Gisteren stond er alweer een afspraakje Gasthuisberg in mijn agenda. Omdat ik thuis de muren opliep besliste ik om de trein een uurtje vroeger naar Leuven te nemen. Bij koffie- en lunchbar Elisa bestelde ik een salade (heeerlijk) en de beste koffie van 't stad. Van daar is het hooguit 5 minuutjes wandelen tot aan de Kruidtuin. Het is echt het ideale plekje om nu te vertoeven. Tegen de serre, uit de wind, net nog in het zonnetje mijn lunchke opeten en daarna met mijn camera (die had ik natuurlijk mee!) foto's maken. Het is net dat wat ik nodig had om mijn gedachten te verzetten. Daardoor had ik dan ook bijna mijn bus naar het ziekenhuis gemist. 

Prachtige magnolia's kleuren en geuren de tuin.

Het grasperk met de krokusjes was al helemaal uitgebloeid, maar de narcissen en tulpen staan er dan wel weer zeer uitbundig bij! Door het droge en zonnige weer is alles wat vroeger.

De magnolia's fotografeer ik graag vanop de grond. Je camera zo laag mogelijk houden en dan een beeld in combinatie met de stralende blauwe lucht. Oh lente, je vult mijn hart!

Deze Japanse kers is momenteel dé blikvanger van de tuin! Het is alsof er een gigantische bloesemwolk boven je hoofd hangt. Ik zou hier uren kunnen blijven staan en fotograferen. De fragiele bloemetjes die intens bezocht worden door de bijen en de vlinders. Deze kleinere variant 'Prunus The Bride' staat ook in het Arboretum in Wespelaar en is al jaren mijn favoriete bloesem om te fotograferen. Hij staat dan ook al heel lang op mijn verlanglijstje.

Hou je ook zo van die geurende magnolia's en bloesems met hun fragiele uitstraling? Ga er dan zeker snel nog eens langs. als je in de buurt bent. Heerlijk plekje om even naartoe te vluchten. 

Het nieuwe jaar is al 18 dagen ver en de feestdagen lijken al een eindje achter ons. Zo voelt het voor mij althans. De kerstvakantie was een heerlijke werk- en opruimtijd. Ik had zoveel nood aan opruimen om de chaos in mijn hoofd rust te geven. Niet dat het huis hier zo een stal was, maar sinds onze verhuis moesten er nog een aantal zaken gebeuren.
Taakjes waar ik in de lente en zomer geen energie voor heb en die bleven liggen voor de donkere maanden. Vorig jaar kwam daar een longontsteking en een ingreep voor een nieuwe defibrillator bij. Herstellen was het enige waar er op dat moment aandacht voor was. 
Een woning aankleden naar je eigen stijl maakt het toch meer en meer een thuis. Zelfs voor een huurwoning vind ik dat belangrijk. De verkoop van onze vorige huurwoning bezorgde me heel veel stress en een zware dip. Ik had echt niet gedacht dat ik me ergens nog zo goed en thuis zou kunnen voelen. Maar wat was ik mis! Dit huis, deze plek voelt zoveel meer dan een huis. Alles, heel dat plaatje klopt hier. Onze tuin, het weidse zicht, een beetje afgelegen met de uitkijk op de velden. In de afgelopen Corona jaren was dit mijn veilige cocon. Net daarom vind ik het zo fijn om van elke kamer ook iets moois te maken.​

Het duurt altijd even voor ik aan iets begin, maar eens gestart, dan blijf ik gaan. De eerste week van de (vervroegde) kerstvakantie namen we de speelkamer onder handen; die werd omgetoverd tot een gezellige tv-kamer. Daar vertel ik in een volgend blogje nog over. De volgende kamer op mijn to-do lijstje was onze slaapkamer. Een erg fijne grote ruimte die niks van sfeer uitstraalde. Ik vond het belangrijk dat onze meisjes een gezellige kamer hadden, waar ze zich goed in voelen. Die verfde ik kort na de verhuis wel en kregen al een persoonlijke touch.
Maar onze kamer bleef wat het was. Een grote ruimte met witte muren en een allegaartje van kasten bij elkaar. Ik zag het als een stukje zelfzorg om hier ook iets moois van te maken en het plannetje in mijn hoofd uit te werken. Zelfs met kleine aanpassingen en een potje verf kan je een kamer transformeren.

