tranen in overvloed!

Het beloofde vandaag een emotionele dag te worden. Wachten op telefoon. Vanuit 2 ziekenhuizen.
Rond 15u begon m'n iPhone muziek te maken, met 'Anoniem' op het scherm sloeg m'n hart toch even over. Secretariaat cardiologie. aan de lijn. Opname woensdag, ingreep vrijdag. Deze week? Ja dus. Dat had ik eigenlijk niet meer verwacht. En toen kwamen de tranen. Het besef dat het nu écht is, het staat er aan te komen. Nog deze week. Uiteindelijk is dat niet zo slecht. Zo heb ik minder tijd om erover te stressen, en ben ik zeker thuis tegen ons Lieze haar verjaardag! Al blijft het onwezenlijk.

Exact een half uur later volgt het andere telefoontje. Proficiat meter! Ik heb me nog nooit zo snel klaargemaakt om naar het ziekenhuis te gaan. Dit kleine ventje deed al mijn zorgen vergeten. Het moment dat mijn zusje haar baby in mijn armen legde vergeet ik nooit meer. Ongelooflijk hoe kort verdriet en geluk bij elkaar liggen. Tranen van ellende werden plots tranen van blijdschap!
Ik wist niet dat je een kind, dat niet van jou is, onmiddellijk zo graag kon zien. Ik kan met geen woorden beschrijven hoe zalig dit voelt. Welkom in ons leven, Aiden. <3