Onze Paasvakantie was eerlijk gezegd geen pleziertje voor onze meiden. Het inpakken, opruimen, sorteren en de slechte dagen voor mijn lijf zorgde voor wel wat onrust. Omdat Pasen voor ons altijd iets is waar we enorm naar uitkijken. Een Paasbrunch, veel lekkers bakken, knutselen en eitjes uitblazen en noem maar op. Ik voelde me enorm schuldig dat we dit jaar écht niks hadden gedaan. In volle inpakmodus en een week voor onze verhuis; besloot ik om toch nog een weekendje naar zee te gaan. Heel wat mensen verklaarden me voor gek; maar we hadden zoveel nood aan wat rust en plezier om onze batterijtjes even goed op te laden. En waar kan je alles even vergeten en heerlijk uitwaaien? Het zeetje natuurlijk! Ik pakte het minimum aan spullen in, een hoop chocolade in de frigobox en verraste onze meiden met een weekendje weg. Het zal een driedelig fotoverslagje worden, want zondagavond stonden we weer thuis tussen de bananendozen en 577 foto's. Maar deze moet hier gewoon tussen als schone herinnering. Naar mijn gevoel zijn we die ambetante inpakweken al vergeten en is dit wat onze herinnering aan de paasvakantie overstijgt! Mijn hart vult zich nog steeds met zoveel liefde en energie als ik de foto's bekijk.
 |  |
Voor paashaas spelen en 's avonds laat chocolade aan het balkon hangen, bleek spannender dan gedacht. Ook al was het al donker en vrij laat en denk je er niet zo bij na. Maar als het appartement op de dijk gelegen is, is het schrikken als je plots nog kinderen ziet rondlopen en vreemd naar boven zie kijken.
Als je aan zee bent moet je picknicken en waarom dan geen gekke Paasbrunch op het strand? Ik stond al vroeg pannenkoekjes te bakken, kookte een pastasalade, de meiden maakten eiersalade en ik stuurde Steven naar de bakker voor nog meer lekkers. Alles in een mandje en onderweg naar de duinen. Hadden we nog geluk met het weer ook!
Sien was echt zo aan het genieten dat ze niet door had dat er achter ons ook nog chocolade in de duinen lag. En dat begon allemaal te smmmmelten. Ze snapt er nog steeds niks van!
