Van wie zou ze dat toch hebben, haar liefde voor bloemetjes? ;) Voor haar 5de verjaardag wou ze graag bloementaart en-feestje. Daar zei ik geen nee tegen! Integendeel. <3

Het was naar de complimentjes te horen, de lekkerste biscuit dat ik al gemaakt heb. Rijkelijk versierd met Oost-Indische kers, goudsbloemen en kanariekers. 

Brownie met lavendelganache (naar het recept van Anntje Peeters op kruidigleven.be) en soesjestoren, afgewerkt met witte chocolade en eetbare bloemetjes zoals komkommerkruid, viooltjes, kanariekers en goudsbloemblaadjes. Het was de eerste keer dat ik soesjes bakte, de smaak zat al goed. Nu nog wat oefenen op het spuiten van de vormpjes en grootte. Maar al bij al, goed gelukt. 

Ook al ben ik al enkele weken op mijn eten/suikers aan het letten (-4 kg!) aan deze kon ik écht niet weerstaan. Zoooo lekker, dus proefde ik er nog 1 extra. 

Alle bloemetjes komen rechtstreeks uit mijn bloementuin fleur d'Ellemieke! Zo zalig om er ook op een andere manier mee aan de slag te gaan. De taarten zijn ondertussen echt wel mijn favoriete experimentjes! ​Deze biscuits bakte ik afgelopen weken ook nog. 

Dit moet zowat de heetste dag van het jaar geweest zijn. Och ja, 't is omdat de zomer begint zeker hé. Sientje had woensdag haar feestje met haar beste vriendinnetjes uit de klas. Chapeau voor ouders die de ganse klas uitnodigen, maar eerlijk gezegd, ik zou het niet bolgewerkt krijgen. Met deze hitte -en de last dat ik daarmee heb- was 4 meiden + Sien en ons Lieze een mooi aantal om goed bezig te houden. Ik plukte een boeketje in mijn tuintje en vond knutselen met bloemen wel een fijn ideetje. Naar mijn gevoel hadden deze vijfjarigen het daar iets moeilijker mee. Bloemen horen in een vaas of in de tuin, ermee mogen knutselen vonden ze een beetje vreemd. Eén voor één kozen ze uiteindelijk toch een bloemetje om op hun canvas te plakken. De terracottapotjes kregen ook snel een likje verf en daar zaaiden we nog een zonnebloempje in. Na de picknick werd er af en toe binnen gespeeld en mandala's gekleurd en zorgde het plonsbadje en de waterballonnen voor de nodige afkoeling. En Sien, die genoot van de eerste tot de laatste minuut. Vandaag nog een beetje feest in de klas en thuis en zondag wil ze bbq'en. 

Ik ga nu efkes crashen en duik snel weer op voor nog meer bloemenfeest, -foto's en taart! Dankjewel aan de mama's van deze meiden voor de aanwezigheid van hun schattige dochters én de leuke cadeautjes! 

Hoorntjes in een laagje chocolade doppen, bestrooien met gekleurde sprinkles en vullen met fruitsla van gele en groene kiwi, meloen, watermeloen, aardbei, appel, peer, appelsien, druifjes, en ananas. Daar moet elke kleuter toch wel iets van lusten? Zoet en gezond, een goede combinatie als klastraktatie, toch?!

*Life will only change when you become more committed to your dreams than you are to your comfort zone*

Eindelijk mag en durf ik jullie vertellen waar ik de afgelopen weken mee bezig was. Ik heb mezelf verbaasd want ik wist niet dat ik zo goed kon zwijgen, over het mooiste dat ik al heb mogen doen met mijn foto's.
​
Soms komen er mensen op je pad waarvan je weet dat het zo moest zijn. Hier op mijn blogje heb ik al een paar keer kort over 'auteur' Anntje verteld. In oktober 2015 liep ik snel de standaard boekhandel binnen voor een bepaald boek. Ik had me op voorhand voorgenomen om zeker met niets anders buiten te komen. Maar dan zag ik Anntje haar boek staan. "Puur natuurlijk vrouw" en ik was verkocht. Dat boek moest mee. Ik was zelfs vergeten waarom ik eigenlijk kwam.

