Vanmorgen kreeg ik van mijn papa een foto doorgestuurd van mijn bakje met 2 nieuwe koninginnepages, die vandaag ontpopt zijn. Tussen alle chaos van verhuizen en inpakstress én een afspraak op kindercardiologie in Genk, kon dat er ook nog wel bij. 

De vlinders moest ik asap kunnen laten uitvliegen. Anders fladderen ze hun vleugels stuk en ze moeten natuurlijk op zoek naar voedsel. Ik kon m'n papa niet meer bereiken en op zijn werk hoort hij z'n telefoon niet. Maar dan kwam ik tot de conclusie dat de sleutel van zijn huis nog in de auto lag. En natuurlijk was Steven al naar z'n werk vertrokken! 

Dus moest ik nog naar zijn werk fietsen om de sleutel uit de auto te halen! Onderweg naar Baal belt opa om te zeggen dat hij het kistje buiten had gezet. whaaat? Met het deurtje open! aaaah!
​Al die moeite voor niks! Want die vlinders zouden al lang uitgevlogen zijn! 

Maar mijn hart deed een vreugdedansje want die zaten er gewoon nog in!

Die hebben dus op mij gewacht!

Alweer bleven ze een hele tijd bij mij. Ik kon er ééntje zelfs op ons Lieze haar neus zetten!

Maar dan kreeg ik wel schrik en vreesde ik dat ze wel zouden kunnen vliegen. Wat moest ik daar nu mee? 

En plots vloog de kleinste weg, en was ik helemaal verbaasd! De tweede sprak ik toe en stuurde 'm ook met een liefdevolle boodschap de wijde wereld in!

En dan vloog ie héél hoog de lucht in. We hebben 'm nog een hele tijd boven in de wolken zien fladderen! Magisch! 

De lente kriebelt en afgelopen weekend voelde het zelfs al een beetje zomer. Ondertussen zijn we bijna een half jaar verder sinds mijn laatste blogje hier. Ik krijg regelmatig de vraag hoe het dit jaar met mijn bloementuin gaat, dus is het tijd om toch ook even een update te geven.

Er zijn een aantal factoren die deze keer toch meespelen. 
Maar ik moet eerlijk zijn. Vorig jaar ben ik zeer teleurgesteld en verdrietig geweest om de manier waarop er met mijn tuin en bloemen is omgegaan. Daarom had ik op een moment ook een bordje geplaatst met 'pluktuin gesloten'. En dat was niet omdat er geen bloemen meer waren, maar omdat het plezier er af was. Fleur d'Ellemieke is geen broodwinning; integendeel want ik geraak zelfs niet uit mijn kosten met de manier waarop het nu bestaat. Mijn tuin is geen vzw of vrijwilligerswerk maar een plekje dat ik zelf gecreëerd heb en ik graag wil delen met anderen. Na jaren thuis door mijn hartziekte moest ik op zoek naar mijn rust en een doel. Het bezig zijn in de natuur, het aarden, de schoonheid van het zaaien en oogsten, mijn liefde voor eetbare bloemen en goudsbloemzalf. Het was een mooi geheel dat ik daar ook allemaal kon combineren. Omdat het voor mij zoveel van betekenis is, wou ik dat ook graag delen. Maar dat is niet uitgedraaid zoals ik het voor ogen had. Daarnaast heeft het natuurlijk ook al voor mooie vriendschappen gezorgd, En dat ik voor enkelen hierdoor van betekenis was; is voor mij het schoonste cadeau. Maar er speelt meer.
Wat velen misschien niet weten is dat mijn energie zeer beperkt is. De dagen dat ik daar bezig ben, zijn dagen dat ik thuis ook moet recupereren. Maar ook momenten dat mijn huishouden blijft liggen en mijn gezin daar ook van kan afzien. Want ziek zijn, dat ben je niet alleen. De dagen dat jullie mij zien heb ik een vrij goeie dag, de andere dagen blijf ik in mijn veilige cocon achter gesloten gordijnen. Ik heb het na tien jaar nog steeds moeilijk om mijn grenzen te stellen. Die voor mijn lichaam, waardoor ik er wel eens durf overgaan en dat dan moet bekopen met dagenlange migraine en ziek zijn omdat mijn hart en lichaam niet gerecupereerd geraakt. Maar ook naar mensen toe -wat betreft mijn bloemetjes dan- durf ik geen grenzen aangeven. Maar als ik mensen dagelijks zie vertrekken met meerdere boeketten bloemen, gevulde fietstassen of bloemen gewoon plukken en ze in een zakje zie gooien, dan maakt me dat verdrietig. Afgelopen zomer heb ik dingen gezien en gehoord waarvan ik niet wist hoe onbeschoft mensen kunnen zijn. Een vrije bijdrage wordt gezien als 'je hoeft niks te geven', dus het maakt niet uit. Het gaat me niet om het geld want ik verdien hier niks aan, maar een kleine bijdrage als appreciatie; dat is toch niet te veel gevraagd? Je gaat toch ook niet naar een bloemenwinkel voor 5 boeketten waar je 2€ voor betaalt?! Dus, wat dit betreft zit er best wat verdriet,  frustratie en vragen omdat ik niet weet hoe ik daarmee verder moet. Maar dat komt waarschijnlijk ook omdat er voor bezoekers veel onduidelijkheid over is. Niks moet, alles mag?!

