mijn 2015 in enkele beelden

Het jaar loopt op z'n einde. Tijd om even stil te staan. Om eens na te denken over wat geweest is, wat er gebeurd is en hoe ik erop terugkijk. In enkele beelden en woorden.

2015 begon in januari met een hele zware tegenslag. Totaal onverwacht bleek de lead van mijn defibrillator weer gebroken te zijn. Een zware risicovolle ingreep werd onmiddellijk gepland. Het resultaat van de plaatsing van de nieuwe s-ICD, bleek nog erger dan mijn grootste nachtmerrie te zijn. Deze gebeurtenis en het feit dat er nog maar eens aan mijn hart gewerkt werd, (ja, letterlijk!) had een grote impact op mijn zijn!
Een groot stuk van mijn verhaal en verwerking kan je in mijn dagboekje en hier herlezen.

12 januari, de dag dat ik de planning voor mijn ingreep kreeg, werd ik ook voor de eerste keer meter. Onvoorstelbaar, hoe graag je een kind, dat niet het jouwe is, kan zien! Het meisje waar ik vroeger voor zorgde, die ik overal mee achterop mijn fiets nam, werd opnieuw mama. En nota bene IK werd gekozen als meter! Dat venteke betekent ongelooflijk veel voor me! Ook al zie ik hem veel minder dan ik zou willen, we hebben een speciale connectie die ik met geen woorden kan beschrijven.
(meer foto's vind je HIER)

Frauke Joossen, journaliste voor oa Flair kwam bij me op bezoek voor een tasje koffie en een babbel. Dat leverde een erg mooi en intens artikel op in Flair! De reacties en mailtjes van lotgenoten waren ook deze keer weer hartverwarmend. Het doet deugd om te weten dat je niet alleen staat met je pijn en angsten; ook al wens je het zelfs je grootste vijand niet toe!

De blogchallenge #boostyourpositivity van Danone was een hele uitdaging voor me. Niet alleen het schrijven, maar ook de foto's én de brunch! Het was voor mij een zeer grote stap om er naartoe te gaan. Op sociale media ben ik overal en vaak te vinden, maar sociaal in het echte leven; dat kan je me niet altijd meegeven. De laatste brunch, begin deze maand, daar moest ik voor passen. Omdat ik me er niet sterk genoeg voor voelde. Maar het leverde me wel een hoop nieuwe IG vriendinnetjes op!
(blogverslagje vind je HIER terug)

Onze eerste echte zomervakantie, dat was er eentje om een boek over te schrijven! We deden er geen spectaculaire dingen, maar het gevoel dat daar heerste was onbeschrijflijk! De rust, de stilte, het genieten. Weg van alles en iedereen. Geen internet en gsm bereik. We tellen af naar de zomer van 2016 en tot onze vreugde zitten we al bijna in de helft!
Een korte samenvatting in fotoverslagjes om nog eens te bekijken kan via DEZE link, DEZE én DEZE.

In het voorjaar eiste ik een stukje van onze (moes)tuin op en zaaide ik er bloemenzaadjes uit de Hema. Deze bezorgen me nog steeds glimlachjes doordat ik ze in vanalles en nog wat heb verwerkt. Ik verzamelde een hoop zaadjes, maakte er bloemenoliën, zeep en zalfjes van! Het leverde honderden foto's op want elk proces legde ik vast op beeld. Je kan je niet voorstellen hoeveel je met een bloem kan doen! (en hoeveel foto's er in mijn archief steken) Het zeepje op deze foto werd gemaakt van goudsbloemolie met gedroogde bloemblaadjes, verpakt in handgeschept papier met bloemzaadjes en afgewerkt met een bloemetje uit mijn tuintje! Het bracht me rust, in mijn hoofd en mijn hart! Mijn droom voor de zomer is om een bloemenplukweide gerealiseerd te krijgen! Maar daar is eerst nog heel veel sterk mankracht voor nodig. We hebben al een veld, maar dat is overwoekerd met bramen, struiken en bomen. Als we dat weg krijgen met zo weinig mogelijk kosten, dan is het haalbaar.
Fotoverslagjes van de goudsbloemen, de bloemenplukweide waar ik helemaal verliefd op werd en Sien haar zonnebloemen knallen je zo terug naar de zomer!

De bloedmaan, dat was ook iets speciaals. Samen met mijn lieve Lieze stond ik in het midden van de nacht op. We installeerden ons buiten in een stoel en bewonderden samen het proces van de bloedmaan! Dat het ook nog mooie foto's opleverde was helemaal mooi meegenomen. Een magisch momentje dat we nooit meer zullen vergeten.

Mijn laatste hoogtepunt was het winnen van de Levis wedstrijd. Omdat het me meer dan eens voldoening gaf. De waardering van mijn foto's én de make-over van onze keuken gaven me weer wat extra zelfvertrouwen in mijn kunnen.

Wat waren voor jullie persoonlijke hoogtepunten? Van welke uitstapjes of gebeurtenissen hebben jullie zo hard genoten dat je er kriebels van kreeg? Waarom deed jouw hart een vreugdedansje?

Morgen deel ik nog een postje over de pinterest waardige knutsels en DIY's van afgelopen jaar. Met misschien zelfs iets dat mijn blogje nog niet haalde.

En donderdag vertel ik wat mijn doelstelling voor 2016 is!