Dat zomeren, daar genieten we nog van na. Een foto verslagje volgt. Maar eerst iets anders. En daarvoor heb ik jullie hulp nodig.
Sien is haar Gusje verloren in Frankrijk. Die twee waren altijd samen. Het was haar troost en toeverlaat, de genezer van vele pijntjes, de heler van verdrietjes. De lieve zachte knuffelhond die altijd en overal met haar mee gaat.
Woendag op de markt in Die, op een terrasje moeten we hem kwijtgespeeld zijn. Hoe goed ik er ook op probeerde te letten, het is me ontglipt. We zijn de volgende dag opnieuw naar het dorpje gereden en dezelfde weg gewandeld, nagevraagd bij alle winkeltjes en cafétjes die open waren.
Tot onze grote blijdschap heeft een vrouw Gus gevonden, en is ermee naar een café gegaan, maar er weer mee vertrokken. Dus we weten niet waar naartoe.
Als laatste hoop zijn we bij de politie ook even gaan vragen of Gusje daar was terecht gekomen. Ze hebben een kopie genomen van een fotootje, en ons adres genoteerd. Moest hij toch terecht komen, wordt hij ons opgestuurd!
Ondertussen speelt ze met haar 'reserve' Gus, die ze Gussemansje noemt. Maar vanavond vroeg ze toch met een traantje waar Gusje nu toch gebleven is.
Hoe stom het ook klinkt, Gus is hier een deel van ons gezin, die hoort gewoon bij ons Sien. Die is altijd aanwezig. Dus we hopen en duimen dat hij toch terecht komt!
In het dorpje Die waren heel veel Belgen en Nederlanders aanwezig, dus misschien kan haar foto wel gedeeld worden en bij de juiste mensen terecht komen. We kunnen maar proberen!
Sien is haar Gusje verloren in Frankrijk. Die twee waren altijd samen. Het was haar troost en toeverlaat, de genezer van vele pijntjes, de heler van verdrietjes. De lieve zachte knuffelhond die altijd en overal met haar mee gaat.
Woendag op de markt in Die, op een terrasje moeten we hem kwijtgespeeld zijn. Hoe goed ik er ook op probeerde te letten, het is me ontglipt. We zijn de volgende dag opnieuw naar het dorpje gereden en dezelfde weg gewandeld, nagevraagd bij alle winkeltjes en cafétjes die open waren.
Tot onze grote blijdschap heeft een vrouw Gus gevonden, en is ermee naar een café gegaan, maar er weer mee vertrokken. Dus we weten niet waar naartoe.
Als laatste hoop zijn we bij de politie ook even gaan vragen of Gusje daar was terecht gekomen. Ze hebben een kopie genomen van een fotootje, en ons adres genoteerd. Moest hij toch terecht komen, wordt hij ons opgestuurd!
Ondertussen speelt ze met haar 'reserve' Gus, die ze Gussemansje noemt. Maar vanavond vroeg ze toch met een traantje waar Gusje nu toch gebleven is.
Hoe stom het ook klinkt, Gus is hier een deel van ons gezin, die hoort gewoon bij ons Sien. Die is altijd aanwezig. Dus we hopen en duimen dat hij toch terecht komt!
In het dorpje Die waren heel veel Belgen en Nederlanders aanwezig, dus misschien kan haar foto wel gedeeld worden en bij de juiste mensen terecht komen. We kunnen maar proberen!