Momenteel ben ik ook aan het inpakken want komend weekend verhuizen we. Dit heeft ook al enorm veel energie gekost. Niet alleen het fysieke werk, maar ook de stress errond en de zoektocht naar een andere woning. Hierdoor heb ik dit voorjaar ook een keuze moeten maken, want ik kan niet én én. Dus voelde het juist om volop voor mijn gezin en de verhuis te kiezen. Al mijn energie gaat nu hiernaartoe en dat is al ontzettend zwaar.
Daarbij is mijn papa, die het fysieke werk van de tuin zoals het onkruid wieden en water geven; voor zijn rekening nam, opnieuw fulltime aan het werk. Dat maakt dat ik het zeker niet alleen kan dragen. 

Na heel wat wakkere nachten hebben we dus besloten om het even te bekijken. We laten de tuin dit jaar gewoon zijn gangetje gaan. Geen nieuw plan, en we frezen de grond niet helemaal om. Er zijn nu al heel veel bloemen aan het kiemen die zichzelf hebben uitgezaaid. Daarnaast heb ik ook enorm veel bloembollen geoogst van mijn dahlia's. Deze ga ik wel terug planten wat al zeker voor een mooi kleurenpalet zal zorgen. Bij het zadenwinkeltje in Dordrecht kocht ik toch weer veel nieuwe zaadjes, dus de liefde van en voor mijn bloemen is zeker niet weg. Maar eerst moet onze verhuis afgerond geraken. Daarna kijk ik wat er nog mogelijk is om bij te zaaien en hoe we het verder gaan aanpakken. Gaan we het via Steven zijn bedrijfje doen en met abonnementen werken, blijft de tuin privé met bezoekdagen, start ik een vzw op? Allemaal richtingen die we uitkunnen, maar dan ga ik de essentie van de tuin verliezen; wat heel erg jammer is. Ik probeer een beetje te vertrouwen op wat er op mijn pad komt en vooral wat het juiste aanvoelt. Mijn tuin moet in de eerste plaats zorgen voor een positieve energie en mag er niet mee gaan lopen

Na deze klaagzang ga ik dan graag over naar de schoonheid die nog steeds primeert! Kijk je mee?

Paasmaandag was alvast een magische dag want de rupsjes die in september/oktober in mijn bak gingen en verpopt zijn; zorgde gisteren al voor deze prachtige koninginnepage.

De viooltjes zijn massaal aanwezig en hebben al een paar taartjes opgefleurd. 

Mijn vlaggetjes zijn gewassen, gestreken en hangen weer te fladderen boven mijn tuin.

Er zijn nieuwe bijtjes van imker Stef en we aten al honing en raat vers uit de bijenkast. Hemels! Maar binnenkort komt er nog een kast extra, en dat zal de mijne zijn! In het najaar startte ik eindelijk mijn cursus imkeren. Volgende maand volgen de praktijklessen en heb ik een eigen kast en een nieuw volkje!

