aankan. Want de bijen beslissen zelf waar het juiste plekje is om zich te gaan nestelen. Dat gezegd zijnde belde hij me 3 uur later dat zijn bijen massaal uit de kast kwamen gevlogen, en gingen zwermen. Dan is het een kwestie om je bijen proberen te volgen zodat je ze kan gaan scheppen. Anders ben je je volkje kwijt. Ze kozen al snel een plaats in de hulst bij de buurman, maar dan wel 7 meter hoog de boom in!
Ik ben dan maar snel naar Baal gereden, ons imkerpak aangetrokken, de buurman opgebeld of we in zijn tuin mochten, een hoge ladder gezocht en materiaal dat we konden gebruiken. Het was voor ons ook de eerste keer, dan moet je je behelpen met de spullen die voorhanden zijn. Een korf hebben we niet, dus werd het een emmer om het volkje te scheppen.
Zonder aarzelen, op zijn tuinklompen kroop onze papa de ladder op, eerst even ter inspectie. Daarna met de snoeischaar om takken te knippen en nog eens met een emmer en een vochtige doek.
Door hard op de tak te slaan of te schudden, schep je het volkje er zo in. Ik stond er bij en ik keek ernaar, met mijn camera in de hand en de iPad voor een filmpje. Spectaculair was dat wel!
Ondertussen zijn alle bijtjes het geschepte volkje gevolgd naar hun nieuwe kast, die we onderaan de boom opgesteld hadden.
Een kort filmpje om je een idee te geven hoe hoog hij in de boom hing!
Op de kast beginnen de bijen met stertselen. Dan houden de werkbijen het achterlijf omhoog en ontbloten ze de nasonovklier om het nasonovferomoon te verspreiden. Zo lokken ze de rest van het volk uit de boom, naar de kast, waar de koningin zit.
Bij controle van de kast, waaruit het volkje vertrokken is, vonden we lege ramen. Alle honing is er tot de laatste druppel uitgehaald dat nemen de bijen mee als voedsel net voordat ze gaan zwermen. Zo kunnen ze enkele dagen doorkomen en overleven. Straffe vrouwen, zo een bijenvolk! Je leert dat allemaal adhv filmpjes tijdens de opleiding, maar in de praktijk sta je er plots alleen voor en dan is het toch wel een heel ander verhaal. Maar ondertussen zij.n we toch weer een verhaal en ervaring rijker!