Elk jaar opnieuw heb ik het voornemen om deze keer toch wel eens iets meer van mijn bloementuin te delen op mijn blogje. Alleen ontbreekt het me aan tijd en energie. Want bloggen is een extraatje, als er ergens nog wat tijd over is. Maar meestal ben ik met teveel bezig dat ik het dan toch maar weer uitstel.
Zo zie ik net dat mijn vorig blogpostje van juli geleden is. Wat een zonde toch. Want er is hier geen dag dat ik niet fotografeer. Elk seizoen heb ik duizenden foto's. Van de opstart, het zaaien, de vooruitgang, de schone bloemen, hun vlinders en onze bijen. De dingetjes die ik probeer te creëren, de bloementaarten die ik bak.
Er is zoveel dat ik elke keer wil delen, maar dat er toch niet van komt. Mijn blogje is dan niet bekend, maar het is voor mij ook altijd een soort van dagboekje.
Ondertussen zijn we half november, is er na enkele nachten met vorst geen bloem meer te vinden in de tuin. Maar het huis daarentegen; dat is nog één en al kleur. Ook al zijn er geen verse bloemen meer, de ramen hangen hier nog goed gevuld met boeketjes lamsoor, papierbloemetjes, zaaddozen en kruiden.
Vandaag vond ik het eens tijd om deze af te halen en op te bergen in houten bakken.
Zo zie ik net dat mijn vorig blogpostje van juli geleden is. Wat een zonde toch. Want er is hier geen dag dat ik niet fotografeer. Elk seizoen heb ik duizenden foto's. Van de opstart, het zaaien, de vooruitgang, de schone bloemen, hun vlinders en onze bijen. De dingetjes die ik probeer te creëren, de bloementaarten die ik bak.
Er is zoveel dat ik elke keer wil delen, maar dat er toch niet van komt. Mijn blogje is dan niet bekend, maar het is voor mij ook altijd een soort van dagboekje.
Ondertussen zijn we half november, is er na enkele nachten met vorst geen bloem meer te vinden in de tuin. Maar het huis daarentegen; dat is nog één en al kleur. Ook al zijn er geen verse bloemen meer, de ramen hangen hier nog goed gevuld met boeketjes lamsoor, papierbloemetjes, zaaddozen en kruiden.
Vandaag vond ik het eens tijd om deze af te halen en op te bergen in houten bakken.
Een filmpje met een overzichtje. *sorry voor de euh's.
Een tafel helemaal gevuld met gedroogde bloemen. Daar word ik wel blij van. Het is natuurlijk aan te raden om bloemen te drogen op een donkere zolder of droge kamer. Maar gezien we hier geen zolder hebben, moet ik het doen met wat er wel is. We hebben grote ramen met gordijnroedes. En laat dat nu ideaal zijn om boeketjes aan te hangen om te drogen. Normaal hangen deze gevuld met macraméhangers en planten. Die moesten deze zomer dus even wat plaats maken. Maar zoals je ziet, heb ik zelfs geen kranten- of kraftpapier rond de bloemen gewikkeld en hebben ze wel hun mooie kleur behouden! Perfect dus!
Sommige papierbloemetjes heb ik net te laat geknipt om te drogen. Ze gaan altijd nog een beetje verder open en als je ze oogst op hun mooist met de blaadjes open, dan gaat dat groeiproces nog even door. Een beetje zoals nog verder garen in een warme oven. Zo ontdek ik nu dat enkele bloemetjes helemaal in zaad gehuld zijn. Daar ga ik nu eerst nog foto's van maken en de zaadjes oogsten voor mijn zadencollectie voor volgend jaar. Ook goed meegenomen dus!
In onze bureau of beter gezegd; de knutselkamer staat het ondertussen gevuld met houten kratten, wijnkisten en kartonnen dozen met droogbloemen en zaaddoosjes. In mijn hoofd heb ik nog heel veel ideetjes om ermee aan de slag te gaan. Maar eerst even tijd maken voor de opruim en het sorteren. Dat zorgt dan ook weer voor rust in mijn hoofd om weer met nieuwe werkjes voor de dag te komen.