Dus er is zeker heel wat om naar uit te kijken! Ik probeer hier, op mijn Instagram of Facebook regelmatig een update te geven. Maar bloemen zullen er zeker en vast zijn!
En vlinders.
En bijtjes.
​En alle kleuren van de regenboog!

4 oktober, dat is werelddierendag. Gezien wij geen huisdiertjes hebben; deel ik wel graag mijn diertjes die ik dit seizoen in mijn bloementuin kon fotograferen! Een kleine selectie uit de honderden beelden! Dit seizoen was het alvast de koninginnepagezomer!
Maar kijk vooral eens naar dit beestje op deze speciale bloem. Zie je niks? Zoom dan maar eens in! #itsallaboutlove !!!

Over geen enkele bloem heb ik al zoveel geschreven dan de zonnebloem. Groot en statig, klein en schattig, fragiel en stoer, hartig of rond. Blijkbaar heb ik er niet alleen al veel over geschreven, de foto's zijn ontelbaar geworden. Je moet 'made by Ellemieke en zonnebloem' eens ingeven op Google. ;) 
Maar ook dit jaar zit mijn fotoarchief vol van deze schoonheden. Het eerste wat iedereen aan mijn bloementuin ziet zijn de zonnebloemen. In alle groottes en heel veel kleuren. Geen enkele bloem is dezelfde. Elke week ontdek ik er weer nieuwe en uren kan ik ernaar zitten kijken. Dus dat verdiende ook nu weer een blogpostje met heel veel foto's. Hoe ziet jouw favoriete zonnebloem eruit? Denk daar eens even over na en scroll dan eens naar beneden door mijn foto's. 

De uitgebloeide knopjes knip ik nu regelmatig af om te laten drogen. Vorig jaar zijn de meeste door de regen rot geworden en dat was best jammer. Zolang ik blijf knippen, blijft de plant nieuwe knopjes aanmaken. Maar ondertussen kunnen deze drogen zodat we de vogeltjes deze winter kunnen verwennen met lekkere zaadjes!

Vorig jaar oogstte ik ook heel veel zaad waaronder de mooie gele statige zonnebloem die ik naar mijn mama (oma) noemde. (dat herlees je HIER). Ook deze staat in mijn tuin weer mooi te wezen! Maar met zoveel mooie bloemen in zoveel kleuren, hoe begin je daar nu aan? Wel, ik werkte een projectje uit omdat ik weet dat mijn geheugen me anders toch gigantisch in de steek laat.

Van de mooiste zonnebloemen nam ik een foto en een uitgebloeide bloemknop. Op een kraftzakje schreef ik de kenmerken zoals kleur en lengte op en ook de fotonummer van de zonnebloem. De bloem legde ik op het zakje te drogen in de serre en ondertussen stuurde ik een bestelling door om mijn foto's te laten afdrukken. 

De fotonummer achteraan op de print maakt het gemakkelijk om alles netjes te combineren. En zo heb ik nu al een hele verzameling zonnebloemenzaad klaar. Want nu komt ook heel vaak al de vraag of ik zaad van een bepaalde zonnebloem kan bijhouden. Op deze manier is dat dus best wel leuk en gemakkelijk. 

Ook dit jaar weer heel wat hartjeszonnebloemen die mijn hart sneller doen slaan! Dit is nog een kaartjesontwerp dat misschien wel eens bij de drukker zal belanden. 

In onze tuin thuis laat ik de zonnebloemen staan en deze halsbandparkieten zijn daar nu al heel content mee! Alleen jammer dat ze de koolmeesjes wegsturen met hun boze blik. 
Ik ga eerst mijn ramen kuisen, dan kan ik wat scherpere foto's vanuit de keuken maken wanneer ze straks weer op bezoek komen.