Zo inspirerend dat deze vrouw kan vertellen, maar vooral de kennis dat ze bezit. Ongelooflijk. Ik ben elke keer opnieuw onder de indruk van al haar tips, verhalen en ze blijft me boeien. Door haar boek leerde ik ook haar blogje kennen en ging ik meer op zoek naar natuurlijke middeltjes om mezelf beter te leren voelen. Zo  begon ik zelf tincturen en zalfjes te maken, leerde bloemetjes en bloesems herkennen en nog zoveel meer. Ze inspireerde me zo erg dat ik bij haar een workshop volgde over natuurlijke cosmetica en alles van Nivea tot Clinique uit mijn kast deed. Tot mijn grote verbazing woont ze in de straat waar mijn papa werkt en haar vriend een straat van ons vandaan! Toevallig toch?!Stilaan leerden we elkaar een beetje beter kennen via Fb en Instagram. In januari 2016 was ik heel erg ziek en had ik op dat moment ook 2 kindjes extra in tijdelijke (pleeg)zorg. Door mijn hartziekte kon ik niet de nodige medicatie nemen en overeind blijven was toen kei hard overleven. Tot die lieve Anntje plots voor mijn deur stond met een tasje gevuld met zelfgemaakte tincturen en siroopjes. Dat moment vergeet ik nooit! Ze was echt mijn redder in nood die me erdoor heeft gesleurd. De hartjeselixir was een echte hartjesopener!
​
​Wat was ik dan ook zo verheugd om te horen dat Anntje aan haar tweede boek was begonnen. Wat zou ze gaan schrijven? Over natuurlijke verzorging, kruiden, tincturen? Haar kennis is zo uitgebreid dat het allemaal mogelijk is. In superBUIKgevoel helpt ze je op weg naar een betere spijsvertering en een leven zonder intoleranties.  Dat ik samen met vele anderen met de maand meer en meer uitkeek naar dat boek. Maar niet alleen naar wat er geschreven staat, ik hou ook van foto's die erin staan. Benieuwd naar het hele concept dus.

Dat Anntje fan is van mijn foto's en mijn manier van fotograferen dat had ze al eens verteld. Maar dat ze ook nog met de vraag zou komen of ik foto's voor haar boek wou maken. Wel, dàt had ik niet verwacht. Gehoopt, misschien zo stiekem. De uitgeverij had al een fotograaf voorzien, want die had ook alle recepten al mooi in beeld gebracht. Dus dat werd even overleggen. Ik heb er geen moment aan getwijfeld of ik het wou doen, wel of ik het kon. Tot enkele dagen geleden, tot ik zeker wist dat alles zo goed als klaar is om in druk te gaan, kon of durfde ik het niet geloven. 

Het is zo bijzonder als mensen de liefde en het gevoel in mijn foto's ook zien. Al bezit ik niet de grote technische kennis maar fotografeer vooral vanuit mijn hartjesenergie. In mijn foto's probeer ik weer te geven hoe ik de wereld zie, vanuit mijn kracht en energie. Het is ook zo dat de coverfoto is ontstaan.
We hadden een foto nodig die positiviteit uitstraalt én vooral ook een super buik. Hoe pak je dat dan aan? Ook dat is dan de taak van de fotograaf om je model te begeleiden. Op een zonnige lentedag had ik een heel mooi plekje uitgezocht, te midden van de natuur waar we echt mooie beelden hebben gemaakt. Een plekje waar ik enkele jaren geleden mijn rust vond, en waar mijn blogje ook begonnen is.  Maar dat ene beeld voor de cover, dat hadden we nog niet. Je moet natuurlijk ook letten op de verhouding en de afmetingen en die ervaring mis ik toch nog. Het hele plaatje moet kloppen. 

