Amper 1 keer met de trein op uitstap naar Mechelen. Geen pretpark bezocht en zelfs de zee niet gezien. Er zijn best wel wat moeilijke dagen gepasseerd waardoor een uitstap echt niet haalbaar was voor mij. De kinderen zijn op geen enkel kampje geweest, dus even me-time of wat recuperatie zat er ook niet in.
Wat we wél gedaan hebben is genoten van het samenzijn en dat niks moest. We hebben al 27 dagen in onze tent geslapen (die ondertussen alweer opstaat) en dat was elke dag een avontuur op zich. Deze zomer is alvast gelinkt aan de zomerse avonden met gezelschapsspelletjes, de tent en onze vlinders.
Gisteren stelde ik voor om eens vroeg op te staan om de zon te zien opkomen. Sien zag dat helemaal zitten. Gisterenochtend had ze er toch geen zin in en liet ik ze maar slapen. Maar vanmorgen was ze zelf al vroeg wakker en besloten we om de weides in te wandelen. Dat kan hier gewoon ook, om 6u, in onze pyama en ongekamde haren. We werden beloond met zowat de mooiste zonsopgang van deze zomer. De lucht kleurde aan elke kant in alle kleuren. Het begon met oranje, dan rozig terwijl de andere kant een mistbank verscheen. Aan de andere kant, werden we dan ineens ook omhuld in de mist. Het was echt fascinerend en een schoon uurtje samen in de koude ochtend.
Ik koester en geniet nog van de laatste week!