Narcissen voor een mooi project

Net na de bekendmaking van mijn nominatie voor de Groene Pluim (stemmen kan nog tot 31/01 via deze link) kreeg ik ook nog een mailtje van Groenloof met een fleurig voorstel.
Narcissus seagull, een oud narcisras werd door een Nederlandse vrouw gered van de ondergang in haar zoektocht naar oude bloemrassen in 19de eeuwse boerderijtuinen. 3 jaar geleden heeft  bloemenplukweide dit oude ras verder opgekweekt in Vlaamse grond in Aartselaar. Het schone aan heel dit verhaal is, dat Groenloof ook een kistje bloembollen geschonken kreeg. Onder de noemer 'narcissen voor een mooi project' beloofde Saar dan ook dat ze in goede grond zouden terechtkomen. En nog fijner is het nieuws dat ook mijn bloementuintje mocht delen in deze vreugde! Zo mocht ik woensdag de bloembollen gaan ophalen. Gelukkig was er donderdag ook een goede dag voor mij weggelegd en kon ik na drie dagen migraine ook nog eens naar mijn tuintje.
Onbeschrijflijk hoeveel energie ik hier weer kon uithalen. Alleen, in de stilte, op m'n knieën en met m'n handen wroeten in de aarde om deze geliefde bollen te planten. Met heel veel toewijding en dankbaarheid heb ik elke bloembol in de grond gestopt.

Na een tasje koffie en een rustmomentje had ik nog wat energie over om de rest van de oude zonnebloemen weg te halen. Alle plankjes, borders en naamplaatjes zijn opgeruimd. Mijn tuintje is nu helemaal leeg. (op dit hartjeszonnebloemetje na). Maar toch zijn ook de eerste stappen weer genomen, want er groeit alweer een nieuw stukje Fleur d'Ellemieke. Daar en in mijn hart.
Een dikke dank je wel aan Saar van Groenloof en de Bloemenplukweide uit Aartselaar.