Voor deze ruimte koos ik als blikvanger 'groen', dmv een stukje kleur én plantjes aan de muur. Het lichtpeertje kreeg een zwart spotje en saaie bedlampjes werden warme mooie ledlampen.
De kleur op de muur had ik liever een tintje meer blauw gehad maar kiezen op een kleurkaartje blijft toch een moeilijke om het geheel te zien. In combinatie met de plantjes valt het eindresultaat best nog mee. (op foto ziet het er iets anders uit. De lakens zijn groen en ogen hier iets meer blauw door de lichtinval) Mijn ramen beneden hangen vol met planten in macraméhangers, waarvan er enkele naar boven verhuisde. Van andere kamerplanten nam ik stekjes zodat ik ze tegen de zomer weer kan aanvullen.
De haakjes waar het plankje ophangt vond ik bij Hubo in verschillende groottes. Hiervan werden er ook 2 apart opgehangen voor de macraméhangers.  

Ik kijk al uit naar het moment dat deze plantjes goed beginnen te groeien en ik ze langs de muur kan leiden. Het wordt er alleen maar mooier op naar mijn idee. 

Met restjes hout (mijn papa is zelf nieuwe bijenkasten aan het maken) maakte ik honingraatjes. Je weet ondertussen wel hoe dat dat hier gaat; ik heb een idee en speel dat dan door naar Steven of mijn papa. Als ik iets in mijn hoofd heb, dan wil ik dat graag uitwerken en overtuig ik ze wel om dat snel te zagen in de juiste formaten. Het schuren en afwerken is dan aan mij. Alles ophangen doet Steven dan weer. Teamwork makes the dream work!
​
Voor de honingraatjes zaagden we 6 plankjes van 14 cm, de hoekjes werden dan afgezaagd op 30 graden. De plankjes schuurde ik daarna lichtjes af zodat ze er mooi egaal uitzien. Met houtlijm en minibrads puzzelden we ze in elkaar. Zo simpel is het dus! Voor die honingraten hadden we al ervaring, want die maakten we deze zomer met planken van een meter voor in onze bloementuin. De vakjes vulde ik met stekjes en zullen regelmatig aangepast worden naargelang de plantjes groeien. 

Stekjes vind ik het mooist in glazen (weck)potjes of tasjes. Hiervan heb ik een hele voorraad voor projectjes als deze. Het zijn de goedkoopste spulletjes uit de kringwinkel die altijd van pas komen. Bloempotten koop ik nooit nieuw omdat de maatjes steeds veranderen bij het verpotten. Al hou ik het wel liefst bij 1 of 2 verschillende kleuren. Ook wijn- of waterkarafjes zijn ideaal om stekken in te laten wortelen. Ik kom nooit een kringwinkel buiten zonder vaas, karaf of bloempot voor mijn plantjes.

Bij het pimpen van een kamer haal ik het meeste voldoening om spullen uit te zoeken. Liefst van al van dingen die ik al in huis heb en een ander plaatsje krijgen. Maar ook eens rommelen in de garage brengt me op ideetjes. Even met het schuurmachine erover, vier wieltjes eronder en ik had nieuwe nachttafeltjes. Dat apparaatje onderaan in het kistje zorgt voor de overbrenging van de gegevens van mijn defibrillator (hart) naar de cardioloog.  Omdat dat aangesloten is op het wifinetwerk en regelmatig een transfer doet zorgt dat voor heel wat groene en oranje licht geknipper. In het kistje staat het netjes opzij en zorgt het alvast voor minder storingen. 

