De laatste week van de zomervakantie konden we via vrienden  geheel onverwachts nog naar het geliefde Oostduinkerke. Ja, net met de hittegolf hier in het binnenland. Zelden zo een mooi weertje gehad, zelden zo een zalige tijd aan zee beleefd met mijn meisjes. Steven reed nog twee keer over en weer om te gaan werken. Het was niet te tellen hoeveel keer ik gezegd heb wat een geluk dat we hadden. Mannekes, wat een chanceke.

Zeezomeren is ...
... je kleine zus leren vliegeren.

... je moeder negeren als ze foto's staat te maken.

... 's avonds op de bank zeeslag spelen

... klimmen, klimmen en nog meer klimmen.

... ontbijtpicknicken op het strand

... putjes graven en wachten tot de zee dichterbij komt. En in Oostduinkerke is de zee hééééél ver.

... lieveheersbeestjes redden uit de zee

... klimmen tot aan de blauwe lucht

... met een slaapkop het zeetje groeten

... nog meer lieveheersbeestjes redden

... op sporentocht gaan.

... naast het caravaantje van Radio 2, met een tasje koffie en een stuk Tony's; Rummikub spelen.

... een vreugdedansje

... elke avond 'ik heb de zon zien zakken in de zee' zingen

... zusjesliefde

... zwaaien

... slecht slapen en de zon zien opkomen om met een frisse kop te kunnen gaan ontbijten

... genieten van mijn fantastisch en liefdevol gezinnetje

... een zwemmetje doen

... een ochtendje met ons kleintje

... elke keer opnieuw verliezen bij het spelletje Kubb

... de slingers ophangen

... liefde en tijd nemen voor elkaar

... elke avond opnieuw ontroerd te zijn om de mooie zonsondergang

... de laatste maar mooiste ochtend. Ons momentje samen. Alletwee opgestaan met hoofdpijn, dus even stevig gaan uitwaaien, op blote voeten, aarden en een oefeningetje doen om ons helemaal op te laden. Om dan met buikpijn van de slappe lach, en een fris hoofd en een brood met zand te gaan ontbijten.

... dankbaar zijn om alle mooie dingen die op ons pad komen.

Onbetaalbaar. Deze foto's wou ik gewoon nog delen, al was het voor mezelf, om ze dichtbij te houden. Met de schone herinneringen in ons hart. Het warme gevoel dat me vleugels geeft en me laat beseffen hoe belangrijk het is om te genieten. Van en met elkaar. <3

Het was een week met hele lange dagen. En ik ben zo blij dat we er eindelijk door zijn. Door het ergste. Vorige week zaterdag rond dit uur was ik er nog van overtuigd dat ze me in het ziekenhuis, na een nachtje opname, wel naar huis zouden sturen. Vrijdag avond stuurde onze huisarts me door naar spoed. Na wat onderzoeken bleek er een infectie in mijn buik te huizen en hoopten ze om een ingreep af te wenden door het toedienen van antibiotica. Zoveel drama voor wat buikpijn zeg! Tot de dokter rond de middag langskwam met het verdict. De appendix bleek toch ontstoken te zijn en diende verwijderd te worden. Twee uur later stond de ingreep gepland. De cardioloog van wacht werd opgebeld. Want mijn defibrillator moest worden uitgezet tijdens de ingreep Alsook de nodige voorbereiding in de ok. Het reanimatietoestel werd klaargelegd en ik kreeg al elektroden opgeplakt.
De moed zonk me in de schoenen. Niet weer een narcose. Uit ervaring weet ik waar ik me kan aan verwachten. Doodziek ben ik er telkens van. Na 30 uur nuchter zijn, bleef ik maar overgeven. Met een migraineke erbovenop, en zo een lage bloeddruk en pols dat ik mijn hartmedicatie niet mocht nemen. Ik was zelfs zo ziek dat ik niets voelde van de ingreep aan mijn buik, dat kwam pas later.
Maar het ergste en moeilijkste van al was en is nog steeds het herstel en recuperatie van mijn lijfje. Doodop, vreselijke hoofdpijnen en alle moed bij elkaar moeten grijpen om onze meisjes 's morgens klaar te krijgen voor school. Steven werkte zoveel uren, met dagen van een dubbele shift, dat hij weg was voor onze wekker ging en hij pas thuis kwam als ze al in bed lagen. Ook dat is het leven van een zelfstandige. Vraag me niet hoe, maar ik ben erin geslaagd om elke avond een maaltijd op tafel te toveren, en onze meiden met propere kleren en een lekkere gezonde brooddoos naar school te sturen. Want daar lagen mijn prioriteiten.
Het voelt wel alsof ik liters gehuild heb, maar ook dat is goed, dat laat veel los. Ik probeer het huishouden weer op de rails te krijgen en mijn lichaam de tijd te geven om te herstellen en die narcose te verwerken. Hopelijk kunnen mijn gordijntjes komende week al weer eens open.

Dankjewel voor de vele lieve berichtjes die langs alle kanalen binnenkwamen. Want woorden van troost kunnen zoveel betekenen op momenten als deze! Love you all x

Ook al is het reeds september, ik blik deze maand graag nog even terug op de laatste weken van augustus. Anders lijkt die heerlijke vakantie al zo lang geleden. In mijn bloementuin is het momenteel een heerlijk gefladder van al die prachtige vlindertjes. En ook dat brengt natuurlijk veel moois op foto. Wie me ondertussen al een beetje kent, weet dat ik helemaal verliefd ben op vlinders. Dus brachten we in de vakantie ook een bezoekje aan 'Thee met vlinders' in Knokke. Nog tot 25 september organiseert het gemeentebestuur in samenwerking met The Exhibition Hub en Perlage Grandi Eventi de eerste Belgische editie. In een paviljoen aan de Wandelaar fladderen deze prachtexemplaren rond, te midden van exotische planten. Uren zou ik er kunnen blijven zitten, om te kijken, bestuderen en om te fotograferen.

Op de tafels ligt er fruit, niet om op te eten (al dacht Sien dat het voor haar was), maar als voedsel voor de vlinders. Ze fladderen erop los en komen bij je aan tafel zitten of als je geluk hebt,  gewoon op jou!

We waren nog geen 2 minuten binnen en deze plakte aan mijn jeans. En hij was niet direct van plan om afstand te nemen. En zo volgden er nog exemplaren! :)

Mijn liefde voor vlinders en Nikon in één beeld.

Ik vond het heel erg fijn en prachtig om gezien te hebben. Al is het wel jammer dat er geen toezicht was want niet iedereen volgde de richtlijnen en ging liefdevol met de vlinders om! Ik heb meer dan eens kinderen aangesproken omdat ze de vlindertjes bij hun fragiele vleugeltjes vastnamen!

Op sommige momenten had ik mijn hand(en) vol zodat ik alleen nog maar foto's kon nemen met m'n iPhone! :)
Dat levert minder kwaliteit, maar zeker te mooi om niet te delen!

Meer info over Thee met vlinders via deze link!