Made by Ellemieke
  • about me
  • Hart voor bloemen
  • (foto)blogje
  • Fleur d'Ellemieke
  • Recepten Hart voor bloemen
  • shoots by Ellemieke
  • 365 vreugdedansjes 2014
  • dagboekje vanuit post cardiale intensieve (2012/2015/2020)
  • contact Ellemieke

een liefdevolle zondag

25/9/2017

2 Comments

 
Picture
Je kan de mensen na de plechtigheid toch niet zomaar naar huis sturen? Een zinnetje van ons mama bij het regelen van haar afscheid vorig jaar. Een zinnetje dat nog steeds in mijn hoofd zat. Een koffietafel, dat zagen we niet zitten; dat konden we toen niet aan. Maar ik beloofde haar wel dat ik al die lieve warme mensen in mijn tuintje nog eens zou samenbrengen. Voor haar. 

43 jaren kei hard werken in de zagerij. Het zit erop. Onze papa heeft de ziel uit zijn lijf gewerkt. Voor z'n baas, maar in de eerste plaats voor zijn gezin. 

De herfst komt er stilaan aan. De bloementuin heeft erg afgezien van de wind en de regen. Maar het plekje was van onschatbare waarde voor ieder van ons. Het was ons troostplekje waar er ook heel veel vreugde en kleur was in de donkere dagen. 

Zondag werd een stralende dag voorspeld. Daarom wou ik deze 3 momenten samenvoegen. Voor ieder dat voor ons van betekenis was afgelopen jaar. Voor ieder dat ons heeft helpen dragen. Maar ook uit respect en liefde voor ons mama en onze papa. 

En zo organiseerde ik op enkele dagen een mooie en liefdevolle samenkomst. We waren met 30 vrienden samen. Mijn excuses als ik iemand vergeten ben uit te nodigen. Maar mijn hoofd zat zo overvol en ik heb alles alleen proberen rond te krijgen. Ik had onze papa verteld dat we voor ons mama zouden samenkomen; maar dat er ook een stukje voor hem bij was; daar had hij geen idee van. Toen we zo goed als voltallig waren volgde er een onwennig momentje; want opeens besefte ik dat ik het woord moest nemen. Gelukkig had ik daar op voorhand niet bij stilgestaan. Al snel kwamen de tranen en ik herinner me zelfs niet meer wat ik gezegd heb. Maar toch ben ik opgelucht dat ik het één en het ander heb kunnen uitspreken. Dat ik heb kunnen zeggen wat deze mensen voor ons hebben betekend de afgelopen maanden. Maar ook naar onze papa toe. Hij weet hoeveel bewondering en respect we voor hem hebben; maar toch moet je dat eens kunnen zeggen. Voor hem maakte ik een fotoboek met de foto's uit de reeks 'eerbeton voor handen met kloven'. Er volgt nog een extra afdruk maar deze was niet op tijd klaar. De zon scheen volop, iedereen straalde, er werden leuke herinneringen opgehaald; kortom het was een liefdevolle dag.
Het doet zoveel deugd in mijn hart. Het verdriet en de pijn van de afgelopen weken is weer een beetje geheeld 
​Bij de donkere dagen van twee weken geleden stak het herfstgevoel heel erg de kop op. Dat gaf me zo een triest gevoel; want ik was er nog niet klaar voor. Vorig jaar rond mijn verjaardag was het moment dat we in gesprek gingen met mijn mama en haar vraag om euthanasie. Het plannen, regelen, haar laatste wens. November wordt dan ook een hele zware donkere maand waarbij ik liefst even bij zou verdwijnen. Maar de herinnering aan deze mooie zonnige dag, gevuld met zoveel warmte en liefde helpt ons er zeker door. 
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Ik had ook nog een mooi boekje voorzien en kaarsjes. Er werden mooie woorden geschreven; maar toch kon ik het nog niet om het door te lezen. Ik ga er al haar brieven die ze de laatste maanden voor haar afscheid nog kreeg een mooi plaatsje in geven. En hopelijk kunnen we dit nog vaak herhalen en mooie momenten samen delen. Voor haar. De vrouw die ons leerde liefhebben. 
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Picture
Dat ze erbij was, daar twijfel ik geen moment aan. Kijk maar naar het gemorste kaarsvet. <3
Picture
Na het emotioneel moment en de tranen werd ik een hele tijd opgeslorpt door heel het gebeuren. Achteraf besefte ik pas dat ik vergeten was om nog foto's te maken op het moment dat we er allemaal samen waren. Gelukkig had Julie mijn fototoestel gevonden en me gered met nog enkele mooie herinneringen! x
2 Comments

is het einde al in zicht?