Het witte oude kastje gaat al enkele jaren mee. Dat schuurde ik ook af en gaf het een laagje witte kalkverf.

Vanmiddag bij het maken van de foto's werd ik helemaal blij van die schone lichtinval door de witte gordijnen. Het fijnste van al is om 's morgens het gordijntje opzij te schuiven, de zon te zien opkomen en onze kippen en pony's in de wei te zien staan. 

Het is nu nog meer uitkijken naar de lente en het wakker worden van de opkomende zon die onze kamer heerlijk vult met het ochtendlicht!

Sien en ik fietsen elke dag naar school. Tijdens ons momentje samen komen er dan al eens interessante gesprekken naar boven. Soms zijn dat echt grappige onderwerpen zoals de meeuwen die op de vaart hun wekelijkse vergadering hebben. Daar fantaseren we dan bij wat er op de agenda staat als onderwerp dat moet besproken worden. Als het echt slecht weer is waar je zelfs geen hond wil doorsturen is dat vaak een prima afleidingsmanoeuvre. 

Zo begon Sien onlangs over het afval aan de kant en dat ze graag ook Mooimaker wil zijn. Dat ze niet begrijpt waarom mensen hun afval gewoon op straat gooien. Ze heeft vaak nog die kinderlijke onschuld en naïviteit die ik zo bewonder en we als volwassene zijn kwijtgespeeld. Maar het zijn natuurlijk ook onderwerpen en zaken die je als volwassene niet kan begrijpen. Thuis gooi je je afval toch ook in de vuilbak en niet op de grond. Waarom zou je dat in de natuur dan wel doen? Thuisgekomen zocht ik wat info op over Mooimakers en schreef ik haar in..

Ik bestelde een set voor haar en 1 voor mij met handschoenen, een fluovestje,  grijpstok en een bermbord. Op de website staat aangegeven dat het wel enkele weken kan duren voordat je pakketje thuis geleverd wordt, dus vertelde ik haar nog niks van mijn plan. :) Het werd als verrassing dan ook nog heel snel geleverd met dit blije gezichtje als gevolg.

Zo gaat Sien nu regelmatig op wandeling om zwerfvuil te rapen. Trots op haar kleine bijdrage om onze straat netjes te houden.

Onlangs werden de bermen in onze straat gemaaid. Onder al dat gras lag blijkbaar nog heel wat afval. Op 500 meter raapten we meer dan een halve PMD zak op. Niet alleen blikjes en plastic, maar ook afval zoals maandverband. Was ik even blij dat we een grijpstok hebben! 

Als bloemenmeisjes vonden we dat die mooimakers titel toch nog net iets meer is dan alleen zwerfvuil rapen. Zodus willen we ook onze straat nog eens extra mooi maken! Hoe kunnen we dat dan beter door het te gaan inzaaien met bloemen?!

Afgelopen zomer oogstte ik al enorm veel zaadjes van oa papavers, kamille, korenbloemen, ... . Maar ook in mijn zadenarchief zitten nog heel wat zakken met oa zonnebloemzaadjes. We stelden een mengeling samen en liepen ook nog even door de tuin voor wat zaadjes van venkel en goudsbloemen. In een zinken teil mengden we potgrond, een handvol klei en alle bloemenzaadjes samen. 
Nu dat bermen in onze straat gemaaid werden, vonden we het ideaal om onze bloemen te gaan zaaien. 

Vooral in de stukken waar er geen gras meer stond strooiden we zaadjes en met een harkje maakte Sien wat grond los. 

In het voorjaar deden we dat ook met zaadbommetjes. Maar door de slechte weersomstandigheden kreeg het onkruid en de grassen meer kans op ontwikkelen dan de bloemen. De bermen werden hier in juni ook niet gemaaid wat ervoor zorgde dat alles helemaal dicht stond met deze lastigaards. We hopen dat we door onze zaai-actie deze keer het gras minder kans geven en hopen dat onze bermen er volgende lente en zomer weer kleurrijk zullen bij liggen! 