Op de momenten dat ik mijn camera in mijn handen heb verlies ik mezelf erin. In de positieve zin natuurlijk. Dan probeer ik echt naar mijn buikgevoel en hartjesenergie te gaan en daar mijn kracht uit te halen. Het bracht ons op een wonderschone plek wat ons allebei deed stralen én uit onze comfortzone deed treden. Daar, ergens in de Haachtse velden. We probeerden enkele leuke vrolijke poses uit en hadden er best wel plezier in. Tot we in een weggetje aangetrokken werden door de intense geur van de meidoornbloesem. Laat het net dat zijn waarvan Anntje een hartjeselexir voor mij had gemaakt. Dat is dan ook hetgeen wat ons met elkaar verbindt. Net daarnaast viel ons een magisch plekje op waar het heerlijk leek om te fotograferen. Na enkele hallookes bleek er toch niemand in de verlaten stacaravan te wonen en verhuisden we al onze spullen naar dat ene plekje. Voor mij voelde het  alsof we door de meidoornbloesem ons hart konden openzetten en door de dankbaarheid van dat schoon stukje te ontdekken écht in ons gevoel konden gaan.
We gingen aan het brainstormen om tot die ene foto te komen. Tot ik het wist; we moeten rond die buik werken. Daar draait het boek om. Een blije super -blote- buik. Zodus vroeg ik haar om zich weer om te kleden en haar witte blouse op te knopen tot boven haar buik. En écht een van de eerste blije- blote-buik foto's dat we maakten, wisten we het, beide kei hard overtuigd! Dat wordt dé coverfoto! Ik denk dat we er samen bijna een vreugdedansje hadden gedaan. Achteraf vertelde Anntje me dat haar buik haar stukje complex is waar ze toch wel wat moeite mee heeft. Laat staan om er dan efkes mee op de cover te gaan staan en binnenkort mee in alle boekenwinkels te liggen, ook al ziet die er perfect uit! Net zoals dat voor haar een moeilijk stukje is, is dat voor mij en mijn foto's. We zijn allebei heel erg in ons gevoel moeten gaan en hebben elkaar meegesleurd om er alles uit te halen. Onze energietjes samen waren zo sterk dat we een krachtig en sprekend beeld hebben ontwikkeld. ​

En ook die energie en kracht hebben we nodig gehad om de uitgeverij te overtuigen van dit beeld. De foto is wat betreft kadratie niet perfect maar wel het gevoel dat er vanuitgaat! Less perfection, more authenticity. Soms moeten we even naast de perfectie kijken maar wel naar het gevoel dat dit bij je oproept!
Ik hoop heel erg dat iedereen die binnenkort het boek ziet liggen het gevoel en de energie aanvoelt zoals ik het op beeld heb gezet. Maar vooral de positieve energie die Anntje uitstraalt, op welke manier ze je leert om goed voor jezelf te zorgen.

Aldus eind deze maand ligt dit prachtig boek in elke boekenwinkel met in elk boek een stukje van mijn hart. En zo is dit ook een klein stukje mijn droom die uitkomt. Ik ben Anntje dan ook ontzettend dankbaar voor haar vertrouwen dat ze in me stelde. Ze heeft me wel ontelbare keren moeten overtuigen dat de foto's echt wel goed waren en ze in het boek zouden komen. Want ondanks dat we mooie beelden hadden bleef ik twijfelen of het technisch gezien wel voldoende zou zijn en goedgekeurd zou worden voor druk.

Mijn camera van 6 jaar oud met meer dan 132000 clicks op de teller, 2 lenzen en mijn buikgevoel hebben dit voor elkaar gekregen! Dat ik het nog steeds te zot vind om waar te zijn! Waarschijnlijk ga ik het pas écht kunnen geloven als ik het boek in handen ga hebben en mijn naam rechts onderaan op de cover zie staan.

En zoals het bij een boek hoort, hoort daar ook een dankwoordje bij: Allerliefste Anntje, dank je wel om me te zien voor wie ik ben, om me een kans te geven mijn hart en ziel te tonen en voor het vertrouwen dat je afgelopen weken wist uit te sturen. Ik vind het ongelooflijk bijzonder dat ik een stukje van jouw avontuur mee mocht beleven. Ik wens je een super goede verkoop en heel veel mensen met een superbuikgevoel!

​Het persbericht dat ondertussen reeds werd uitgestuurd met meer info over het boek, vind je via deze link. 

