Nog steeds sprakeloos. Ik ben al de ganse avond op zoek naar de juiste woorden om de liefde en de dankbaarheid in mijn hart te omschrijven. Maar ik vind ze niet. Laat ik het even kort schetsen.
Sinds een aantal dagen heb ik het gevoel dat er iets rondgaat, dat er iets buiten mijn weten aan het gebeuren is. Dat er vanalles bedisseld wordt waar ik niks van mag weten. Zonder echt duidelijke aanwijzingen voelde ik toch iets in de lucht hangen.
Deze namiddag moest ik van Steven persé mee naar Baal. Ik moest mijn kuis laten voor wat het was en meegaan. Dat op zich vond ik al heel vreemd, dat ik hem maar niet overtuigd kreeg dat ik het echt niet zag zitten. In plaats van bij opa te stoppen reed hij door tot aan het einde van de straat, tot aan mijn bloementuintje. In plaats van het kleurloos stukje grond, trof ik er nu heel wat meer kleur aan. Maar ook een hoop bekende gezichten, die er allemaal met een big smile klaarstonden om me te ontvangen; met hun smartphone in de hand om mijn reactie te kunnen vastleggen. Gelukkig had ik ons Sientje in mijn armen om me nog een beetje achter te verschuilen. Het heeft dan ook een hele tijd geduurd voor ik écht besefte wat er allemaal op touw was gezet.
Er werd achter mijn rug om een chat op Facebook/Messenger gestart met heel wat vrienden die me nauw aan het hart liggen. Samen werd er heel wat besproken en centjes ingezameld voor mijn droomprojectje voor mijn bloementuintje; namelijk een retro caravanneke. Er werd geknutseld en gebakken, slingers opgehangen, koffie en thee voorzien. Voor iedereen die een duit in het zakje had gedaan, stond er -in hartjesvorm- een bloemetje met naam. Er werd zelfs een Tibetaans gebedsvlaggetje opgehangen om mijn aanwinst te zegenen. Gezien er nog heel wat centjes op overschot waren werden ze verdeeld in verschillende potjes voor al mijn andere mooie projectjes, zoals mijn spaarpotje voor mijn elektrische fiets en een bon van bij de doe-het-zelf. Sprakeloos voor zoveel liefde, zoveel warme vrienden die me vandaag ook hebben laten zien en vooral voelen hoe graag ik gezien word.
Sinds een aantal dagen heb ik het gevoel dat er iets rondgaat, dat er iets buiten mijn weten aan het gebeuren is. Dat er vanalles bedisseld wordt waar ik niks van mag weten. Zonder echt duidelijke aanwijzingen voelde ik toch iets in de lucht hangen.
Deze namiddag moest ik van Steven persé mee naar Baal. Ik moest mijn kuis laten voor wat het was en meegaan. Dat op zich vond ik al heel vreemd, dat ik hem maar niet overtuigd kreeg dat ik het echt niet zag zitten. In plaats van bij opa te stoppen reed hij door tot aan het einde van de straat, tot aan mijn bloementuintje. In plaats van het kleurloos stukje grond, trof ik er nu heel wat meer kleur aan. Maar ook een hoop bekende gezichten, die er allemaal met een big smile klaarstonden om me te ontvangen; met hun smartphone in de hand om mijn reactie te kunnen vastleggen. Gelukkig had ik ons Sientje in mijn armen om me nog een beetje achter te verschuilen. Het heeft dan ook een hele tijd geduurd voor ik écht besefte wat er allemaal op touw was gezet.
Er werd achter mijn rug om een chat op Facebook/Messenger gestart met heel wat vrienden die me nauw aan het hart liggen. Samen werd er heel wat besproken en centjes ingezameld voor mijn droomprojectje voor mijn bloementuintje; namelijk een retro caravanneke. Er werd geknutseld en gebakken, slingers opgehangen, koffie en thee voorzien. Voor iedereen die een duit in het zakje had gedaan, stond er -in hartjesvorm- een bloemetje met naam. Er werd zelfs een Tibetaans gebedsvlaggetje opgehangen om mijn aanwinst te zegenen. Gezien er nog heel wat centjes op overschot waren werden ze verdeeld in verschillende potjes voor al mijn andere mooie projectjes, zoals mijn spaarpotje voor mijn elektrische fiets en een bon van bij de doe-het-zelf. Sprakeloos voor zoveel liefde, zoveel warme vrienden die me vandaag ook hebben laten zien en vooral voelen hoe graag ik gezien word.
Ondertussen stromen de foto's en de filmpjes binnen. Ja, zelfs die waar ik mijn zussie 'gij se trut' toeroep. :) En ik had haar deze week nog zo gezegd dat ik NIET van verrassingen hou. Niet hé. Of nu misschien toch wel?! <3
Ik heb nog steeds geen idee wie er allemaal aan de chat werd toegevoegd, maar ik vermoed dat er bij deze misschien nog wel enkelen onder jullie een berichtverzoek op Messenger gaan vinden. Maar bij deze wil ik graag iedereen bedanken die een lief woord en berichtje doorstuurde, voor de verbondenheid, voor de warmte, jullie aanwezigheid -ieder op zijn manier-. Ik wil graag toosten op de liefde in ons leven! Ik nodig jullie deze zomer graag zelf nog een keertje uit als mijn caravannetje omringd staat met alle kleuren van de regenboog! Een dikke kus voor ons mama hierboven, om me te helpen omringen met al deze schone mensen! Ik hou van jou. En van jou! x
Ik heb nog steeds geen idee wie er allemaal aan de chat werd toegevoegd, maar ik vermoed dat er bij deze misschien nog wel enkelen onder jullie een berichtverzoek op Messenger gaan vinden. Maar bij deze wil ik graag iedereen bedanken die een lief woord en berichtje doorstuurde, voor de verbondenheid, voor de warmte, jullie aanwezigheid -ieder op zijn manier-. Ik wil graag toosten op de liefde in ons leven! Ik nodig jullie deze zomer graag zelf nog een keertje uit als mijn caravannetje omringd staat met alle kleuren van de regenboog! Een dikke kus voor ons mama hierboven, om me te helpen omringen met al deze schone mensen! Ik hou van jou. En van jou! x
Nu ga ik nog even de tijd nemen om te bekomen. Ik ga alvast op zoek naar wat ideetjes om mijn caravannetje te pimpen. En deze nacht een aantal keren op mijn iPhone kijken om te zien of ik het toch niet gedroomd heb. <3
