Een hartstilstand, gered door het snel optreden van een engelbewaarder, de pijn, de vragen. Het geluk van nog te leven; maar ook de angst en de onzekerheid. We vallen en staan weer op. Sinds een paar maanden weet ze dat ze dezelfde erfelijke hartziekte als ik heb. LQTS én dat ook haar zoontje dit geërfd heeft. Net zoals mijn lieve Lieze het van mij geërfd heeft. Mijn vorige cardioloog, gespecialiseerd in het verlengd QT syndroom verhuisde van Gasthuisberg naar het ziekenhuis in Genk; dus zij heeft hem nu als cardioloog.
Jelle heeft er heel erg voor moeten vechten om een revalidatieprogramma te kunnen/ mogen volgen. Want ook zij heeft problemen met haar geheugen, en de manier waarop haar lichaam reageert op inspanningen. Haar arts daar heeft een onderzoek gedaan naar de gevolgen van een hartstilstand; en de link met deze symptomen! Eindelijk eens iemand dat ons dat kon vertellen. Het is zo moeilijk om het uit te leggen, we worden ook vaak te weinig begrepen. Zoals ze zegt, aan onze buitenkant zie je niets. Ik deel hierbij het interview dat vandaag in de Telegraaf te lezen staat!
Ik hoop dat er in de toekomst meer aandacht besteed wordt aan de nazorg. Ik kreeg 6 jaar geleden helemaal niets van nazorg, psychologische begeleiding of cardiorevalidatie.