Binnenkort in Libelle

Hoe dicht kan dankbaarheid om het leven en het verdriet om een naderend afscheid bij elkaar staan? Ondanks onze tranen en de moeilijke tijd, vertelde ik vandaag over hoe blij ik ben voor elke dag dat ik hier nog ben.

Samen met mijn heldin had ik vandaag een interview voor Libelle. Mét fotoshoot en al! Gelukkig ook met visagie; om die traanogen wat te camoufleren. 

Maar we waren nog geen vijf minuten ver in het interview en we werden al emotioneel. Het is echt wel confronterend als je hoort hoe iemand voor je leven gevochten heeft. Want, ik citeer Tine; "er was niks hé, geen pols meer, niks, Elke was dood". Heftig.
Zo ontzettend dankbaar. Voor alles wat er vandaag verteld werd. En de liefde die ik vandaag voelde stromen. Als hartsvriendinnen, onder elkaar. Maar ook de liefde en het licht dat ik zelf nog maar uitstralen.

In december lezen jullie er alles over in Libelle.
Deze wil ik alvast met jullie delen.

En dat ik na de fotoshoot zin had in een tas koffie en een frangipanneke. Haal ik 'm zo uit de verpakking.
Tine; deze is voor jou! Op ons! <3