Gefeliciteerd Bloomon winnaar! Jij hebt Bloomon workshop tickets gewonnen. Dit mailtje kwam dinsdag in mijn 'ongewenste' mailbox terecht. Gelukkig kreeg ik donderdag middag een ingeving om mijn mail eens leeg te maken. Jaja, een vreugdedansje door de living. Maar veel tijd om te plannen was er natuurlijk niet meer. Samen met Hilde ging ik zondag op workshop in het mooie Plein Publiek in Antwerpen. Bringing you everyday happiness, de slogan van Bloomon. En zo is dat ook. Iedereen weet hoe zot ik ben van bloemen. In deze workshop leer je hoe je het boeket mooi op de vaas moet zetten. Daarmee wordt bedoeld hoe je ze er in zet. Neen, niet het lintje eraf halen en in de vaas droppen. Zo werkt het dus niet. Toch niet als je uw bloemen mooi tot z'n recht wil laten komen. Je krijgt heel wat tips en tricks hoe je best te werk gaat. Niet alleen voor het schikken, maar ook voor het verzorgen van je snijbloemen.

Na wat uitleg en een voorbeeldje mag je zelf aan de slag. Iedereen krijgt zijn Bloomon boeket, een vaas en een mesje. Ik geef toe, op het eerste gezicht lijkt het heel simpel, tot je zelf moet beginnen. Ik heb afgelopen zomer heel veel boeketjes gemaakt met mijn (wilde) bloemen uit mijn pluktuintje. Maar dit is toch een hele andere manier van schikken. Ook voor mij was het zoeken en uitproberen. Maar wat een verschil! De kleuren, de verschillende lengtes en diversiteit van bloemen. Ook dat maakt het bijzonder. Het is niet het soort boeketje dat we gewoon zijn als we naar de bloemenwinkel gaan.

Het boeket in onderstaande foto werd gemaakt door de styliste/floriste. Hier zie je ook hoe mooi kruisgewijs de stelen in de vaas staan. En net dat is het geheime trucje van een mooi geschikt en hip boeket.

Ondanks dat iedereen hetzelfde pakketje bloemen kreeg, zien de boeketjes in de vazen er allemaal totaal anders uit.

Op het einde van de workshop mag je je bloemen in een papiertje rollen om mee naar huis te nemen. En dan is het thuis opnieuw proberen. Je ziet hier ook het verschil tussen de twee foto's. Door het verplaatsen van enkele bloemen valt het boeket plots helemaal anders. De truc is om je stelen telkens te kruisen. Maar dat vraagt dus wel wat oefening. Gezien ik nu natuurlijk nog geen bloemen uit mijn tuintje kan halen ben ik heel erg blij met mijn Bloomon boeket! Ik ben alvast benieuwd naar het boeket van volgende maand. Want ja, daar kan ik niet aan weerstaan. Wat andere vrouwen met schoenen of handtassen hebben, dat heb ik met bloemen. Dus schreef ik me toch maar in voor een abonnementje voor de komende maanden. Zodat ons huisje er nog steeds vrolijk bij staat, in afwachting van. Als er iets is wat me op een druilerige dag als vandaag kan opfleuren, dan zijn het bloemen. En al zeker zo'n schone als deze!

Benieuwd naar heel het concept achter Bloomon en hoe het in z'n werk gaat? Neem dan zeker eens een kijkje op de website en hun blogje. Wedden dat je ook snel verkocht bent om zoveel vrolijkheid aan huis geleverd te krijgen? Als je dan ook nog eens je bestelt met deze code, (even doorklikken op de blauwe letters) dan krijg jij namens mij een vaas geleverd bij jouw eerste boeket en krijg ik mijn volgende boeket gratis . Zo kan jij op jouw beurt ook je vrienden en familie verrassen. Voor elke vriend weer. Ik zou zeggen; spread the love and happiness!

Hoera voor kleuterjuffen die met leuke ideetjes de kinderen stimuleren. En de mama's natuurlijk! Sien kwam onlangs naar huis met een cadeautje voor de vogels. Gezien niet alleen Sien, maar ook de vogeltjes zo enthousiast en blij waren moesten we snel weer aan de slag. Op enkele dagen tijd hing er geen graantje meer aan het rolletje. Dus maakten we er woensdag nieuwe.

Wat heb je nodig?

