op wonderweekend

Afgelopen week voelde ik me enorm schuldig tegenover mijn kleine Sien. Door de cardio en de moeilijke recuperatie slaagde ik er maar niet in om nog iets leuks met haar te doen. Maar alsof het op bestelling was, kreeg ik donderdag in de late namiddag een mailtje van Levis let's colour (van de verf, ja) dat we op Wonderweekend mochten gaan. Begin augustus schreven ze op Facebook een wedstrijd uit om gezinstickets en een etentje (in het restaurant zonder bestek) te winnen. Waarom verdien jij tickets? Dat vind ik nog steeds een moeilijkere vraag dan een schiftingsvraag. Ik gun elk gezin zo een fijn uitje en dus zeker niet dat ik of wij het meer verdienen dan iemand anders. Maar toch wou ik ook mijn kans wagen en stelde voor om er een leuk fotoverslagje van te maken. Wel, misschien gaf dat wel de doorslag. Laten we hopen dat mijn fotootjes in de smaak vallen dan! In elk geval; het was een top wonder weekendje!

Omdat Steven als zelfstandige zijn planning niet zomaar kan omgooien zag opa het wel zitten om mee te gaan. Want oh ja, ook opa's kunnen nog genieten en verwonderd zijn. Vorig jaar kwamen we ook picknicken aan de langste tafel (kan je hier herlezen en bekijken) in de Plantentuin; dus moest ons mandje nu ook zeker weer mee. Niks leuker om een plezante uitstap te starten met een lekkere picknick en vers geplukte druifjes uit onze tuin!

Op WonderWeekend gaan, wat houdt dat nu in? Wel in de eerste plaats; slapen in een kartonnen tent. Vorig jaar bij de eerste editie stonden er 450 KarTents, dit jaar 1300. Maar hoe vind je nu jouw tentje terug tussen al die rijtjes? Wel, daar had Levis iets op gevonden! Een bak vol verfrolletjes én maxi t-shirts -om de kledij te beschermen tijdens het beschilderen- zodat ieder zijn tentje kon versieren en verven zodat je ze van ver herkent. Wel, je kent me (of niet) maar ik nam natuurlijk wat bloemekes uit mijn tuint mee. Samen met ons kleintje toverde ik ons tentje om tot een Sien-bloemenhuisje. 

Het was ook echt uitkijken naar al die toffe geverfde kartonnen tentjes. Origineel waren ze allemaal, elk op hun manier. 

Al eens gezwommen in een auto mét verwarmd water? Een aquariumauto zien rondrijden, tussen de giraffen gewandeld of boven op het kasteel met de verrekijker op zoek gegaan naar Wally? Eten in het resaturant zonder bestek of zelf je eten klaarmaken boven het vuur? Een kunstwerk met 6000 bamboestokken gemaakt of naar een verhaaltje gekeken dat ter plaatse werd getekend? Voor elke leeftijd was het genieten; van begin tot einde. 

Eten in het restaurant zonder bestek. Een buffet met soep met ballekes, rijst, puree, macaroni, kip en appelmoes, worteltjes, sla en tomaten, ... . Je staat er pas bij stil als het op je bord ligt. Puree, met mijn handen? Het is een beetje in je hoofd de klik maken en gewoon smullen. Een beetje zoals een wandeling in het blote voetenpad waarbij je plots meer voeling en bewuster bent. Het was vooral ook kei lekker en plezant. 

Het weer in België heb je jammergenoeg niet op bestelling. Een buitje hoort daar dan natuurlijk ook bij. Maar na regen komt zonneschijn. Altijd!

Aan de vuurschalen werden voor elke leeftijdgroep verhaaltjes voorgelezen. Sien koos voor een verhaaltje van Jules. Op een heerlijke manier en vol liefde verteld door Annemie Berebrouckx; de mama van Jules. Ze had zelfs spokenparfum bij om alle spookjes weg te jagen. Ook dat was genieten.

Bij deze spektakelshow werd iedereen stil. Magisch om te zien hoe deze 4 mensen op elkaar waren afgestemd; elke beweging; elke bamboestok. Het verveelde geen seconde. 

