Het was een dagje met veel ups z'n downs. Ons Sientje werd wakker met een humeurtje om U tegen te zeggen. Na een halfuurtje werd duidelijk waarom. De worteltjes van gisterenavond kwamen er onverteerd weer uit, net als elk slokje water dat volgde. Gal, tot het langs haar neus er weer uit kwam. Zo zielig als je niets kan doen voor je kleintje. Hoe geweldig is het dan als er een leuke brief in de bus gedropt wordt? Met haar verjaardag was ze nog het meest blij met haar kaartjes en 'oh, is dat post voor mij, mag ik die openmaken mamie?' Dus, vandaag weer post! Hoe kan een briefje en een envelopje met ballonnetjes iemand zo blij maken? Wel, zot blij dus! Dankjewel lieve Gerda voor jouw fijne attentie! Het zijn de kleine dingetjes die ons hartje doet dansen, onze dag goed kunnen maken. Ze is haar drietje helemaal vergeten want deze ballon had ook een drietje! Zelfs de bloemenplakkertjes op het envelopje heeft ze bewaard. 'Om mee te knutselen hé'
Vanavond, zelfs na een helse autorit van meer dan vier uur, door de Rock Werchter file was ze er plots helemaal door! Dorst en honger. Drinken en eten. Water en toast. Tot nu toe bleef het in haar buikje. We duimen. Dat ze zich morgen ochtend weer beter voelt. En ik zonder schuldgevoel naar Rock Werchter kan gaan helpen.
