De week tussen Kerst en nieuwjaar; dat is niet meer weten welke dag het vandaag is. Dus ook tijd om weer wat energie te tanken.
Kerstavond was voor mij een topdagje Een dagje van gewoon gelukkig zijn om een goeie dag. Zaterdag zag het er nochtans uit dat ons kerstfeestje niet zou kunnen doorgaan. Maar op een dag dat leven als vanzelf gaat; ben ik eens zo dankbaar! Alles wat ik wou doen is me gelukt. Het huishouden aan de kant en gezellig aangekleed, onze meiden mooi opgetut, mijn rendierbiscuit en soesjestaart, Alles om gezellig samen te zijn, met heel veel liefde, ons gezin, vrienden en natuurlijk lekker eten! En voor dat laatste zorgde mijn ventje. Homemade kaaskroketjes, worstenbroodjes en mini-pizza voor de hapjes. Fondue en gourmet met lekkere slaatjes, spruitjes, peperroom- en champignonsaus, aardappelgratin. Geen speciallekes; maar wel alles zelfgemaakt met extra veel liefde!
Kerstavond was voor mij een topdagje Een dagje van gewoon gelukkig zijn om een goeie dag. Zaterdag zag het er nochtans uit dat ons kerstfeestje niet zou kunnen doorgaan. Maar op een dag dat leven als vanzelf gaat; ben ik eens zo dankbaar! Alles wat ik wou doen is me gelukt. Het huishouden aan de kant en gezellig aangekleed, onze meiden mooi opgetut, mijn rendierbiscuit en soesjestaart, Alles om gezellig samen te zijn, met heel veel liefde, ons gezin, vrienden en natuurlijk lekker eten! En voor dat laatste zorgde mijn ventje. Homemade kaaskroketjes, worstenbroodjes en mini-pizza voor de hapjes. Fondue en gourmet met lekkere slaatjes, spruitjes, peperroom- en champignonsaus, aardappelgratin. Geen speciallekes; maar wel alles zelfgemaakt met extra veel liefde!
Als decoratie koos ik dit jaar voor een gouden randje met wat rood als afwisseling. De gouden vaasjes en kandelaars kocht ik bij Hema tijdens een uitverkoop. Rond de kaarsen draaide ik een takje eucalyptus en wikkelde er een touwtje rond. In de vaasjes geen bloemen maar kaarsen. Deze rode hartjesroos stond als symbool voor mijn mama. In ieders hart nog steeds aanwezig.
Mijn versie van de Rudolftaart. Ik kreeg alweer de vraag naar het recept van mijn biscuit. Voor deze gebruikte ik ook weer mijn de glutenvrije versie. Veel mensen denken bij glutenvrij aan 'niet te vreten' of speciaal van smaak. Geloof me; niemand proeft het verschil. Of vinden deze zelfs nog beter! Ik heb deze zomer zoveel bloementaarten (biscuits versierd met eetbare bloemen uit mijn pluktuin) gebakken en vaak de glutenvrije versie mee op tafel gezet. Telkens kreeg ik het compliment over de luchtigheid van deze biscuit. Dus hierbij heb ik het eindelijk maar eens uitgeschreven. Ik heb geen idee waar ik het recept vandaan heb gehaald. Maar hier gaat het al enkele jaren mee.
Gezien mijn meiden lactose intolerant zijn, gebruik ik ook altijd lactose arme room, boter en pure chocolade.
Gezien mijn meiden lactose intolerant zijn, gebruik ik ook altijd lactose arme room, boter en pure chocolade.
Glutenvrije biscuit
Aan de slag
Je zal merken dat het bovenste laagje van de biscuit een héél luchtig laagje is. Laat eerst helemaal afkoelen. Snij het er egaal af en draai de biscuit om. Zo wordt de onderkant van jouw biscuit de mooie egale bovenkant.
Mijn kerstbiscuit heb ik 1x doormidden gesneden; maar dat kan gerust ook 2x zodat je 3 lagen krijgt. Vullen kan je naar wens met boterroom, slagroom, confituur ... .
TIP: steek in elk laagje op de zelfde hoogte een tandenstoker. Als je de lagen naast elkaar legt om te vullen; weet je daarna ook weer hoe het netjes op elkaar past!
Voor de afwerking maakte ik chocoladeboterroom.
