Voor wie af en toe mijn blogje leest, kan zich misschien ons hartjes avontuur nog herinneren. Laat me nu net nog een spuitbusje met rode krijtverf hebben om daarmee aan de slag te gaan. Herfstige zonnestraaltjes en veel nood aan frisse lucht, een vlammetje en mijn krijtverf vulde onze dag. 

Voor de 'warmste week' en als steun deelden wij ons vlammetje in de straat en het verlengde langs de vaart in Tildonk!

Elke dag passeer ik Stageco in onze straat en dan breekt mijn hart een beetje bij het zien van de lege kantoren sinds de eerste lockdown. De vrachtwagens die nog steeds staan waar ze in het voorjaar geparkeerd werden. Terwijl het daar anders altijd een bedrijvigheid is van jewelste. Zij verdienden zeker ook een vlammetje omdat we die sector ook een warm hart toedragen!

Nog even zeggen dat deze verf; gewoon krijtverf is. Veilig voor natuur en dier! Na een tijdje verdwijnen ze gewoon door de regen;  net zoals krijttekeningen.

We vonden zelfs nog wat hartjes, die nu vergezeld zijn door een vlammetje!

Zondag maakte ik nog een andere versie en probeerde ik er met appel een roosjesversie van te maken. Uiterlijk is het nog niet helemaal wat het moet zijn, maar de smaak zat wel goed. En door het experimenteren, weet ik nu wel hoe ik het de volgende keer beter moet aanpakken. Zo dus;

​Extra: Voor wie niet van kaneel houdt; kan je de vulling ook veranderen in chocopasta (Nutella) en fijngehakte hazelnootjes. 
Voor het verjaardagsontbijt verdeelde ik het deeg in twee. De ene helft van de bakvorm (de buitenkant) vulde ik met kaneel en de binnenkant met Nutella. Voor ieder wat naar zijn smaak dus!

Het deeg maakte ik op dezelfde manier klaar als hierboven beschreven staat. Maar daarbij maakte ik ook nog een appelroosje. Het principe zoals je dat doet met bladerdeeg, maar voor het midden, gebruikte ik alleen appelschijfjes. Dat doe je door een appel fijn te snijden in de mandoline. Besprenkel het met wat citroensap en een beetje water. Voor wat extra smaak voegde ik hier een lepel kaneel en kandijsuiker aan toe. (voor de vulling gebruikte ik dat net minder). Warm het geheel even op tot de appelschijfjes buigzaam zijn zonder te breken. Leg enkele schijfjes dakpansgewijs over elkaar en rol ze op, voeg er telkens ééntje aan toe tot je roosje groot genoeg is. Zet deze in het midden van je bakvorm. Rol het deeg uit en smeer de vulling met de roomboter erop uit. Snij deze in gelijke repen. De eerste reep draai je rond het appelroosje. Steek er telkens weer wat appelschijfjes tussen en vouw de volgende reep er weer langs. Blijf zo in lagen opbouwen. Let er wel op dat het niet al te strak zit want je deeg moet nog even rusten en zal ook nog rijzen. 

Bak dit geheel gewoon af zoals beschreven staat in het recept.
Neem uit de oven en laat even afkoelen. Ondertussen heb ik het 
suikersiroopje van de appeltjes even laten inkoken en dat nog over het gebak verdeeld. Dat is maar een lepel of drie, maar het zorgt wel voor wat extra smeuïgheid. 

Dit is echt iets waar ik me ziek in kan eten. Zo zo lekker! Wij aten het zondag samen buiten, rond de vuurschaal. Voorlopig heb ik me nog niet kunnen inhouden, want deze cinnamon rolls hebben hier afgelopen maand, elk weekend op tafel gestaan. Maar ze halen de volgende avond alvast niet. Dan heb ik alweer spijt dat het op is. Er is geen enkel gebak dat hier zo geliefd is door ieder van ons.
​Benieuwd wat jullie ervan vinden. Laat het me zeker weten als je dit recept ook eens wil uitproberen. Hopelijk zijn jullie er even zot van als wij!