​
We wonen niet voor niks in Tildonk Bloemendorp., waar ik ook nog een een grote bloementuin heb met binnenkort met eigen bloemenboek in de winkel!
​www.ellemieke.com/fotoblogje/de-schoonste-straat-in-bloemendorp

Bij verjaren hoort natuurlijk ook een traktatie en taart. Laat dat nu net mijn favoriete taakje zijn bij onze feestjes hier. 

Na het kinderfeestje op zaterdag zorgde ik voor een extra feestdagje op zondag. Maar een korte nacht zorgde er ook voor dat het veel te lang duurde voor de ochtend er aan kwam. Dus stond ik om 5u al in de keuken. Om de tijd te doden begon ik  maar aan een ontbijtje, op bed, in de tent. Een omeletje en een spiegelei, crumble van rabarber en framboosjes, overschot pancakes, kaneelrolletjes, ovenpistoleetjes en een milkshake van aardbei en skyr. Het zal je verbazen hoeveel je op een stille ochtend gebakken krijgt!

Voor het feestje werd er toch wat te veel deeg gemaakt, dus bakten we 's avonds toch nog een pizza om de restjes te verwerken. Heerlijk met veel kruiden en bloemen uit de tuin.

De ochtend van haar verjaardag was Lieze al vroeg naar haar laatste examen vertrokken en Steven gaan werken. Met haar lievelingsontbijtje ging ik ze dan maar wekken. Ondertussen slapen we dus nog steeds in de tent, ook al is de hitte al ver weg. Niks leuker dan zo je dag te beginnen!

Als traktatie voor de klas koos ze opnieuw voor donuts. Omdat ik de vorige lichting niet zo helemaal geslaagd vond, bakte ik deze keer mini donuts. Daar nam ik ruim mijn tijd voor. Om het deeg voor te bereiden, de decoratie, afwerking en de eetbare bloemetjes. Als ik ernaar kijk, word ik er nog steeds vrolijk van. (Ik hoef ze zelfs niet op te eten om er blij van te worden!)

Wegens Covid maatregelen moet een traktatie netjes voorverpakt zijn, dus deden we dit zo nog snel voor Sien naar school vertrok.

Bij een feestje horen natuurlijk ook nog bloemen. Zowel in de vaas als op de taart. Mijn hart maakt altijd een sprongetje van blijdschap als ik met mijn mandje door de tuin wandel en de schoonste kan knippen voor op mijn gebakjes. 

Mijn dochters zijn -net als ik- zware chocoladeverslaafden. Toevallig kan ik (naar het schijnt) het allerlekkerste chocoladetaartje bakken. Sien koos deze dan ook als haar verjaardagstaart. Dat snuitje zegt toch genoeg!

Omdat er ondertussen ook heel wat vers fruit uit de moestuin is, bakte ik ook nog een bavaroistaartje. Van het resultaat stond ik echt te blinken, want het was de perfectie nabij! Mooie laagjes, een egale spiegel erbovenop, de juiste bloemetjes. Helaas was het ondertussen avond en een regenachtige dag. Goed licht voor een deftige foto ontbrak er nog aan. (Maar deze ga ik zeker nog vaak maken om het wel eens perfect op foto te krijgen!).

Haar dagje vierden we in kleine kring, met de liefsten waar we ons graag mee laten omringen. We aten 's avonds samen verse frietjes en balletjes in tomatensaus (de jarige mocht kiezen), en stopten ons vol met taart. Sien werd verwend met kaartjes met de liefste wensen, cadeautjes, schriften voor haar schrijfverhaaltjes, een heerlijk boek, en tickets voor Werchter Parklife! Eindelijk kan ik ze eens meenemen naar een concert van Bart Peeters, haar grote idool komt eind juli in onze achtertuin spelen. Dus kunnen wij met de fiets naar het Werchterfestivalletje! Als het aan haar lag, was de vakantie al halfweg want ze kijkt er zo erg naar uit!

