verjaren tussen de bloemen

Mijn verjaardag wou ik dit jaar toch op mijn manier vieren. Het is elk jaar toch uitkijken met mijn bloemen en hopen dat ik mijn eigen -zelfgezaaide- verjaardagsboeket nog kan knippen. Na de vele regendagen zie je alles met de week minderen. Maar ondanks dat was er best nog veel kleur in onze twee bloementuinen. Omdat ik binnen 10 dagen een ingreep moet ondergaan voor het vervangen van mijn inwendige defibrillator, is het stilaan afscheid nemen van dit bloemenseizoen. Na de ingreep ga ik even geen energie en mogelijkheid hebben om nog bloemen te knippen en of te verzorgen. Zodus besloot ik om vrijdag, de dag van mijn verjaardag, alle schone bloemen te knippen. Voor mijn verjaardagsboeket en met de rest wou ik de lieve vrouwen in mijn leven trakteren met bloemen en taart.

Ik kreeg dan ook echt een schoon zonnig verjaardagsweekend. Vrijdag begon zeer mistig maar tegen de tijd dat ik naar Baal gefietst was, kwam er een zalig zonnetje door de wolken.
Met in mijn fietstassen een stapel van 7 emmers dacht ik eerst wat te enthousiast geweest te zijn. Maar ik kreeg ze zonder problemen allemaal goed gevuld. ​

​Tuinbuurvrouw en vriendin Annelies kwam me trakteren met een taartje én kaarsjes en een lekker tasje koffie. Mijn meiden  schreven lieve berichtjes en knutselden een kaartje en van mijn ventje kreeg ik een boek dat al heel lang op mijn wishlist stond. Het groot handboek van medicinale kruiden van Geert Verhelst. Een kanjer van een boek (en de prijs ook) maar wel een topper!
's avonds aten we homemade stoofvlees met frietjes (van patatjes uit de moestuin) en bakte ik nog een chocoladetaart. Samen met mijn papa en mijn broer aka onze bubbel.

​Zaterdag nodigde ik de liefste vrouwen/vriendinnen uit om een vaasje mee te brengen voor een boeketje bloemen. Het was ook alweer een stralende dag, dus konden we zonder al te veel zorgen buiten in de tuin doorbrengen. Een taartje kon er dan ook nog wel bij.

Er is nog wel wat werk aan mijn foodfotografie. Maar mijn taartjes op tijd klaar krijgen blijft mijn prioriteit. Net voor het aansnijden nog snel een foto maken voor in mijn receptenarchief. Meer zit er voorlopig nog niet in. 

Maar ik bakte dus:

• biscuit gevuld met homemade kriekenkonfituur en boterroom, afgewerkt met gele en witte dahlia's.
• biscuit met homemade frambozenbavarois, afgewerkt met roze dahlia's, pistache en rozenblaadjes. De plakjes witte chocolade werd ook met een toplaagje fijngesneden pistachenootjes, rozenblaadjes en roze himalayazout gemaakt. 
• taartje met mascarponeroom en een laagje homemade frambozenkonfituur, afgewerkt met braambessen, leeuwenbekjes en de bloemetjes van kaneelbasilicum
• fruittaartje met kruimeldeeg en banketbakkersroom, afgewerkt met fruit en Oost-Indische kers en viooltjes.

Gelukkig bleven we allemaal in de tuin, want na zoveel gebak en bereidingen; zag de keuken eruit alsof er een bommetje gepasseerd was. :)

4 taarten en 15 boeketten later, met fijne babbels, mondmaskers en ontsmettingsspray sloot ik de avond af met een warm gevuld hart voor zoveel liefde en vriendschap. ​​

Hierbij ook nog enkele foto's van de vaasjes die ik gisteren mocht vullen. 

Ik vond het een bijzondere dag en kon op deze manier ook nog mijn seizoen afsluiten. Dat is vooral ook iets dat in mijn hoofd altijd belangrijk is. Binnen enkele weken kan de eerste vorst optreden en dan is het altijd een beetje vloeken dat van op het ene en het andere moment de tuin zwart gekleurd is. Daar kan ik dan echt triest om zijn. Om nu al alle bloemen te knippen -ook al wil de tuin nog even doorgaan- gaf me dat zoveel plezier dat ik er nog enkele lieven madammen hun living mee kon opfleuren.