Dit was onze Rock Werchter. Een fotoverslagje dat zeker in mijn blogarchief moet. Een jaar om niet snel te vergeten want het was op zaterdag echt bloedheet op de wei.
Een uurtje voordat de deuren opengingen en de stroom aan festivalgangers kon beginnen.
 |  |
Onze Muzetoog en mijn jobke. Pintjes aan de sneltap.
Dit is zondag middag, bloedheet en ik heb geen idee hoe mensen het er zelfs maar een uur in die felle zon kunnen volhouden. Wij stonden gelukkig wel in de schaduw en achteraan onze toog stond er een ton met fris water, om er af en toe onze voetjes eens in te steken om te kunnen afkoelen. Ik heb nog nooit zoveel liters water op 1 dag gedronken.
 |  |
Voor mij is twee dagen helpen echt de limiet, zelfs met telkens een rustdag tussen. Maar deze twee, die doen de 4 dagen en pikken daarna ook nog de optredens mee.
In mijn dagboekje van de vorige jaren staat steeds hetzelfde. Enerzijds de teleurstelling dat ik om 21u alweer thuis was omdat mijn lijfje niet meer verder kon. Maar ook de dankbaarheid, dat ik het toch enkele uurtjes heb kunnen volhouden en daar dan ook intens van genoten heb. Sinds onze verhuis wonen we nu vlak aan de crew parking, dus ben ik op enkele minuutjes fietsen thuis. En daar werd ik nog getrakteerd op een prachtige zonsondergang. Voor mij de perfecte afsluiter!
