Bij verjaren hoort natuurlijk ook een traktatie en taart. Laat dat nu net mijn favoriete taakje zijn bij onze feestjes hier.
Na het kinderfeestje op zaterdag zorgde ik voor een extra feestdagje op zondag. Maar een korte nacht zorgde er ook voor dat het veel te lang duurde voor de ochtend er aan kwam. Dus stond ik om 5u al in de keuken. Om de tijd te doden begon ik maar aan een ontbijtje, op bed, in de tent. Een omeletje en een spiegelei, crumble van rabarber en framboosjes, overschot pancakes, kaneelrolletjes, ovenpistoleetjes en een milkshake van aardbei en skyr. Het zal je verbazen hoeveel je op een stille ochtend gebakken krijgt!
Voor het feestje werd er toch wat te veel deeg gemaakt, dus bakten we 's avonds toch nog een pizza om de restjes te verwerken. Heerlijk met veel kruiden en bloemen uit de tuin.
Voor het feestje werd er toch wat te veel deeg gemaakt, dus bakten we 's avonds toch nog een pizza om de restjes te verwerken. Heerlijk met veel kruiden en bloemen uit de tuin.
De ochtend van haar verjaardag was Lieze al vroeg naar haar laatste examen vertrokken en Steven gaan werken. Met haar lievelingsontbijtje ging ik ze dan maar wekken. Ondertussen slapen we dus nog steeds in de tent, ook al is de hitte al ver weg. Niks leuker dan zo je dag te beginnen!
Als traktatie voor de klas koos ze opnieuw voor donuts. Omdat ik de vorige lichting niet zo helemaal geslaagd vond, bakte ik deze keer mini donuts. Daar nam ik ruim mijn tijd voor. Om het deeg voor te bereiden, de decoratie, afwerking en de eetbare bloemetjes. Als ik ernaar kijk, word ik er nog steeds vrolijk van. (Ik hoef ze zelfs niet op te eten om er blij van te worden!)
Wegens Covid maatregelen moet een traktatie netjes voorverpakt zijn, dus deden we dit zo nog snel voor Sien naar school vertrok.
Bij een feestje horen natuurlijk ook nog bloemen. Zowel in de vaas als op de taart. Mijn hart maakt altijd een sprongetje van blijdschap als ik met mijn mandje door de tuin wandel en de schoonste kan knippen voor op mijn gebakjes.
Mijn dochters zijn -net als ik- zware chocoladeverslaafden. Toevallig kan ik (naar het schijnt) het allerlekkerste chocoladetaartje bakken. Sien koos deze dan ook als haar verjaardagstaart. Dat snuitje zegt toch genoeg!
Omdat er ondertussen ook heel wat vers fruit uit de moestuin is, bakte ik ook nog een bavaroistaartje. Van het resultaat stond ik echt te blinken, want het was de perfectie nabij! Mooie laagjes, een egale spiegel erbovenop, de juiste bloemetjes. Helaas was het ondertussen avond en een regenachtige dag. Goed licht voor een deftige foto ontbrak er nog aan. (Maar deze ga ik zeker nog vaak maken om het wel eens perfect op foto te krijgen!).
Haar dagje vierden we in kleine kring, met de liefsten waar we ons graag mee laten omringen. We aten 's avonds samen verse frietjes en balletjes in tomatensaus (de jarige mocht kiezen), en stopten ons vol met taart. Sien werd verwend met kaartjes met de liefste wensen, cadeautjes, schriften voor haar schrijfverhaaltjes, een heerlijk boek, en tickets voor Werchter Parklife! Eindelijk kan ik ze eens meenemen naar een concert van Bart Peeters, haar grote idool komt eind juli in onze achtertuin spelen. Dus kunnen wij met de fiets naar het Werchterfestivalletje! Als het aan haar lag, was de vakantie al halfweg want ze kijkt er zo erg naar uit!
9 worden was echt een (zomer)feest!