Haal de boter even uit de koelkast zodat ze wat malser wordt. Klop ze zacht en voeg de poedersuiker in porties toe. Laat enkele minuten goed doordraaien tot de suiker helemaal is opgenomen en het een mooi zacht romig geheel vormt. Voeg enkele lepels gesmolten chocolade toe. Doe dit naar smaak.
Bestrijk de biscuit (na het vullen) met de chocoladeboterroom.
Voor de afwerking heb ik toch even in mijn kast moeten rommelen. Maar gelukkig heb je zo af en toe wel eens wat liggen. Voor de ogen knipte ik 2 ovaaltjes uit eetbaar (snoep)papier, met een vlekje gesmolten chocolade erop. Normaal gezien moet deze Rudolf een rode neus hebben, maar daar kon ik niet direct iets voor verzinnen. Er bestaan vast wel rode snoepjes, of suikerpasta met kleurstof, marsepein, ... Maar gezien er daar niets van in mijn kast te vinden was, werd het een ferrero rocher.
Het leukste van deze is natuurlijk ook nog het gewei!
Voor mijn ventje zijn 40ste verjaardag verzon ik een manier om een chocoladecijfer te maken en deze methode heb ik hier ook gebruikt. Smelt de chocolade au bain-marie. Teken het gewei op een papier of print er ééntje dat je op Pinterest of het web kan vinden. Leg hierop een stuk wit boterhampapier of bakpapier. Neem nog een stukje boterhampapier en rol er een spuitzakje mee. Vul deze met de gesmolten chocolade. Nu kan je aan de slag om het gewei netjes helemaal over te tekenen en te vullen. Leg onderaan een stokje voor popcakejes (of een Mikado) waar het gewei zich kan aan vasthechten. Indien het gewei niet helemaal netjes naar je zin opgevuld is, kan je de achterkant ook gebruiken, die is natuurlijk mooi glad op het papiertje. Ik vulde het wel mooi in streepjes op, maar vergat om nog een keertje over het witte stokje te gaan. Dus dat was stom van me, waardoor ik het gladde gedeelde als voorkant gebruikte. (Maar alvast weer iets geleerd)
Leg deze op het papiertje in de diepvriezer tot het helemaal gestold is of tot net voor het afwerken/opdienen. (in de frigo kan ook, maar uit ervaring heb ik al gemerkt dat de chocolade dan te snel vochtig wordt en er druppeltjes op ontstaan).
Steek het gewei in de biscuit tot aan de rand zodat je de stokjes niet meer kan zien; anders knip je er onderaan een stukje af.
*Deze techniek met de gesmolten chocolade kan je ook gebruiken om letters en cijfers te schrijven. Zoek een mooi lettertype en print het af. Hoe kleiner het gaatje van je spuitzak, hoe mooier en gedetailleerd je kan schrijven! De 'let it snow' is daar een mooi voorbeeld van.
- 5 eieren
- 200 gr kristalsuiker
- 100 gr maïszetmeel (maïzena)
- 50 gr rijstmeel
- (chocoladebiscuit; 2 eetlepels cacaopoeder)
Aan de slag
- doe de eieren in de kom en klop ze los, voeg hier de suiker bij
- mix gedurende 10 minuten tot een wit luchtig beslag
- meng het meel (en zeef het cacaopoeder), voeg in kleine porties het meel erbij, roer steeds voorzichtig maar voldoende om; zodat er geen klonters in het deeg achterblijven. Doe dit met een spatel of klopper.
- beboter een springvorm en bedek met bakpapier.
- doe het beslag in de vorm en bak gedurende 45 min op 180 graden. Open de oven niet gedurende het eerste half uur. Prik in het deeg om te kijken of het droog is.
- Laat even afkoelen en verwijder de bakvorm en het bakpapier.
Je zal merken dat het bovenste laagje van de biscuit een héél luchtig laagje is. Laat eerst helemaal afkoelen. Snij het er egaal af en draai de biscuit om. Zo wordt de onderkant van jouw biscuit de mooie egale bovenkant.
Mijn kerstbiscuit heb ik 1x doormidden gesneden; maar dat kan gerust ook 2x zodat je 3 lagen krijgt. Vullen kan je naar wens met boterroom, slagroom, confituur ... .
