De warmste week is vanmorgen weer gestart. Hartverwarmende radio en tv. De mooie acties die opgezet worden voor zoveel fantastische vzw's die op hun beurt dagelijks werken voor anderen. Ongelooflijk schoon om al die verhalen te horen maar ook heel ontroerend. Dan beseffen we toch weer dat er ook nog zoveel moois is onder de mensen.
Het heeft voor mij ook een speciale herinnering. 2008. Ik zie me nog in dat ziekenhuisbed liggen en naar die tv staren. Ik kon maar niet vatten dat het ineens de slotshow was. Hoe kon dat nu? Ze zaten nog maar 2 dagen in het glazen huis! Het is één van de weinige dingen die ik me nog herinner van de dagen nadat ik uit mijn coma ontwaakte. Opeens was het kerstavond. Waar waren mijn dagen naartoe?
De komende 2 weken zijn voor mij ook telkens weer de moeilijkste van het jaar. Ik dacht dat het met de jaren wel zou beteren, dat het allemaal zijn plaatsje zou krijgen. Maar ik heb het gevoel dat het alleen maar intenser wordt met de jaren. Alsof ik het telkens weer opnieuw beleef al die gevoelens, emoties. Dat wordt dan natuurlijk ook extra in de verf gezet door de kerstsfeer en de stress rond de feestdagen.
Maar buiten dat kijk ik uit naar half 4 want dan is het vakantie en gaan we het weer gezellig maken! Om te beginnen met koekjes bakken voor de kerstmarkt in Tildonk!
Woensdag ga ik met m'n lieve Lieze naar de Schorre. Om de sfeer daar te gaan opsnuiven en voor het optreden van Dotan natuurlijk! Dat had ze dubbel en dik verdiend! Stiekem hoop ik toch nog op een telefoontje van StuBru dat ze haar plaatje mag gaan aanvragen.
Wie doet er ook iets voor Music for Life?
Het heeft voor mij ook een speciale herinnering. 2008. Ik zie me nog in dat ziekenhuisbed liggen en naar die tv staren. Ik kon maar niet vatten dat het ineens de slotshow was. Hoe kon dat nu? Ze zaten nog maar 2 dagen in het glazen huis! Het is één van de weinige dingen die ik me nog herinner van de dagen nadat ik uit mijn coma ontwaakte. Opeens was het kerstavond. Waar waren mijn dagen naartoe?
De komende 2 weken zijn voor mij ook telkens weer de moeilijkste van het jaar. Ik dacht dat het met de jaren wel zou beteren, dat het allemaal zijn plaatsje zou krijgen. Maar ik heb het gevoel dat het alleen maar intenser wordt met de jaren. Alsof ik het telkens weer opnieuw beleef al die gevoelens, emoties. Dat wordt dan natuurlijk ook extra in de verf gezet door de kerstsfeer en de stress rond de feestdagen.
Maar buiten dat kijk ik uit naar half 4 want dan is het vakantie en gaan we het weer gezellig maken! Om te beginnen met koekjes bakken voor de kerstmarkt in Tildonk!
Woensdag ga ik met m'n lieve Lieze naar de Schorre. Om de sfeer daar te gaan opsnuiven en voor het optreden van Dotan natuurlijk! Dat had ze dubbel en dik verdiend! Stiekem hoop ik toch nog op een telefoontje van StuBru dat ze haar plaatje mag gaan aanvragen.
Wie doet er ook iets voor Music for Life?