9 worden was echt een (zomer)feest!

Mijn zomerkind was jarig, tijd voor nog eens een feestje! Vorig jaar organiseerde ik een verrassingspicknick en een speelnamiddagje met haar beste vriendinnetje uit de kleuterklas. Dit jaar mag toch al een klein feestje, dus nodigde ze voor zaterdag enkele klasvriendinnetjes uit en mocht haar bff op vrijdag al blijven logeren in de tent.
Een feestweekendje dat begon met veel cadeautjes, samen frietjes eten, veel getetter en een film kijken in de tent. Deze twee madammetjes hebben elkaar een jaar niet gezien, maar er was geen minuut nodig om die connectie weer te zien en te voelen.

Na een nachtje in de tent zorgde ik op zaterdag ochtend voor een ontbijtje met pancakejes, yoghurt, aardbeitjes. 

Om 11 uur arriveerden de meisjes voor het zomerfeestje. Op tafel probeerde ik een evenwicht te behouden in snoepgoed en fruit, popcorn en gezonde drankjes.

Het blijft me telkens verbazen hoe gul de mama's met hun cadeautjes zijn! Maar ook klasgenootjes die perfect weten wat Sien zo leuk vindt of van welk potloodje ze houdt. Hartverwarmend is dat.
Ik maakte een mini boeketje dat op muziek werd doorgegeven, wanneer het liedje stopte mocht diegene met de bloemetjes haar geschenkje aan Sien geven. Zo maakten we er ook een leuke activiteit van en wist ze van wie welk cadeautje was. Klein of groot, allemaal met zorg voor mijn jarige uitgekozen. 

Omdat ons feestje al begon om 11u, aten we 's middags samen. Terwijl ik me buiten amuseerde met de meiden, bakte Steven verse pizza's met beleg naar hun keuze. Uitjes en champignons; daar zijn ze alvast geen fan van.

Op een feestje moet er ook gewoon ongedwongen gespeeld kunnen worden. Al is een activiteit plannen ook zeker wel plezant. 
Met verse bloemen uit de tuin en nieuwe canvas boodschappentasjes en rugzakjes werden heel wat mooie creaties gemaakt. Het is altijd bijzonder om te zien hoe elk kind zijn weg zoekt en ze zelf op hun manier aan de slag gingen. Stuk voor stuk unieke pareltjes.

Dit zijn de fijne dingen waarbij ik intens blij ben met mijn  bloementuin. Zoveel creativiteit dat hier ontstaat en ik met anderen mag delen.

Voor we het goed en wel doorhadden was het al 15u en moesten we nog zingen, kaarsjes uitblazen en homemade donuts smullen. Een mooie taart had ik al voorzien voor haar verjaardagje zelf. Na al die jaren feestjes weet ik dat kinderen daar niet zo zot van zijn. Geef ze een donut en ze likken hun vingers af. :) Dus die keuze was al snel gemaakt tijdens de voorbereidingen. 

Gelukkig was er daarna nog net een momentje tijd over om de bloemen piñata aan flarden te slaan. Een laatste suikerboost kon er nog wel bij.

​Het was alweer hét allerleukste verjaardagsfeestje dat ze al gehad had. *Dat zegt ze elk jaar.*
Ook al stond ik 5 minuten voordat de kinderen arriveerden nog te huilen dat niks was of lukte zoals het in mijn hoofd zat, het was goed zoals het was. Dankjewel zonnetje, voor jouw aanwezigheid! 

Onze liefste Suki werd gisteren 9 jaar! Wij zijn dan ook zo een zotte familie om voor onze woofie iets lekkers te bakken en een cadeautje te kopen. Ze hoort er ook gewoon bij en er is geen reden te zot om een taartje te eten. 

