Vandaag zit ik weer in mijn tuintje om jou een briefje te schrijven. Net zoals ik dat deed op jouw laatste dag hier bij ons. Vandaag neem ik weer een beetje afscheid van jou. Ik geef met heel veel liefde een stukje van je mee met jouw dierbaarste vrienden. Je droomde er altijd van om eens mee naar Senegal te gaan. Lichamelijk had je dat nooit kunnen doen. Maar vandaag geef ik een stukje van jouw ziel, een deeltje van jouw as mee als beschermengel.
Dat was ook één van je allerlaatste wensen die we nu in vervulling brengen. We hadden het samen besproken dat je daar een mooi plekje bij de wonderboom krijgt. Je vond dat zo een fijne gedachte. Sinds jouw overlijden zijn ze al enkele keren naar Senegal geweest. Tot nu kon ik jouw doosje niet meegeven of dat stukje afscheid nemen en loslaten. Maar vandaag ben ik er sterk genoeg voor.
Een engelkaartje gaf ons vandaag een liefdevolle boodschap. Alsof je wou zeggen dat het nu ok is om mee te gaan. Ik ben ervan overtuigd dat ze daar het mooiste plekje voor jou gaan uitkiezen. Ik wens je een bijzondere reis in Afrika. Je mag een hele maand mee op ontdekking. En als ik ooit de kans krijg, het lef en het geld heb; kom ik eens kijken naar jouw plekje daar. Goeie reis mamske, zorg goed voor jouw lieve vrienden.