Neen. Ook al lijkt mijn thuisleventje fantastisch, dat is het niet altijd! Daar is ook een reden voor. Het is niet zomaar dat ik bijna 6 jaar elke dag opnieuw mijn uiterste best moet doen om m'n hoofd recht te houden. Op een dag als vandaag, lukt dat amper. Maar ik moet, omdat ik geen keuze heb, omdat ik hier ook nog een zeer actieve peuter heb rondlopen. En omdat ik me niet wil laten meesleuren in zelfmedelijden en negatieve energie.
Het is leuk als je elke dag om half 4 aan de schoolpoort kan staan en op woensdagnamiddag leuke dingen samen kan doen. Maar dat heeft altijd z'n gevolgen. Ook vandaag na ons plezant uitstapje van gisteren. Een wrak. Compleet uitgeteld, migraine, stik-op, misselijk, geen greintje energie. Alles heeft zijn keerzijde en zijn reden. Zelfs na 6 jaar blijft dit moeilijk om te aanvaarden als mama en (jonge) vrouw.
En toch, zal ik er alles aan doen, om vanavond m'n uurtje te kunnen gaan sporten. Op mijn eigen tempo, al is het een halve les. Ook al vraagt er dan een klein zacht stemmetje of dit toch wel zo verstandig is?!
Het is leuk als je elke dag om half 4 aan de schoolpoort kan staan en op woensdagnamiddag leuke dingen samen kan doen. Maar dat heeft altijd z'n gevolgen. Ook vandaag na ons plezant uitstapje van gisteren. Een wrak. Compleet uitgeteld, migraine, stik-op, misselijk, geen greintje energie. Alles heeft zijn keerzijde en zijn reden. Zelfs na 6 jaar blijft dit moeilijk om te aanvaarden als mama en (jonge) vrouw.
En toch, zal ik er alles aan doen, om vanavond m'n uurtje te kunnen gaan sporten. Op mijn eigen tempo, al is het een halve les. Ook al vraagt er dan een klein zacht stemmetje of dit toch wel zo verstandig is?!
