mijn maandag in foto's

Dag dertien van 40dagenbloggen. Dat gaat nogal vooruit. Wie dag 11 en 12 hier zoekt; ze staan op mijn pagina Fleur d'Ellemieke. Daar blog ik namelijk mijn bloemetjesverhaal. Deze maandag wist ik niet goed over wat ik moest schrijven. Ik heb geen voorgeprogrammeerde artikeltjes klaar staan. Het is hier altijd wat de dag brengt. Dus misschien moet ik dat gewoon maar eens laten zien. Als thuismama wordt er vaak vanuit gegaan dat ik een ganse dag in mijn zetel voor tv zit. Maar geloof me; mijn dagen geraken ook gevuld. Op de minder goede gaat het allemaal wat trager met wat meer recuperatie en op de goeie probeer ik dat te compenseren. Wat ik daarna dan weer moet bekopen. Doseren en luisteren naar mijn lichaam is en blijft een uitdaging en een werkpuntje. . 

7u. opstaan, ontbijten, bokes smeren en mijn madammetjes klaarstomen voor school. Steven is meestal al weg voor dat wij naar beneden komen. Lieze wandelt naar de bushalte en Sien breng ik tegen 8u50 naar school met de fiets. Normaal fietst ze flink zelf, maar met haar voetje pas uit het gips wachten we daar nog even mee. Dus profiteren we er allebei van dat ze achterop de fiets mag. Lekker warm dicht bij elkaar. Brrrr, echt bibberkoud was dat. Ik vond het deze namiddag zelfs kouder dan vanmorgen.

Tijdens het weekend is het wasdag en op maandag strijkdag. Dat is het enige in het huishouden waar ik me in regelmaat aan kan/wil houden. Mijn strijk vind ik écht belangrijk en dat is zonder twijfel iets dat ik van ons mama heb geërfd. Ja, zelfs lakens en keukenhanddoeken; ik strijk alles. Ik ben eens gaan slapen in een pyjama die net uit de droogkas kwam. Die nacht droomde ik dat er brand was uitgebroken en we allemaal op straat stonden en ik me zorgen maakte omdat ik daar in een ongestreken pyjama stond! Echt waar. Te zot voor woorden. Maar misschien is dat ook iets dat voortgekomen is uit mijn onverwachte ziekenhuisopnames. Als iemand anders jouw kleren moet gaan uitzoeken; dan is dat maar goed dat alles netjes gestreken en gesorteerd in de kast ligt. 

Deze middag had ik een afspraak bij een ander fitnesscentrum voor een rondleiding en wat informatie. Daarvoor moest ik eerst ook 10 minuutjes wandelen om dan de bus te nemen. Het is niet echt gemakkelijk om iets te vinden in de buurt wat haalbaar is met de bus of met de fiets én waar ik de nodige begeleiding kan krijgen. Ik wil mijn harde werk van de cardiale revalidatie niet verloren laten gaan; maar om het thuis op mezelf te onderhouden; daar mis ik de nodige discipline voor. Dit was best naar mijn verwachtingen maar het is natuurlijk afwachten want tussen beloven en zijn is er natuurlijk nog een verschil. Zaterdag heb ik een afspraak voor een proefsessie. 

Nadat ik weer thuis was van de fitness had ik nog even de tijd om te lunchen en het huishouden verder aan de kant te krijgen. 
​Tegen half 4 moest ik weer de fiets op om Sientje te gaan ophalen. Morgen houden ze restaurantje op school. Haar klasje zorgt voor het dessert, dus hadden ze vandaag koekjes gebakken. Blijkbaar had ze tegen de juf al gezegd dat we thuis wel lactosevrije koekjes zouden bakken zodat ze (en haar klasgenootje die ook lactose intollerant is) konden meesmullen. Dus ja, wat doe je dan. Koekjes bakken hé. 

Wanneer Lieze onderweg was van de bus naar huis, belde ze om te vragen of ik al een warme chocomelk kon maken. Zo een lekkere met echte cacao en marshmallows. Het was er het weer ook voor natuurlijk. En kijk wat er in het kommetje op het vuur achterbleef na het uitschenken! <3

Sinds kort maken we ook een weekmenu zodat we in het weekend de boodschappen in één keer in huis halen. Dat maakt het voor mij ook gemakkelijker bij een moeilijke dag. Vandaag stond er een ovenschotel met prei op het menu. Elke dag vers eten op tafel, dat hoort ook tot mijn prioriteiten. 

De kachel in brand houden, daar ben ik zo slecht in. Maar ondertussen heb ik al wel een hele verzameling hartjeshoutblokken liggen. Nog geen idee wat ik daarmee ga doen, maar voorlopig krijg ik het niet over mijn hart om ze in de kachel te steken. Vandaag was het deze! 

Hier wordt ook elke dag vers brood gebakken. Op sommige dagen is dat al eens in de broodbakoven (die ik vorig jaar won dankzij Libelle en Aveve). Maar ook enkele keren wordt er brood met autolyse methode gemaakt. Maar dan moet het ook 2x lang rijzen waardoor het ook langer duurt en er veel meer tijd en werk in kruipt. Onze bloem kopen we bij de plaatselijke maalderij De kloostermolen. 

's avonds na het eten en de opruim is er een vast ritueel. Sien heeft dat heel erg nodig om rustig te kunnen (gaan) slapen. 
​Het nieuws laten we hier altijd passeren maar bij Iedereen Beroemd kruipen we samen een half uurtje voor tv. Sien drinkt dan ook altijd nog een beker warme melk met goeie honing. Onze favoriete rubriek is Sassafras die op een wonderlijke manier gevoelens op papier weet te toveren. Sien kijkt ook elke keer uit naar Homo Universalis. Ze vind het zo erg dat er op het einde gezegd wordt 'tot nooit meer'.

Na het wassen en het tandenpoetsen is er natuurlijk nog tijd voor een verhaaltje. Dit is momenteel ons favorietje! Het lieve woorden doosje. Dit is zo een boek dat je in huis moet hebben. En al zeker voor de hoogsensitieve kindertjes. (Ik denk dat ik hier misschien wel eens een blogje kan over schrijven. Prachtige kinderboeken die ik je heel erg wil aanraden). Na het verhaaltje ga ik haar pittenkussentje opwarmen en moet ik daarna nog 2x een slaapliedje zingen en op haar rugje kriebelen. 

Lieze die mag nog even langer opblijven maar na Thuis is het voor haar ook tijd om te gaan slapen. Zij heeft ook echt nog haar uren slaap nodig. Steven is ondertussen ook geveld door de griep en kroop al vroeg in zijn bed om uit te zieken. En ik; ik schreef nog een blogske. Meer was er niet te vertellen voor vandaag. Tot morgen dan maar! 

​dag 13 van #40dagenbloggen