20/9/2017

0 Comments

 
Picture
Sinds ik mijn blogje bijhoud merk ik dat ik vaak iets heb synchronisaties. Dat gaat van uitstapjes, knutsels, baksels maar ook emoties. Vaak zie ik dezelfde zaken dag op dag passeren. Zo ook maandag en wat ik schreef in 2014.
Die ochtend deelde ik deze foto van mijn sportoutfit. Wat begin ik tegen die cardiale revalidatie op te kijken. Het vraagt zoveel energie. Niet alleen het 1,5 uur sporten; maar ook alles wat erbij komt kijken. Onze meiden op tijd klaar stomen voor school. Sien met de fiets naar school brengen om dan nog enkele minuten (2,5 min) overschot hebben om naar het station te crossen voor de trein naar Leuven. Om daar de bus op te springen naar Gasthuisberg. Na de training doen we dat dan nog eens over in de andere richting. Dat op maandag, woensdag én vrijdag! Maar thuis wacht ook mijn huishouden. En om half 4 fiets ik nog eens naar school om Sien op te halen. Ik wil niet klagen, echt niet. Maar het is gewoon kei hard zoeken naar dat evenwicht. Want naast dit heb ik ook nog mijn bloementuin en werk ik ook nog heel wat afspraken af. Er zit wel ergens een verbetering in. Ik voel dat mijn hartconditie erop vooruitgaat. Dat mijn slechte dagen iets minder zijn. Maar op dagen met dipjes is dan de vraag of het één het ander waard is? Het afzien en kei hard tot of soms over mijn grens gaan vergt heel wat van mijn lichaam. Zo ging ik onlangs onderuit met de fiets; met Sien achterop. Alsof ik geen enkele kracht meer had om ons recht te houden. Een fractie van een seconde een black-out. Maar ook mijn haar ziet af. Net als na elke narcose en ingreep heb ik het gevoel dat mijn lichaam ook daarmee laat zien dat het zwaar moet recupereren; met enorme haaruitval als resultaat. En echt, dat helpt je zelfvertrouwen er niet op vooruit! Gelukkig is er wel een meevaller. De weegschaal geeft ook al heel wat kilo's minder aan!
Opgeven is -voorlopig- geen optie. Al was de teleurstelling nog groter dat ik nog maar aan sessie 20 van 48 zit. Nog een aantal weken kei hard werken dus. Als ik dat stukje op mijn blog uit 2014 herlees; dan weet ik waarom ik dit doe. Waarom ik blijf vechten. Ik kan er alleen maar beter en sterker uitkomen. Op goeie dagen besef ik dat ook eens te meer. Het over en weer pendelen in een overvol station; dat alleen al, had ik toen zelfs amper aangedurfd zonder paniekaanval.


Dankjewel voor alle oppeppertjes die ik toegestuurd kreeg! Elke ochtend wanneer ik nr GHB moet en de energie of de moed kwijt ben zal ik ze herlezen. Vanmorgen nam ik uit mijn kaartjesrek ook nog maar eens een wenskaartje mee. Om ergens een boodschapje achter te laten. Kwestie van mijn focus even te verleggen tijdens de ochtendrush. Geniet van de zonnestraaltjes op je snoet, fijne woensdag.
0 Comments
    Instagram
    Follow

    duik eens in      het archief:

    August 2022
    July 2022
    March 2022
    January 2022
    October 2021
    July 2021
    June 2021
    May 2021
    April 2021
    March 2021
    February 2021
    January 2021
    December 2020
    November 2020
    October 2020
    September 2020
    August 2020
    July 2020
    June 2020
    May 2020
    March 2020
    February 2020
    January 2020
    December 2019
    November 2019
    September 2019
    August 2019
    July 2019
    June 2019
    May 2019
    April 2019
    March 2019
    February 2019
    December 2018
    November 2018
    October 2018
    September 2018
    August 2018
    June 2018
    May 2018
    April 2018
    March 2018
    February 2018
    January 2018
    December 2017
    November 2017
    October 2017
    September 2017
    August 2017
    July 2017
    June 2017
    April 2017
    March 2017
    February 2017
    January 2017
    December 2016
    November 2016
    October 2016
    September 2016
    August 2016
    July 2016
    June 2016
    May 2016
    April 2016
    March 2016
    February 2016
    January 2016
    December 2015
    November 2015
    October 2015
    September 2015
    August 2015
    July 2015
    June 2015
    May 2015
    April 2015
    March 2015
    February 2015
    January 2015
    December 2014
    November 2014
    October 2014
    September 2014
    August 2014
    July 2014
    June 2014
    May 2014
    April 2014
    March 2014
    February 2014
    January 2014
    December 2013
    November 2013
    October 2013
    September 2013
    August 2013
    July 2013
    June 2013
    May 2013
    April 2013
    March 2013
    February 2013
    January 2013
    December 2012
    November 2012
    October 2012
    September 2012
    August 2012
    July 2012
    June 2012
    May 2012
    April 2012
    March 2012
    February 2012
    January 2012
    December 2011
    November 2011
    October 2011
    September 2011
    August 2011
    July 2011
    June 2011

Powered by Create your own unique website with customizable templates.