TIP: steek in elk laagje op de zelfde hoogte een tandenstoker. Als je de lagen naast elkaar legt om te vullen; weet je daarna ook weer hoe het netjes op elkaar past!
Voor de afwerking maakte ik chocoladeboterroom.
- 250 gr roomboter
- 250 gr bloemsuiker
- gesmolten chocolade
Haal de boter even uit de koelkast zodat ze wat malser wordt. Klop ze zacht en voeg de poedersuiker in porties toe. Laat enkele minuten goed doordraaien tot de suiker helemaal is opgenomen en het een mooi zacht romig geheel vormt. Voeg enkele lepels gesmolten chocolade toe. Doe dit naar smaak.
Bestrijk de biscuit (na het vullen) met de chocoladeboterroom.
Voor de afwerking heb ik toch even in mijn kast moeten rommelen. Maar gelukkig heb je zo af en toe wel eens wat liggen. Voor de ogen knipte ik 2 ovaaltjes uit eetbaar (snoep)papier, met een vlekje gesmolten chocolade erop. Normaal gezien moet deze Rudolf een rode neus hebben, maar daar kon ik niet direct iets voor verzinnen. Er bestaan vast wel rode snoepjes, of suikerpasta met kleurstof, marsepein, ... Maar gezien er daar niets van in mijn kast te vinden was, werd het een ferrero rocher.
Het leukste van deze is natuurlijk ook nog het gewei!
Voor mijn ventje zijn 40ste verjaardag verzon ik een manier om een chocoladecijfer te maken en deze methode heb ik hier ook gebruikt. Smelt de chocolade au bain-marie. Teken het gewei op een papier of print er ééntje dat je op Pinterest of het web kan vinden. Leg hierop een stuk wit boterhampapier of bakpapier. Neem nog een stukje boterhampapier en rol er een spuitzakje mee. Vul deze met de gesmolten chocolade. Nu kan je aan de slag om het gewei netjes helemaal over te tekenen en te vullen. Leg onderaan een stokje voor popcakejes (of een Mikado) waar het gewei zich kan aan vasthechten. Indien het gewei niet helemaal netjes naar je zin opgevuld is, kan je de achterkant ook gebruiken, die is natuurlijk mooi glad op het papiertje. Ik vulde het wel mooi in streepjes op, maar vergat om nog een keertje over het witte stokje te gaan. Dus dat was stom van me, waardoor ik het gladde gedeelde als voorkant gebruikte. (Maar alvast weer iets geleerd)
Leg deze op het papiertje in de diepvriezer tot het helemaal gestold is of tot net voor het afwerken/opdienen. (in de frigo kan ook, maar uit ervaring heb ik al gemerkt dat de chocolade dan te snel vochtig wordt en er druppeltjes op ontstaan).
Steek het gewei in de biscuit tot aan de rand zodat je de stokjes niet meer kan zien; anders knip je er onderaan een stukje af.
*Deze techniek met de gesmolten chocolade kan je ook gebruiken om letters en cijfers te schrijven. Zoek een mooi lettertype en print het af. Hoe kleiner het gaatje van je spuitzak, hoe mooier en gedetailleerd je kan schrijven! De 'let it snow' is daar een mooi voorbeeld van.
 |  |
Alleen tijdens het klaarmaken en aankleden van mijn feesttafel nam ik een momentje om foto's te maken. Daarna bleef zowel de iPhone als mijn fototoestel aan de kant. Gewoon omdat we zo in het moment zaten te genieten. Dus ook geen foto's van de soesjestaart, het lekkere eten, de cadeautjes en hoe schoon mijn madammekes er wel uitzagen. Jammer, maar deze momenten zitten in ons hart goed opgeborgen in ons herinneringendoosje!
Naamkaartjes dat is altijd leuk, maar op het laatste moment besefte ik dat ik er nog geen gemaakt had. Om nog kaartjes en stempels boven te halen had ik geen tijd meer. Dus gebruikte ik de Flow kalender. Voor elk van mijn gasten zocht ik het kaartje met hun verjaardag op, stak er afwisselend een takje munt, salie of rozemarijn door en bond het met een goudkleurig draadje vast aan een servet en het bestek.
En zo mocht op de 4de zondag ook de 4de kaars aangestoken worden en genoten we van een gezellige kerstavond, omringd door de allerliefste mensjes. Dankbaar met heel mijn hart!