*** Ondertussen heb ik al zo vaak kaneelrolletjes gebakken dat ik er ook al wat meer mee geëxperimenteerd heb en er mooiere foto's van zijn. Zodus heb ik het hier dan maar even aangepast met andere foto's en deze er nog aan toegevoegd. Hiervoor plooide in het deeg in 3 nadat het ingesmeerd was met de kaneelmengeling. Met een pizzasnijder verdeelde ik het in fijne repen. Per reep maakte ik een vlechtje, bolde het op en legde het zo in de ovenschaal. Als afwerking gebruikte ik enkele gedroogde dahliablaadjes. en glazuur.

De jarigen hier in huis worden altijd met wat lekkers gevierd. Afgelopen zondag was Steven aan de beurt. Hij is diegene die altijd voor ons klaarstaat en zorgt zoals niemand anders dat kan. Tijd dat hij door ons eens in de bloemetjes gezet werd!

En dat begon al in de ochtend met een verjaardagsontbijtje. Sien stond al om 7u aan ons bed omdat we toch veel werk hadden en we er op tijd moesten aan beginnen. ;) 

Sien begon met het persen van de appelsientjes, ze maakte krieken- en appelflapjes uit bladerdeeg en de fruitjessalade. Tot zelfs de croissantjes. Het enige waar ik voor zorgde was de oven.

Een verjaardagstaartje kon natuurlijk niet ontbreken! Ik bakte deze chocolade rolbiscuit, gevuld met chocolademousse. Afgewerkt met de laatste framboosjes en bloemetjes uit onze tuin. 

Zo ging deze dag ook weer veel te snel voorbij. Maar we hebben er samen ook weer kei hard van genoten. We kunnen nu beginnen plannen en nadenken over de feestdagen!

Om samen wat licht te brengen in deze donkere dagen, worden er al kerstbomen versierd en lichtjes opgehangen. Daar kan ik me nog niet toe aanzetten, maar een kaarsje branden, dat doen we toch allemaal graag. 

Zodus ging ik met Sien aan de slag. Zij koos oude weckpotten uit en waste ze af. Ik zocht kleine takjes en restjes droogbloemen en kruiden uit mijn houten kisten. Want hier wordt echt niks weggegooid. ;) Met wat touw en mini boeketjes versierden we zoveel potten als de huizen in onze straat. Een theelichtje erin en wij gingen op pad om langs elk huis een kaarsje te gaan afzetten. Dat was dubbel plezier want wij hadden een creatieve namiddag buiten en deelden zo ook ons lichtje aan de buren. 

Die avond bij het ondergaan van de zon beseften we ineens dat we er voor onszelf geen gemaakt hadden. Dus hadden we de dag erna nog een opdrachtje op onze planning. 

Mokskes, ijsbergjes, karolientjes of gesuikerde nic-nac'jes dat koekje heeft precies in elke provincie een andere naam. Maar als je ze ziet weet je direct waar het over gaat. De koekjes die de Sint ook altijd brengt; die waar je niet van kan afblijven. Eerst het suikertje eraf bijten en laten smelten in je mond en dan dat koekje. Wie houdt daar nu niet van?!

Ik zag ze passeren in een groep hobbybakkers op Facebook en wist direct dat ik het ook eens wou proberen. Ondertussen zijn er al wat recepten gedeeld en uitgeprobeerd; maar zoals altijd maak ik er graag mijn ding van. Wat mij het beste ligt. Gisteren deelde ik trots onze foto op Instagram en Facebook en nog nooit heb ik zoveel reacties gekregen dan voor dit onnozel koekske. ;) Omdat de vraag naar het recept meermaals gevraagd werd, deel ik graag het mijne met wat tips.

Heb je een goed recept voor een lekker krokant (zand)koekje, dan kan je dat zeker ook gebruiken. 