Voor mij is elke dag een bloemekesdag. Maar omdat ik mijn bloemekes ook graag met anderen deel, organiseerde ik afgelopen weekend een bloemekesfeest waarbij ik (f en IG) vrienden uitnodigde voor een gezellig momentje in mijn bloementuin. Voor iedereen dat graag eens wil passeren maar toch niet zomaar de tuin durft in te stappen, voor iedereen dat al een hele zomer wil komen maar er toch weer niet geraakt is, voor iedereen die houdt van bloemen, of voor ieder dat er graag wou bij zijn. Vorig jaar hadden we een heel gezellige namiddag met alleen maar vrouwen rond de tafel met eerste ontmoetingen waar ook onverwacht mooie vriendschappen uit gegroeid zijn. 
Afgelopen weekend ging ik aan het bakken om een tafel met heel wat lekkers en zoet gebak te versieren met eetbare bloemen.
Wanneer Java Coffee me onlangs ook nog contacteerde voor een fijne samenwerking nav hun vernieuwde webshop; vond ik dit een mooi moment om het te  combineren met mijn bloemekesdagen. Bovendien is Java toevallig ook altijd aanwezig in mijn bloementuin. Mijn broer vond op een rommelmarkt een grote parasol en bracht die mee voor in mijn tuin. Toevallig staat daar ook reclame van Java op. Ik heb al heel wat tijd onder dat schaduwplekje doorgebracht tijdens de hete zomerdagen.
Maar deze keer vroeg het weer echt om een lekkere koffie. De voorspellingen gingen van herfstweer tot droog en zonnig en uiteindelijk bleek het toch een zonnige zaterdag met af en toe een bui en een herfstige zondag te worden. Dat was alvast een tegenvaller. Maar gelukkig is er in de tuin nog kleur genoeg om er iets vrolijks van te maken. Het lijkt zelfs of mijn bloemen hun tweede zomer zijn begonnen. Sommige planten hebben er de ganse zomer niet zo mooi en weelderig bijgestaan als nu!

Ik voorzag dus niet alleen gebak maar ging ook aan de slag met de Java koffie en maakte een zachte romige koffiegelato, brouwde de avond ervoor een cold brew coffee en trakteerde op een slow Chemex koffie van vers gemalen boontjes. Voor ons is Java nog steeds de beste koffie, en dat zeg ik niet om hier wat reclame te zitten maken. Maar omdat we al jaren van deze heerlijke koffie genieten. Voor ons gaat er ook niks boven een koffie, gezet op de goeie oude manier, met vers gemalen boontjes opgegoten in een thermos door een Melitta filter. Die geur vult dan onmiddellijk het ganse huis. Maar op speciale dagen mag er al eens iets extra gedaan worden.

Naast koffie stond er ook zelfgemaakte vlierbloesemsiroop en kamillethee op tafel. Ook van de bloemen uit de tuin, ja! Ik bakte  soesjes, glutenvrije biscuit, madeleintjes, vanillecupcakejes en een gewone bischuit. De lactose-arme donuts kregen een speciale behandeling en extra smaakje want deze werden niet alleen versierd met bloemen; maar ook gebakken in goudsbloemolie! Alles werd met liefde gemaakt en het kostte me ook enorm veel energie. Dus besloot ik op het moment zelf om gewoon te genieten. Vandaar dat er amper foto's zijn van tijdens het bezoek; want dan zat ik rustig mee aan tafel of knipte ik boeketjes. 

Een foto verslagje dus...

De Espresso boontjes gebruikte ik om met de Chemex een straffe koffie te zetten als basis voor het koffie-ijs. Dus geen instantkoffie voor zelfgemaakt ijs, maar het echte spul!

soesjes gevuld met vanille-room en overgoten met witte chocolade en versierd met cosmea en phlox'jes. 

Cupcakes afgewerkt met boterroom, framboosjes en leeuwenbekjes. 

Er werden ook katoenen booschappen tasjes en rugzakjes bestempeld met bloemen. Deze workshop werd de vorige keer last-minute geannuleerd omdat ik me te slecht voelde. Bij interesse wil ik het toch nog eens een kans geven. 

glutenvrije biscuit, gevuld met rode vruchten bavarois en afgewerkt met chocoladeganache en bloemetjes. 

Gelukkig hadden we geen rekening gehouden met de weersvoorspelling en beslisten we toch om de tent te zetten. Af en toe even schuilen was nodig.

