Het was ook elke dag uitkijken naar de fotochallenge op Instagram.
Maar eerst nog een stukje over de laatste opdracht. Destress.
Waarvan ik helemaal ontspannen geraak?
- fotograferen
Op een zonnige dag, mag je me gerust een paar uur dumpen in een een bloementuin, liefst met veel vlinders. Of tussen een hoop kinderen tijdens een leuke activiteit. Dan vergeet ik de wereld en alles om me heen. Ook van het afwerken van de foto's kan ik genieten. Net als het ontwerpen van een nieuw wenskaartje.
En nog meer als ik achteraf er iemand blij mee kan maken.
-mijn blogje
Hier af en toe eens komen klagen en zagen. Maar vooral wat moois de wereld insturen en delen. Als er dan een mailtje in mijn mailbox binnenkomt, sta ik helemaal te blinken. Want ook al ben ik niet zo goed met woorden, deze site is helemaal 'made by Ellemieke'. Toch iets van mezelf, waar ik wel trots op ben.
- picknicken
Hetgeen we tijdens de lente en de zomer heel vaak doen. Dan maak ik op woensdag voormiddag een uitgebreid lunchpakket met alles erop en eraan. In een mandje, met een tafelkleedje en servetjes. Dan haal ik onze meisjes af op school en rijden we naar het park, een bioboerderij op het provinciaal domein of we zoeken een rustig plekje op. Zalig!
- een lesje BBB
Sport, dat is nooit echt mijn ding geweest. Knutselen en prutsen, dat was meer iets voor mij. Van kindsaf zo geweest. In september had ik eindelijk het lef om me in te schrijven voor de lessen BBB. Buik, benen, billen. Heb ik me daar even aan mispakt. Dacht ik even een uurtje op de mat te liggen en wat oefeningen te doen. Dat was echt wennen en zoeken naar een evenwicht. De eerste weken kwam ik thuis, kroop ik na een warme douche in bed en lag ik de ganse nacht te beven, had ik hartkloppingen en was ik de vrijdag misselijk en ziek van de inspanning. Mijn laatste les, net voor de Kerstvakantie, had ik er echt zin in. En opeens voelde ik wat sport voor je kan betekenen. Dat je daar zoveel deugd van kan hebben, dat dat echt genieten is. Dat dat een verslaving kan zijn. Jammer genoeg is er ondertussen van mijn buikspieren niet veel meer te merken. Maar ik hoop volgende week weer te kunnen starten, als mijn schouder niet te veel pijn meer doet. Ook al wordt dat weer even enorm hard afzien, genieten ga ik doen! Al is het maar tien minuten. Hopelijk denkt mijn hartje daar ook zo over!
Heb je zelf interessante en ontstress tips, deel het gerust met ons!