als de lente kriebelt

Als je de lente voelt kriebelen, dan moet je gaan picknicken.
Op zondag wordt er ook niet gewerkt, dan is het quality time voor ons viertjes samen. Nu dat de dagen langer worden, is Steven al vaker 's morgens vroeger weg en 's avonds wat later thuis. Dus hebben we nog meer nood om tijd samen door te brengen. Genieten, niks moet. Zaterdag werd er hard gewerkt op het veld, ook al waren we in de buurt, een rustdag heeft mijn ventje ook verdiend. Dus werd er zaterdagavond al beslist dat we zouden gaan picknicken. Waar, dat was vanzelfsprekend. Op de bioboerderij van de Averegten is het nu zalig om te vertoeven. Als je geluk hebt, kan je de lammetjes zelfs zien geboren worden. Dat hadden we vorig jaar zelfs op foto, en het grappige is, dat Facebook me daar gisteren een herinnering over stuurde. Net een jaar geleden deden we dus juist hetzelfde! (link zie HIER)
We zijn geen mensen die het ganse land doorkruisen naar de mooiste plekjes. Vooral omdat het voor mezelf niet haalbaar is. Maar zolang we er gelukkig van worden, is dat toch het belangrijkste, niet?!

Deze keer maakte ik ook weer voor ieder een apart picknickzakje. De kraftzakjes zijn daar ideaal voor. Verder zorgen we altijd voor zo weinig mogelijk afval, dus tupperware bordjes en bekertjes, fruitdoosjes. En natuurlijk een leuke tafeldoek. Van een stukje stof uit Ikea maakte ik tien jaar geleden deze doek, en hij gaat nog steeds mee! De mand is niet alleen mooi, maar ook gemakkelijk om alles weer netjes mee naar huis te nemen. Ik probeer ook telkens te zorgen voor veel kleine porties. Je blijft over het algemeen lang zitten of in de buurt, als de kinderen gaan spelen, is het fijn om nog snel een stukje fruit of tomaatjes te komen pikken aan tafel. Sien had deze keer zelfs haar eigen rugzakje mee en zorgde zelf voor een picknickje en kookte ter plaatse iets voor ons. :)

Dit zijn de eerstgeborenen van 2016. Let dan vooral maar op de nummertjes op hun oren.

Hoe zit dat praktisch? De Averegten is domein van de provincie Antwerpen. Je hebt er een natuurlijke speelplaats, een speeltuin, taverne, een groot wandelbos, plantentuin. Dit kan je het beste bereiken als je Boonmarkt 12, Heist op den Berg in je gps instelt.
Van daaruit kan je ook gemakkelijk naar de bioboerderij wandelen, langs een rustige wandelroute door het domein.
Maar je kan daar ook even verderop parkeren. Dan moet je Langendijk 17 instellen op de gps. Op de boerderij is het over het algemeen altijd zeer rustig. De kinderen kunnen er op het erf spelen, de lammetjes bezoeken, er staat ook een doolhofje van wilgentakken, een speeltraktor en picknickbanken natuurlijk.

Hou zeker de Facebookpagina in het oog voor het schapenscheerfeest. Dan worden de schapen geschoren, en wordt het wol bewerkt, de kinderen kunnen er vilten en knutselen. Er zijn kraampjes met zelfgemaakte spulletjes (zoals mijn wenskaartjes), je kan er heerlijk smullen, dansen en kei hard genieten! Echt, je zal me dankbaar zijn voor deze tip!

Weet je waar mijn hart dan helemaal van gaat dansen? Van deze foto (Sien en de poes) te ontdekken in het foldertje. Ilse vroeg me zelf voor enkele foto's door te sturen, maar dat was ook al 2 jaar geleden, dus was ik het zelf helemaal vergeten.) Nu dat ik zelf op mijn blogje (zie HIER) ga zoeken, merk ik dat het er eentje is van onze picknick op 19 maart 2014. Ik blijf me ervan verbazen wat een gewoontedier ik ben geworden. Maar nu besef ik vooral ook, dat ik telkens in mijn eigen comfortzone blijf. Maar ook dat is wie ik nu ben. Ondanks de beperkingen, genieten we én blijven we zo hard genieten en dankbaar voor de schone dingen in het leven.

(de foto werd met mijn toestemming en vermelding van mijn naam, gebruikt!)