Voor wie zich afvraagt of er nog bloemetjes in de tuin zijn, deze twee bloemenelfjes wisten het wel!

De cold brew koffie. Voor de linkse foto van de voorbereiding geurde heel het huis naar dit heerlijk aroma. En een detail; Weckflesjes zijn de nieuwe jars. ;)

Tweede dag, dus een tweede lading soesjes en deze keer afgewerkt met vanillepudding, viooltjes en Oost-Indische kers. 

mini donuts gebakken in goudsbloemolie en ook afgewerkt met een eetbaar bloemetje.

Zelfbediening waar niemand durfde aankomen. :)

Een romige gelato met een intense koffiesmaak. 

Lieze knoopte deze macraméflesjes om die saaie tent op te fleuren. 

Bijna vergeten, er was ook nog kaastaart.

Als afsluiter zocht ik even mijn stiltemomentje op om het weekend te analyseren. Ondanks de twijfel heb ik (denk ik) mijn best gedaan en al mijn energie hiervoor gedeeld en weggegeven. Ondertussen zijn we 4 dagen en 9 koortsblazen verder en probeer ik nog steeds mijn energie weer op te bouwen. Want dat hoort er elke keer ook bij. Die week was best ook pittig want ik moest 6 dagen een holter dragen om mijn hartritme gedetailleerder te kunnen opvolgen dan mijn defibrillator kan. De gel en lijm van de elektroden zorgden voor een allergische reactie en ik lag meer dan eens in de knoop met al mijn draden. Zaterdag, net voor ons bloemekesfeest mocht ik alles verwijderen en kon ik nog heel even genieten van een verfrissende douche. 
Benieuwd of er een stressmomentje geregistreerd werd op de meting. ;)

Via Instagram kreeg ik al vragen over de slow coffee van Chemex. Bij interesse, neem zeker eens een kijkje op de webshop van Java Coffee uit Rotselaar. Ik heb mijn kan al een aantal jaar en heb er zelfs al vlierbloesemolie mee gemaakt. ;)
Wie interesse heeft in een receptje; laat het gerust weten dan deel ik dat ook nog met plezier. Dankjewel Java voor de fijne samenwerking van mijn koffiemomentje. Het was leuk om jullie erbij te hebben. Steeds welkom in mijn bloemen-pluk-tuintje!

Een warme hartjesknuffel voor iedereen die de tijd nam om even langs te komen! Ik vind het nog steeds bijzonder als ik mijn plekje kan delen en jullie kan blij maken met een bloemetje!

Bloemenkroontjes maken; dat stond ook al even op onze planning. Maar tot nu toe had ik dat altijd maar opzij geschoven. Jammer eigenlijk; want ik heb toch wel leuke bloemen in de tuin die hiervoor gebruikt kunnen worden. Onlangs had ik Tamara van Atelier_Olala in de tuin op bezoek. Zij geeft zelf ook workshops en kwam hiervoor bloemetjes halen. Sindsdien zat ik met het idee in mijn hoofd dat ik het toch ook maar eens moest gaan proberen. Ik had alleen geen idee hoe ik eraan moest beginnen. Na enkele YouTube filmpjes gaf ik het zoeken al snel op. Met een lijmpistool wou ik absoluut niet aan de slag en met plastic bloemen al zeker niet. Dus een beetje zoals Pippi Langkous het zei "Ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan". In Aveve kocht ik koper- en bloemendraad en daar gingen we mee aan de slag. Ik gaf de meisjes (Sien, Lieze en Louise -ons bloementuinbuurmeisje-) de opdracht om kleine boeketjes van 3 bloemen te maken. Deze knoopte ik dan aan onze koperdraad. Maar door de weelderige zomeraster werd dat al snel veel té. Sien haar kroontje was bijna een hoofd vol bloemen. Dus haalde ik ze er allemaal weer af; prutste ik het bloemendraad er weer tussenuit en begon ik opnieuw. Het was dus een eerste experimentje; en eigenlijk ook zo veel te snel tussen de soep en de patatten. Het eindresultaat was uiteindelijk nog zo slecht niet. Vooral als je de bloemenkroontjes dan ziet op drie stralende meisjeshoofden. Het prutsen was best leuk, maar het fotograferen nog eens te meer. Ook al moet ik nog op zoek naar de juiste techniek; deze foto's kon ik niet achterhouden. De combinatie bloemen en fotograferen; daar word ik elke keer opnieuw weer blij van!