• lege wc rolletjes
• vogelzaadjes
• pindakaas
• een mes, schaaltje en een lintje
  

De eerste rolletjes werden netjes ingesmeerd met pindakaas, met behulp van een mesje. Maar daarna hing al snel alles vol en werd er gretig aan de vingers gelikt. Een beetje kliederen is natuurlijk toegestaan.

Smeer de wc-rolletjes in met een laagje pindakaas en rol het daarna door de vogelzaadjes. Maak er een gaatje in en hang ze op in de tuin. Met het Grote Vogel(tel)weekend dat er nu aankomt is dat zeker een meerwaarde.

De restjes van de zaadjes en de pindakaas hebben we op een stukje stronk uitgesmeerd. Daar heb ik nog wat zonnebloemzaadjes aan toegevoegd en strooi ik ook de broodkruimels op uit.

Een vorig projectje (klik hier voor de link ernaartoe) voor het maken van vogelvoer met ossenvet vraagt iets meer voorbereiding.

Met al die ideetjes samen, kan je ook gewoon een hele boom vullen. Dit is er nog ééntje van enkele jaren geleden. Dat merk je wel aan de jongere Lieze.. Met deze boom kwamen we zelfs in Libelle én won ze een wedstrijdje bij het VTM-programma 'Wild van dieren' waarbij we ook nog eens 3 sweaters kregen. Ik denk dat je die zelfs ergens in mijn bloementuinfoto's ook tegenkomt.

Hoe helpen jullie de vogeltjes in de tuin met dit koude weer?

Twaalf jaar. Ik kan het amper zelf geloven. Mijn lieve Lieze is ondertussen al een knappe lieve puber die stilaan voor haar eigen mening durft uitkomen. Zorgzaam en respectvol voor ieders individu. Ik vroeg me af of het nog wel 'in' is om een verjaardagsfeestje te organiseren. Tuurlijk mama! Maar dan liefst in de vorm van een sleepover. Dus gingen we samen brainstormen over hoe we het zouden aanpakken. Dit is het resultaat van een weekend lang feesten!

Bij een feestje horen uitnodigingen. Ook al waren we aan de late kant met onze kaartjes, de meiden hadden het thuis al lang gevraagd of ze mochten komen logeren. Maar toch is deze altijd handig voor de ouders om te weten waar en om hoe laat ze hun dochters moesten komen ophalen. Maar bovenal een mooie herinnering.!
Meer foto's van onze shoot voor haar slaapfeestje vind je hier.
Deze strips bestelde ik bij Polabora. (en neen, dit is geen sponsoring, maar dankzij hun service wel het vermelden waard!)

Pinata's zijn weer helemaal in. Net als emoji's. Dus combineerden we deze twee en gingen we op woensdag zelf aan de slag. Wat snoep, veel confetti, sterk karton en crêpepapier. Meer heb je niet nodig om deze op een uurtje in elkaar te steken.

Na school kwamen de meiden mee naar huis en bleven ze die nacht ook slapen. Het salontafeltje aan de kant en in de plaats kwam Lieze haar matras. We maakten het gezellig met veel kussens en knuffels. Ze mochten samen frietjes gaan eten en daarna hadden ze het huis twee uurtjes voor zich alleen. Niks zo leuk om eens helemaal uit de bol te gaan zonder ouders in de buurt. Na een korte nacht (om 2u stuurde ik vanuit mijn bed maar een sms'je naar beneden dat het tijd werd om te gaan slapen en het een beetje stiller te maken), vond ik dit tafereeltje op zaterdag ochtend. Terwijl ik in de keuken begon met de voorbereiding van hun ontbijt kwam er stilaan terug leven in huis.

Om niet helemaal verloren te gaan in de zoetigheden zorgde ik ook voor enkele gezonde bordjes. Verse havermout/banaan wafeltjes met kokos en frambozen. Vers sap, een bordje (bloed)appelsienen, yoghurtjes en vers fruit.

Na het ontbijt werd er nog wat op de Wii gespeeld en werden de kippen geknuffeld. Het was hier precies een kinderboerderij.

Gezien het ontbijt nogal laat werd afgerond, werd het moeilijk om een lunchke en taart nog op tijd op tafel te krijgen. Want je kan de kinderen tegen 14u ook niet met honger naar huis sturen hé. Een combinatie van de twee dus. Boekweit-pannenkoekentaart. Mét ijs en framboosjes.

