Zo zag ik vanmorgen een herinnering aan een blogpostje dag op dag 2 jaar geleden. Ik kon zo weer voelen hoe ik me toen voelde, met hoeveel tranen ik het had geschreven en hoeveel pogingen het me gekost had om het verwoord te krijgen. (hier lees je het na). Hoe ik achteraf getwijfeld heb om het al dan niet te verwijderen of offline te zwieren. Maar het stond er nog; gelukkig maar. Vooral omdat ik nu besef waartoe ik de afgelopen jaren wel in staat was. Op mijn manier, vanuit mijn eigen kracht. En toch ook ergens in mijn vertrouwen. Deze middag lag Rondom in de brievenbus. Net op het juiste moment om voor mezelf de balans op te maken. Dit is wat en wie ik nu ben. En daar ben ik verdomd trots op. SuperBuikgevoel van Anntje Peeters ligt sinds de publicatie al 6 weken op rij in de 10 van de verkoop bij Standaard Boekhandel. Zot blij dat ik voor dat boek een heel klein stukje mocht bijdragen. Ontzettend fier dat Anntje zoveel vertrouwen in me stelde zodat ik ook voor haar iets kon betekenen.
In de eerste plaats was het artikeltje bedoeld om het boek te promoten. Onrechtstreeks is het dat ook wel; maar toch vind ik dat alle eer naar Anntje mag gaan!