Ingrediënten

• 150 gr kristalsuiker (waarvan 1/3 uit de vanillesuikerpot)
• 200 gr ongezouten roomboter
• 1 ei
• snuifje zout
• 400 gr bloem (hiervoor gebruikte ik onze witte tarwebloem van de maalderij)

Aan de slag

• Klop de boter met de suiker romig. 
• Voeg het eitje toe en meng tot het helemaal is opgenomen
• Voeg het zout en de bloem toe aan het deeg. doe dit lepel per lepel en niet in één keer. Meng verder met de kneedhaak in de keukenrobot of met je handen.
• Wanneer je een mooi homogeen geheel hebt, rol je het in een bolletje in plastic folie en laat het minstens een uurtje afkoelen in de koelkast.

Wat is het juiste formaat uitsteekvormpje? Wat je in huis hebt! Een dopje van een fles, de achterkant van een spuitmondje of een bloemetje, dat kan natuurlijk allemaal. Wanneer je echt voor de originele vorm wil gaan, dan is een rondje van 2cm ideaal. Wij rommelden in onze schuif en gebruikten de eerste keer hartjes. Bij de tweede bak probeerde ik verschillende vormpjes. Maar dat doet dus niks aan de smaak. Net zoals de vorm van het spuitmondje.

Rol het deeg uit en steek er de vormpjes uit. Leg op een bakplaat met bakpapier en bak een 10 à 12 minuutjes op 175 graden tot het koekje lichtjes gekleurd is. Laat ze goed afkoelen op een rooster.

Royal icing
Dit is voor ons ook de eerste keer dat we hiermee gewerkt hebben. 

• 100gr eiwit
• 500 gr bloemsuiker
• kleurstof
• 1/4 tl wijnsteenbakpoeder

Rauw eiwit gebruiken is altijd een beetje een risico. Dus kan je ook kiezen voor het gebruik van eiwitpoeder of eiwit in brik van Cocovit. Dat is reeds gepasteuriseerd. Je vindt dat in de groothandel zoals bij Van Zon. Maar misschien verkopen ze bij Aveve ook wel royal icing poeder waarmee je dit kan maken. Maar daar heb ik geen ervaring mee. Wij zijn geen fan van tubes gel kleurstoffen. Dat gebruik ik nooit in mijn taarten of decoratie.
*Sien is als kleuter eens erg ziek geweest nadat ze op school een regenboogtaartje had gegeten als traktatie. Dat kind haar stoelgang had alle kleuren van de regenboog en ik heb toen net niet in alle paniek naar de juf gebeld om te vragen of ze plasticine had opgegeten. Geloof me, dat is niet voor herhaling vatbaar!*
Maar toevallig ontdekte ik onlangs wel een natuurlijk kleurpoeder op basis van kurkuma, matcha, wortel en pijlwortelmeel. Vrij van chemische kleurstoffen, aroma's en extracten. Ideaal om de royal icing een kleurtje te geven! Al kan je het natuurlijk ook gewoon wit laten!

Aan de slag
tip: Eiwit opkloppen kan al eens mislukken. Ontvet daarom eerst even je kom en klopper door er met een half citroentje even door te wrijven. Het sap werkt ontvettend.
Klop het eiwit enkele minuutjes op, direct op de hoogste snelheid van uw mixer of keukenrobot. Voeg nu lepel per lepel de bloemsuiker eraan toe. Halverwege kan je de mixer een standje trager zetten. Voeg hierbij ook het wijnsteenbakpoeder toe. Klop tot het geheel een stevige structuur heeft. Verdeel in potjes en meng de kleurstoffen eraan toe.
Schep in een spuitzak en gebruik een spuitmondje (wij hadden alleen deze nr 30) om mooie toefjes op je koekje te toveren.
Hou je spuitzak recht naar beneden en duw één toefje op het koekje. Het is even uitproberen maar zeker niet moeilijk.
Er zijn genoeg koekjes om het onder de knie te krijgen.

​Laat de koekjes op een rooster of het aanrecht liggen zodat de suiker kan uitharden. Dit kan een hele tijd duren, dus panikeer niet te snel dat ze niet gelukt zijn.
Bewaar ze daarna in een blikken doos of een goed afsluitbare weckpot! Je gaat iedereen verbazen met dit simpel koekje!
​Ik ben nu al benieuwd naar jullie creaties!