Zoals ik in mijn vorig blogpostje schreef geraak ik stilaan in paniek. April komt eraan. En dat is de maand van zaaien. Maar er is nog zoveel werk op het veld, dat ik geen idee heb hoe het allemaal gaat verlopen.
Dus begin ik in mijn hoofd een noodplan op te stellen en probeer ik me erbij neer te leggen dat het misschien niet helemaal zo geraakt dan ik zou willen. Maar van opgeven, daar denk ik niet aan. Om het gevoel te hebben dat het wat vooruitgaat, ben ik zelf ook al in gang geschoten. Mijn eerste zelfgezaaide bloemen vorig jaar, dat was de Calendula. En helemaal uitgeroepen tot mijn favoriet. Wonderlijke zalfjes, lipbalsems en badbruistabletjes heb ik ermee gemaakt! Van mijn prachtige bloemen heb ik natuurlijk ook een topoogst aan zaad overgehouden. Daarmee ging ik vorige week dus ook aan de slag. Samen met mijn Lieze, een uurtje wcrolletjes knippen, vouwen en vullen. En kijk, een week later!
Ik kan zelfs niet beschrijven hoe blij ik daar van word! Nieuw leven, eigen kweek. Met liefde, elk zaadje geoogst en weer gezaaid! En wat een resultaat! Morgen begin ik met de volgende reeks en probeer ik stilaan ook een plan uit te tekenen.
Je moet weten dat ik nooit maar iets in een tuin gedaan heb. Groene vingers, die dacht ik nooit te hebben. Ik heb als kind met mijn papa eens mee bloembollen geplant, er is geen enkele uitgekomen van diegene dat ik in de grond had gestoken. Daar wordt thuis nog altijd mee gelachen. Als mijn veld ook een bloemenveld wordt, dan gaat dat meer als een vreugdedansje zijn hoor!
Dus begin ik in mijn hoofd een noodplan op te stellen en probeer ik me erbij neer te leggen dat het misschien niet helemaal zo geraakt dan ik zou willen. Maar van opgeven, daar denk ik niet aan. Om het gevoel te hebben dat het wat vooruitgaat, ben ik zelf ook al in gang geschoten. Mijn eerste zelfgezaaide bloemen vorig jaar, dat was de Calendula. En helemaal uitgeroepen tot mijn favoriet. Wonderlijke zalfjes, lipbalsems en badbruistabletjes heb ik ermee gemaakt! Van mijn prachtige bloemen heb ik natuurlijk ook een topoogst aan zaad overgehouden. Daarmee ging ik vorige week dus ook aan de slag. Samen met mijn Lieze, een uurtje wcrolletjes knippen, vouwen en vullen. En kijk, een week later!
Ik kan zelfs niet beschrijven hoe blij ik daar van word! Nieuw leven, eigen kweek. Met liefde, elk zaadje geoogst en weer gezaaid! En wat een resultaat! Morgen begin ik met de volgende reeks en probeer ik stilaan ook een plan uit te tekenen.
Je moet weten dat ik nooit maar iets in een tuin gedaan heb. Groene vingers, die dacht ik nooit te hebben. Ik heb als kind met mijn papa eens mee bloembollen geplant, er is geen enkele uitgekomen van diegene dat ik in de grond had gestoken. Daar wordt thuis nog altijd mee gelachen. Als mijn veld ook een bloemenveld wordt, dan gaat dat meer als een vreugdedansje zijn hoor!
23/03 dag 2
25/03 dag 4 - de eerste kiemen komen tevoorschijn
27/03 dag 6 - je ziet ze met de uren groeien!
28/03 - dag 7
RSS Feed