Na de show kon je ook deelnemen aan een fakkeltocht. Maar ons Sientje was zo moe en huilde omdat ze niet kon kiezen. Marshmallows boven het vuur of toch de tocht? Het werd het eerste. Ik moet toegeven dat er toevallig nog een reepje pure chocolade in mijn rugzak zat. Zo tussen een koekje en een gesmolten marshmallow mmmmm. Toevallig hé. 

Bovenop de toren van het kasteel stonden de telescopen klaar om naar te sterren te gaan kijken. We zagen 2 sterretjes naast elkaar in het blauw en oranje én zelfs Jupiter kregen we op beeld. Wonderlijk om de avond zo af te sluiten, toch?! 

Dat slapen in dat kleine kartonnen tentje, wel, dat lag me niet zo echt goed. Mijn gestel en recuperatie is niet zo sterk; dus laat ons zeggen dat ik wel blij was dat het licht werd en het tijd was om op zoek te gaan naar koffie. Er werd ons beloofd dat die vanaf 6uur zou klaarstaan. 

Terwijl bijna iedereen nog lag te snurken; ging ik op zoek naar een bekertje koffie. De mooiste en langste ontbijttafel van wel 300 meter lang, deed me die moeilijke nacht op slag vergeten. Wat een prachtige plukbloemen. Ze zouden zo uit mijn bloementuin kunnen komen. Echt helemaal zoals ik het ook zou gedaan hebben. De koffie had ik opeens niet meer nodig. 

Nog niet goed wakker?

Met dit suikerbommetje was dat snel opgelost! Naast zoetigheden waren er ook gezonde dingen om goed te ontbijten hoor! Voor ieder wat wils en om het één en het ander te compenseren. 

Om nog meer te genieten aan die prachtige ontbijttafel, kwam het zonnetje erdoor en werd er naast het kasteel op het water piano gespeeld. Ik had er uren kunnen blijven zitten. 

Maar aan alle mooie liedjes komt een eind. Dat er op een festival als deze nog een schoon voorbeeld gegeven wordt waar ze op Rock Werchter of Pukkelpop iets van kunnen leren. Iedereen ruimde flink zijn tentje op en ging het netjes in de recyclagecontainer droppen. Dat je door dit gebaar een WonderWeekendpas voor volgend jaar kan winnen zal wel meegespeeld hebben zeker.  Al vond Sien het best wel moeilijk om afscheid te nemen van haar  kartonnen bloemententje. 

Heb je ook zin gekregen om volgend jaar op WonderWeekend te gaan? Dan heb ik ook nog wat tips voor je indien je in een kartonnen tent zou slapen;

• beperk je bagage. Je hebt echt geen 3 outfits nodig voor een weekendje weg. De Plantentuin is enorm groot, en 2x over en weer lopen met zeurende kinderen én je bagage; dat is niet zo fijn. Mijn lijfje kan niet zoveel aan, maar toch vond ik het best lastig. Een bolderkar is ook een optie!
• Sleur niet met campingbedjes. Een tentje is voor 2 personen, maar er geraakt maar 1 van die bedjes in de tent. Een dun luchtmatrasje of slaapmatje is een aanrader. En ja, dat zeg ik uit ervaring. Ik moest dus op de grond slapen.
• Er is op de camping geen elektriciteit; dus een luchtmatrasje opblazen moet met een voetpompje of als je nog genoeg adem hebt doe je het zelf. :)
• ondanks het minder goede weer; geniet je van alles wat er te gebeuren staat. Laat dat je dus zeker niet tegenhouden. Maar hou er wel rekening mee bij het maken van je bagage. Bottekes en een regenjasje zijn aan te raden. En een zwembroek, dat ook

En anders kan je ook kiezen om in een tipi te slapen. (dezelfde waar we in Frankrijk ook in verbleven) of kies je voor een bijenhotelletje (die we ook al eens mochten uittesten in Nieuwpoort). Dan is het kiezen voor de charme en het avontuur van de kartonnen tent of een beetje extra comfort en wat zelfzorg. Ik zou voor het laatste kiezen; maar toch had ik dit voor geen geld willen missen. Mijn lichaam heeft wat tijd nodig gehad om te bekomen, maar het enthousiasme en de verwondering op mijn Sienemieke haar gezicht; dat was het meer dan waard! Een dikke dank je wel aan het team van Levis, de hele organisatie en het team achter WonderWeekend. Ik kom graag nog eens terug.; en mijn meiden ook!