Voor deze kransjes ging ik aan de slag met lamsoor, grasjes, verbena, zomeraster en papierbloemetjes. Het voordeel van deze bloemen is dat ze mooi drogen zodat ze toch ook nog even kunnen bewaard blijven. Sien haar exemplaartje hangt in mijn caravannetje en zal vast nog vaak gebruikt worden. Ik ga alvast wat experimenteren en uitproberen want ik kocht onlangs ook nog gevlochten haarbandjes die ik misschien kan gebruiken.

Je vindt me geen enkele keer in mijn bloementuin zonder mijn fototoestel. En telkens wordt dat bovengehaald. Wat geeft dat ik hier dagelijks met een hoop foto's thuiskom. Is het niet van de bloemen, dan is het van de vlinders of de gezelligheid die er heerst. Maar toch sta ik hier ongelooflijk achter met het delen van mijn beelden. Vandaag moest ik een dagje Gasthuisberg trotseren, dus kon ik nog wat rust en kleur gebruiken! Ik nam de tijd om mijn mooie dahlia's te fotograferen en die dan ook met jullie te delen. Want echt de waarheid, ze hebben nog op geen enkel moment deze zomer, zo mooi gestaan als nu!

Het is me een raadsel waarom dahlia's bijna altijd in bloembollen verkocht worden. Ik nam me deze lente voor om ze zelf eens te gaan zaaien. Enkele, om te proberen. Want misschien is dat te moeilijk en lukt me dat nog niet of komen daar volgend jaar pas bloemen aan? Ik had er absoluut geen idee van. Maar met veel liefde en geduld probeerde ik het uit. Met trots laat ik jullie mijn eerste dahlia's hier zien voor wie ze nog niet zag! De bloemen boven deze tekst komen uit planten vanuit bloembollen. De prachtige kanjers hieronder heb ik zelf gezaaid! Zeg nu zelf; waarom bloembollen kopen aan 1€ à 2€ per stuk of een zakje zaad aan 1,50€? 

In mijn volgend blogje heb ik het over mijn zonnebloemen en het oogsten van zaad. 

*every summer has a story*

Deze zomer staat alweer in het teken van mijn bloemenpluktuin. Maar deze keer wil ik mijn gezin er nog wat extra bij betrekken. Ook al vertoeven ze er graag, soms zijn ze dat wel een beetje beu dat ik 'altijd' naar mijn tuintje wil. Maar er is nu eenmaal veel werk in een tuin en ik kan niet alles aan mijn papa overlaten. Dus kwam ik op het idee om het te combineren. Waarom logeren we eens niet gewoon tussen de bloemen? Ik was al even op zoek naar een katoenen tipi tent, (een mini versie van die waar we in Frankrijk in slapen), maar dat was me toch wel iets te kostelijk. Dus ging ik op Marktplaats (die Hollanders hebben meer leuke retrotentjes in de aanbieding)  op zoek naar een leuk retro katoenen tentje. Even serieus, zo een gooi pop-up tentje zou hier toch wel misstaan hé. Dus ik moest en zou een retro exemplaartje vinden. Na wat over en weer mailen bleek het ofwel net verkocht of te groot of te …. . Tot we eraan dachten dat we enkele jaren geleden eens een tentje hadden gekregen en dat nog in de garage moest liggen. Bleek dat ding, meer dan 30 jaar oud, nog in perfecte staat met alles erop en eraan te zijn. Wel dàt zijn zo een leuke ontdekkingen! En zo logeerden onze meisjes in hun tentje en ik in de caravan. De avonden waren supergezellig met een mooie zonsondergang, kaarsjes, marshmallows, een gezelschapsspelletje, een bezoekje van de buren erbij, de lichtjessnoeren op batterijen, … . Maar de leukste ontdekking vond ik dat onze meiden beter buiten slapen dan binnen. Met die hitte in huis van de afgelopen dagen was dat niet moeilijk, maar ook de stilte die er heerst, de dierengeluiden, de rust. Sien haar uitleg was: ik slaap hier beter want thuis vind ik geluiden eng; maar hier vind ik de krekels zo leuk want die maken geluidjes zoals kikkers die slangeren. (probeer dàt maar eens te ontleden!)
Ik genoot van het vroeg ontwaken tussen mijn bloemen, de zon zien opkomen, de gezelligheid van mijn caravannetje, het fotograferen van de stilte, het ontwaken van de warmte. 
We nemen er wel de luxe bij dat mijn papa even verder woont om gebruik te maken van het toilet en het klaarmaken van het ontbijt. Terwijl onze meiden genoten van het uitslapen maakte ik een gezellige ontbijttafel. Achteraf gezien had ik me niet zo moeten haasten; want ik heb er nog een uur zitten wachten op mijn goeie slapers. Twee keer op rij zelfs! Afgelopen dagen logeren we weer thuis met de onweersdreiging; maar er volgen zeker nog logeerpartijtjes! Genieten van de kleine dingen samen. Onbetaalbaar. Bij deze, mijn fotosfeerverslagje.

