Wat een drukke week was dat! Na Sien haar verjaardagsweekend had Lieze een sleep-over met 5 vriendinnen in een tent in de tuin, moest ik nog 3 liter zalf maken en kreeg ik Sien haar klas nog bezoek in de bloementuin. Jammer genoeg had ik hierdoor (en tussenin ook nog een migraine) te weinig inspiratie en was ik vooral te moe om een afscheidscadeautje te knutselen. Gelukkig zijn er wel schone bloemekes, en had ik nog handgeschept papier liggen (met gedroogde bloemblaadjes en -zaadjes, dat we een tijdje geleden hadden gemaakt). Als bloemenmeisjes en buitenkind (zoals de juf haar altijd noemde) geen beter geschenkje om iedereen te bedanken om haar te helpen bloeien en groeien. Zo vertelde ze altijd vol enthousiasme over mama haar tuin en regelde ze het dat de klas dinsdag namiddag nog op bezoek kwam!
Deze school, waar ze dit jaar gestart was, bleek de beste keuze te zijn die we maar konden maken. Elke ochtend wanneer we samen naar school fietsten was ik dankbaar voor deze verandering. Ze kreeg een plekje aangeboden waar ze haar gevoelige kant mocht en durfde laten zien, Waar er begrip was voor overprikkeling en de nood aan een stiltemomentje. Waar ze ook getroost werd en tranen gedroogd werden met knuffels. Een plek waar ze zich vanaf de eerste dag goed in haar vel voelde. Waar ze terug dat vrolijke meisje werd en na school niet meer in alle staten uitbarstte omdat ze niet wist hoe ze met al haar gevoelens en prikkelingen moest omgaan. Ik heb gisteren ook een traantje weggepinkt omdat het schooljaar er nu al opzit en omdat ze hier al afscheid moet nemen. Maar het gevoel van dankbaarheid maakt dat mijn hart er helemaal week van wordt! Opgelucht dat we haar kleutertijd zo fijn en positief kunnen afsluiten. Ik koester onze dagelijkse fietstochtjes, door weer en wind, door de sneeuw, de gietende regen en de blakende zon. Het was het allemaal waard om mijn meisje zo te zien openbloeien!
Deze school, waar ze dit jaar gestart was, bleek de beste keuze te zijn die we maar konden maken. Elke ochtend wanneer we samen naar school fietsten was ik dankbaar voor deze verandering. Ze kreeg een plekje aangeboden waar ze haar gevoelige kant mocht en durfde laten zien, Waar er begrip was voor overprikkeling en de nood aan een stiltemomentje. Waar ze ook getroost werd en tranen gedroogd werden met knuffels. Een plek waar ze zich vanaf de eerste dag goed in haar vel voelde. Waar ze terug dat vrolijke meisje werd en na school niet meer in alle staten uitbarstte omdat ze niet wist hoe ze met al haar gevoelens en prikkelingen moest omgaan. Ik heb gisteren ook een traantje weggepinkt omdat het schooljaar er nu al opzit en omdat ze hier al afscheid moet nemen. Maar het gevoel van dankbaarheid maakt dat mijn hart er helemaal week van wordt! Opgelucht dat we haar kleutertijd zo fijn en positief kunnen afsluiten. Ik koester onze dagelijkse fietstochtjes, door weer en wind, door de sneeuw, de gietende regen en de blakende zon. Het was het allemaal waard om mijn meisje zo te zien openbloeien!
Na de receptie kwamen de traantjes omdat ze niet wou vertrekken; omdat het dan écht voorbij zou zijn. Amai, mijn moederhart!
Gelukkig is de nieuwe school een straat verder dan de kleuterklasjes en kunnen we vanaf september gewoon nog elke dag blijven genieten van onze fietstochtjes. En haar vriendinnetjes, die gaan ook gewoon mee naar het eerste leerjaar!
Gelukkig is de nieuwe school een straat verder dan de kleuterklasjes en kunnen we vanaf september gewoon nog elke dag blijven genieten van onze fietstochtjes. En haar vriendinnetjes, die gaan ook gewoon mee naar het eerste leerjaar!
Deze bloemetjes knipte ik donderdagavond in mijn bloementuin.
Sien koos voor wie welk boeketje kreeg en op het handgeschept papier schreef ik een persoonlijke boodschap. Op het kraftzakje tekende ze nog een zonnetje en haar lievelingsbloemetjes!
Sien koos voor wie welk boeketje kreeg en op het handgeschept papier schreef ik een persoonlijke boodschap. Op het kraftzakje tekende ze nog een zonnetje en haar lievelingsbloemetjes!
En zo vertrokken we met onze mand met bloemenvaasjes en deze print voor de laatste keer naar de kleuterklas! De foto dateert van het begin van het schooljaar (link hier om deze nog eens te bekijken)
En ook deze mooie meid sloot haar eerste jaar humaniora af met een A-attest, dikke punten en lovende commentaar!
Deze fiere mama wenst jullie een betoverende zomer gevuld met veel liefde, rust in je hart en gelukzalige vuile voeten! En nu gaan we ontbijten en de vakantie vieren. (en de slapeloze nacht vergeten)
