Als het me allemaal even te veel wordt, begint het te kriebelen. Krijg ik ideetjes en trek ik erop uit. Nu ja, dat was zo een jaar geleden heel vaak het geval, maar met een baby in huis is dat allemaal niet zo evident meer. Maandag was een schitterende herfstdag, maar in mn hoofd was er te veel onrust, en ook mn kleine meisje had zo haar dagje niet. Wat buitenlucht zou ons goed doen. En dan begon het filmpje in mn hoofd weer, beelden die passeren en de drang om te gaan fotoshooten. Op zolder zag ik direct de juiste spulletjes staan en vond ik de perfecte dekentjes. Ik laadde de auto in en trok er met ons Sien en mn fototoestel op uit naar mn favoriete herfstplek. Zalig! Zonder al te veel na te denken, gewoon vanuit mn hart en mn buikgevoel fotograferen. Het leukste van al was dat ons Sientje even hard genoot van dit uurtje!
En omdat het vandaag zo'n donkere dag is, wil ik de foto's van die zomerse herfstdag graag met jullie delen. Hopelijk toveren ze ook een glimlach op jouw gezicht of laten ze een warm gevoel in je hartje achter! x