​Om maar te zeggen, er staat in het boek ook een stukje over wat 'te veel' koffie met je lichaam doet. Je zou nog gaan denken dat ik het eerst gelezen had voordat ik twee weken geleden besliste om  af te kicken van koffie en cafeïne. Nu weet ik ineens ook waarom ik me al zoveel beter voel! Of had ik al gezegd dat Anntje zo inspirerend is?! Nog even en jullie kunnen ook meelezen! Schrijf deze alvast maar op je boekenlijstje! 

I believe in the sea curing all bad moods.
​I believe in the waves wiping away worries.
​I believe in seashells bringing good luck.
​I believe in toes in the sand grounding my soul.

Er zijn van die momenten dat je het gevoel hebt dat het op is. De energie, de moed en soms zelfs de tranen. De plek die me dan alleen nog kan helen is het zeetje. Even weg van thuis, uitwaaien, het geruis van de golven, die heerlijke zeelucht. Net tijdens het eerste warm verlengd weekend mochten we daar weer naar onze favoriete plekje in Oostduinkerke. Het kwam perfect op tijd, want die hitte, daar kan ik absoluut niet tegen; dan heb ik zo een ontzettend drukkend gevoel op mijn borst. Aan zee was er een verkoelend briesje aanwezig, wat het allemaal perfect draagbaar maakte. Gezien ik zelf niet (ver) met de auto rijd, is dat niet altijd gemakkelijk om ergens te geraken. Steven heeft als zelfstandig tuinaannemer nu zijn handen meer dan vol. Even een verlengd weekendje ertussenuit, dat is niet haalbaar. Maar gelukkig hebben we dan nog mijn papa, die graag mee wou. Hij kon ook wel wat goede zeelucht gebruiken. Maar dan komt toch ook even die klop, en de realiteit. 6 maanden geleden waren we hier ook op hetzelfde plekje, maar deze keer zonder ons mama. Dat besef dat ze weg is, slaat kei hard in je gezicht. We hebben daar ieder op zich best wel emotionele momenten gehad. Maar ondertussen waren we dan ook wel ontzettend dankbaar voor de mooie tijd dat we hier samen hebben doorgebracht. Het zijn momenten geweest die we zo intens koesteren, die nog steeds heel mijn hart verwarmen met liefde; ondanks het verdriet en het gemis van ons mama en oma. 

Het leukste moment van de dag vind ik de ochtend. Lekker vroeg opstaan en genieten van de eerste zonnestraaltjes. Met het gevoel dat je daar alleen bent. 

Deze tafereeltjes, daar word ik zo blij van. Dan zet ik me neer en aanschouw al dat zeeplezier. Het enige wat ik dan kan doen is glimlachen en foto's maken; zonder een hoofd vol gedachten. 

Oscaar, de zeehond.

Als je in Oostduinkerke bent, dan moet je naar de garnaalvissers gaan kijken! De passie dat deze mensen uitstralen, chapeau!

Ik ben absoluut geen held in het maken van foto's met mijn iPhone, maar toch komen daar soms ook wel eens pareltjes tevoorschijn. Net als deze. Voor een wedstrijd, georganiseerd door Koksijde-Oostduinkerke, heb ik deze foto ook ingediend. Je kan namelijk een strandcabine winnen voor 1 maand. Ik wil dan ook graag een poging wagen om wat stemmen bij elkaar te krijgen. Als ik zou winnen (of liefst de 2de plaats), dan schenk ik deze prijs aan vriendin Hilde en haar gezin. Zij hebben ons in november de kans geschonken om samen met ons mama een week in Oostduinkerke te verblijven in hun appartement. Zo konden wij haar laatste wens vervullen in samenwerking met AmbulanceWens. (het verslag lees je hier). Op deze manier kan ik ook eens iets terugdoen voor hen. Ze verblijven in augustus 3 weken in Oostduinkerke.  Dus bij deze, wie Facebook heeft en graag een like wil geven aan deze foto, dan kan dat via deze link. Even doorklikken en dan zou je onmiddellijk op onze foto terechtkomen. We staan 7de, en hebben om z'n minst nog 200 stemmen nodig, dus wat extra power zal nodig zijn! Stemmen kan tot 18 juni! Dankjeveel!