gezellige avonden met kaarslicht

Met heel veel trots stel ik hier de dames achter 'Taart in 't Groen' aan jullie voor; Caroline & Kristien. Deze twee bakwonders organiseerden voor het derde jaar op rij dit fijn evenement. Op een zondagnamiddag in het koele Meetshovenbos mensen samenbrengen om te genieten van huisbereide lekkernijen. Ze verwenden 100 mensen met een kleurrijk buffet gevuld met zelfgemaakte zoetigheden. En het mooiste van heel dit evenement is dat ze de opbrengst schenken aan een mooi initiatief. En tromgeroffel; dit jaar kozen ze voor mijn bloemenpluktuin! Kijk even mee naar al dit lekkers en krijg nu vooral ook een beetje spijt dat je daar gisteren niet bij was, want het was heerlijk! 
Ik wou mijn bloemetje ook graag bijdragen en bracht enkele boeketjes mee (die later op de namiddag) uitgedeeld werden. Voor mijn bijdrage aan het buffet maakte ik donuts en soesjes die ik versierde met eetbare bloemetjes en koos ik voor een simpele brownie afgewerkt met een laagje lavandelganache. Ik denk dat ik alvast eens ga polsen naar enkele receptjes van het lekkers dat daar op de tafel stond. Caroline en Kristien bakten elk meer dan 10 taarten! En dat in het heetste weekend van deze zomer! Moet ik jullie nog zeggen dat ik me vereerd voel dat ze dit wilden trotseren voor mijn bloementuintje? Heel veel dankbaarheid voor deze mooie mensen op mijn pad en voor iedereen dat gisteren mee kwam smullen! Maar ook Thee met een Verhaal uit Aarschot kwam met een bijdrage! Ze wilden ons ook graag sponsoren met 2 gevulde karaffen heerlijke ijsthee! Ook hiervoor een dikke dankjewel! 

en Sien, die vond de speculaasjes het lekkerste en dan vooral dit hartjeskoekje dat ze van Caroline kreeg! Deze foto vat heel de dag perfect samen! zon ,liefdevolle mensen en heel veel lekkers!