Nog even tijd om die pinata onder handen te nemen. Om het een beetje veilig te houden hadden we een bamboestok in bubbeltjesfolie gerold en afgewerkt met pomponnetjes.

Als afsluiter nog enkele meidenfoto's. Hoe zotter, hoe liever natuurlijk!

Zondag. Lieze haar alles mag dag -verjaardag! Deel twee met de familie. Voor mij een dagje waarbij het spreekwoord 'overdaad schaadt' van toepassing was. Hetgeen ik op zaterdag extra deed, dat moest ik nu bekopen. Tel daar dan nog 19 mensen in de woonkamer bij en heel veel energietjes. Gezien ik er op sta om alles zelf te doen, liep het in de keuken, naar mijn gevoel een beetje mis en overspoelde mijn hoofd met chaos.
Gelukkig vielen de biscuits toch in de smaak. En was al die stress misschien toch niet nodig geweest.

De bovenstaande foto is de gluten-, tarwe- en latosevrije biscuit.
Onderstaande foto met een biscuit, laagje sinaasappelmarmelade en overgoten met chocoladeganache, een frangipanetaart en een biscuit gevuld met boterroom, een laagje ganache en enkele bolletjes ijs. Bij deze was het toch een beetje een overdosis aan zoetigheden. Maar je wordt dan ook maar 1 keer twaalf hé. Zondigen is dan ook toegestaan. Voor iedereen.

Dat het goed was. Dat weekendje feesten. De opkuis met de confetti van 2 pinata's was iets minder. Maar het aller-allerbelangrijkste: ze heeft er van genoten, mijn lieve Lieze! En wij samen met haar. Dat is waarvoor we het ook doen! <3

In mijn voorlaatste blogpost vertelde ik al kort over onze fotoshoot en interview voor Libelle. Wel, deze week ligt hij in de winkel.
Daarin vertelt Tine -mijn superheld- hoe ze voor mijn leven heeft gevochten. Hoe ze 45 minuten heeft gestreden en hoe vastberaden ze was en de reanimatie niet uit handen wou geven. Ze heeft achteraf zelfs felicitaties in ontvangst mogen nemen voor haar perfecte reanimatie! Dat hebben de artsen achteraf gezien bij het uitlezen van de externe defibrillator die ze bij me aangesloten hadden om me electroshocks toe te dienen. Het is echt dankzij haar dat ik hier nog zit, en vooral ook in welke staat. Er zijn geen woorden genoeg om haar te bedanken, dus deze erkenning heeft ze dubbel en dik verdiend! Zelfs na acht jaar, want het is nog steeds even betekenisvol, voor mezelf en iedereen van mijn gezin en familie. Zo blij dat ik haar beter heb leren kennen de afgelopen jaren en dat ze een schone hartsvriendin is.

Gelukkig was er ook nog visagiste Ad Van Mierlo om mijn huilogen bij te werken en werd het een plezante fotoshoot met Tim De Backer als fotograaf van dienst. De lightbox en de rieten stoel moesten bij op de foto, dus hebben we onze beste poses moeten uitproberen om alles op beeld te krijgen.
Deze zijn 5 dagen voor het geplande afscheid van mijn mama gemaakt. Ook al heb ik er meer dan eens over nagedacht om het te annuleren, deze moesten we gewoon doen. Voor ons, als herinnering. Maar ook voor mijn mama. Ze heeft me 's avonds en de dagen erna vaak gevraagd om nog eens alles te vertellen hoe onze dag was verlopen en wat Tine allemaal had verteld. Van haar moest ik genieten van deze dag, en dat hebben we ook echt gedaan. Ik denk dat ik nog nooit zo een spontane en plezante fotoshoot heb gehad. Misschien wel omdat ik wist dat onze hartjes kei hard zouden stralen, en dat dat gewoon op de foto's zou te zien zijn. Dus bij deze; lieve mama, je zou ontzettend fier geweest zijn en iedereen hebben afgebeld om te zeggen dat we in Libelle staan. Vandaar dat ik het in jouw plaats doe, hier, op mijn blogje. Nog een dikke dankjewel aan Lien Lammar en iedereen die er aan heeft meegewerkt om ons verhaal te willen delen. Aan iedereen die Tine tegenkomt of haar herkent (in Haacht en omstreken of in Imelda waar ze werkt) zeg haar maar dat ze een wonderwijfje is!

Nog tot en met woensdag 11 januari in de winkel!