Na regen komt zonneschijn. En fotograaf Carl Vandervoort. Wat een dagje was me dat gisteren! Na een moeilijke nacht volgde er een zalig momentje van regen zodat mijn tuin even helemaal kon opfleuren (zie vorige post). Dus dat was al een goed begin!
Na Sien haar verjaardagsfeestje in juni kreeg ik in de bloementuin bezoek van Hilde, deze mevrouw aan tafel. Ik vertelde over mijn bloemen en alles wat bij het verhaal hoort. Ze vroeg me toen of ik het zou zien zitten om een interview te geven voor het magazine 'Vrouwen met vaart'  van KVLV. Ik moet eerlijk toegeven dat ik dat weekend ontzettend moe was en niet alles van ons gesprek heb opgeslagen.  Hierdoor wist ik niet wat me allemaal te wachten stond. Ik ging ervanuit dat het een kort interview zou worden met hier en daar enkele foto's. Dus de stress was niet echt aanwezig.
Gezien ik de dag ervoor zo moe was en daar blijven slapen was (bij mijn papa aan de overkant van de straat) had ik ook geen make-up bij en had ik zelfs niet nagedacht over mijn kleren, 
Ik was mezelf een beetje vergeten, want ik was tot het laatste moment bezig geweest om de tuin er netjes bij te krijgen. 
Maandag is er even nog de vraag gesteld of er wel mooie foto's zouden gemaakt kunnen worden. Zeker na mijn blogje van zondag en de aanhoudende droogte. Maar na ons harde werk was ik ervan overtuigd dat de fotograaf zeker een plaatsje zou vinden van waaruit hij een mooi beeld kon maken. Laat ons zeggen dat hij wel toch vrij enthousiast was met wat hij te zien kreeg. Van 10u tot 13u30 werd er gefotografeerd, was er het interview en mocht Sien zelfs ook meewerken voor een diy-projectje voor kinderen. Dat kind had zelfs geen propere kleren aan! Maar ze deed het wel supergoed. Ik probeer me niet al te veel zorgen te maken om wat niet was, maar te focussen om wat wel mooi op beeld zal staan. Jullie zullen mijn tuin te zien krijgen zoals hij is. Ik heb er niks aan veranderd of spulletjes gekocht of gestyled om het er beter te laten uitzien. Alles wat je ziet is homemade in allerhande projectjes die we zelf hebben afgewerkt. En daar ben ik ontzettend trots op! Als ik een droom had voor deze zomer; dan is het hierbij al een stuk vervuld! Ik moet er nog een beetje van bekomen zelfs. 

En over dankbaar zijn dat ik mijn verhaal mag blijven delen.., Onlangs had ik ook nog een interviewtje op Radio2 Vlaams-Brabant. De uitzending was net op het moment dat we richting Frankrijk aan het rijden waren. Dus bij deze nog de link voor wie het graag wil herbeluisteren. Vriendin Caroline was er ook bij voor een korte babbel als favoriete bezoeker van mijn tuin.  

En omdat ik nu toch aan het schrijven ben, wil ik ook graag nog even reclame maken voor het supertof initiatief dat Caroline en Kristien organiseren, namelijk 'Taart in 't Groen'.
** Mensen samenbrengen op een gestolen zondag om te genieten van huisbereide lekkernijen, nét dat ietsje anders. Dat deden we de voorbije zomers in Meetshovenbos en doen we dit jaar opnieuw. Zoals jullie ondertussen van ons gewoon zijn, verwennen we jullie graag met een kleurrijk en gevarieerd buffet vol zelfgemaakte zoetigheden. De opbrengst gaat dit keer naar een allerfleurigst initiatief: bloemenpluktuin Fleur d'Ellemieke!
Taart in 't Groen, samen genieten van zon en zoet …
Wanneer? zondag 5 augustus vanaf 14u30
Waar? De picknickweide in Meetshovenbos in Aarschot. Bij slecht weer wijken we uit naar een overdekte locatie  
Prijs? € 8,50 per persoon en 4,50€ voor kinderen jonger dan 12.
Breng gerust een dekentje of plooistoeltje, én vooral je vrienden mee! Thee met een verhaal zorgt voor homemade ice-tea.
Inschrijven kan via brunchmetpunch@gmail.com  **

Zeg nu zelf; hoe geweldig is dat?! Natuurlijk ga ik er ook bij zijn om mijn bloemetje bij te dragen! Ik zorg voor wat kleur in het bos met boeketjes en zonnebloemen en natuurlijk ga ik ook bakken en versieren met mijn eetbare bloemen! Dus wie graag eens wil proeven van de eetbare bloemetjes; je weet waar je moet zijn!

Klik HIER voor de link van het evenement op facebook voor meer info en foto's van vorig jaar! 

Nu ga ik de rest van de week wat rust nemen. Want ook augustus heeft heel wat in petto! Doseren is nu even heel hard nodig met deze hitte.