Meestal zijn het onze meisjes die hondenkoekjes en cakejes bakken. Dat hebben ze zelfs al op bestelling gedaan, met de naam en de leeftijd er in gedrukt. We kiezen dan ook voor gezonde koekjes zonder bewaarmiddelen, kleurstoffen en smaakversterkers. Want wat we voor ons belangrijk vinden, telt ook voor onze lieve Suki.

Suki's smulpootjes

Nodig:

• 125 gr volkorenbloem
• 1 banaan
• 1 ei
• 10 gr bakpoeder
• 75 ml (plantaardige) melk
• 1 eetlepel honing

Aan de slag:

• Meng de bloem en het bakpoeder in een kom.
• In een andere kom prak je de banaan en voeg je hierbij het ei, de melk en de honing.
• Meng dit mengsel onder de bloem en roer tot een glad beslag. 
• Vul de bakvorm tot 3/4 vol. Je kan in het deeg ook nog een stukje appel of een bosbesje duwen voor wat extra smaak.
• Bak ongeveer 15 minuutjes op 180°C. Controleer altijd nog even of het cakeje binnenin droog is, anders bak je het nog enkele minuutjes langer.
• Laat nog even afkoelen voor je ze uit de vorm haalt.

​Bij deze gebruikte ik de vormpjes met de pootafdrukjes. Maar dat ook gewoon als cupcake, donut, wafeltje, ... .
Pas naar de grootte wel je baktijd aan. 
Deze cakejes zijn ook voor jou kei lekker!

Als afwerking smeerde ik er voor Suki ook nog een laagje natvoer uit een kuipje van Edgard & Cooper op, met wat verkruimelde koekjes en een -hoe kan het ook anders- eetbaar bloemetje.

Ga je ze ook eens bakken voor je hondje,, laat het me dan zeker weten of het in de smaak viel! Wij hebben een zeer kieskeurige hond die niet zomaar alle honden koekjes eet, maar deze lust ze wel heel graag!

Als cadeautje kreeg ze ook nog een nieuw zacht kussen. Met speelgoed heeft ze niks en de woonkamer ligt hier al vol met knuffels. Suki is echt zo een atypische hond die niet met een bal of een touw speelt. Maar ze slaapt wel met een knuffel en brengt die naar je toe als er iets gebeurd is of als je het huis binnenkomt. Maar zo een nieuw rustplekje net naast het raam in het zonnetje, daar geniet ze wel van!

(Dit is geen gesponsord blogje voor het hondenvoer!)

Deze maand in Libelle lekker in de rubriek Bordje Geluk; het lekkerste broodje en het recept van mijn lekkerste bakker!

Wie me volgt op Instagram of af en toe mijn blogje leest, heeft vast al eens een foto zien passeren van ons hartjesbrood dat Steven dagelijks bakt.

Rond drie uur maak ik -als ik het niet vergeet- een poolish. Dat is een voordeeg met 200g bloem, 2g gist en 200g water. Dit voordeeg blijft enkele uurtjes op het aanrecht staan zodat het rustig kan rijzen. Na het avondeten, gaat Steven daar dan mee aan de slag en bakt hij ons "brood voor morgenvroeg".

Dat is écht het allerlekkerste en schoonste brood dat hij elke dag voor ons op de plank tovert. Ook als hij moe is of een lastige dag heeft, bakt hij zijn brood.

Vorig jaar zag ik een oproep op Instagram voor de rubriek 'Bordje Geluk' van Libelle Lekker. Omdat het tijd was om Steven eens in de spotlight te zetten schreef ik hem in. Toen er een mailtje kwam dat hij met zijn broodje in het tijdschrift zou komen, moest ik dat natuurlijk opbiechten. Hij zag dat wel zitten tot ik vertelde dat het ook met foto, styling en visagie zou zijn. :) Daar was misschien een klein beetje overtuiging voor nodig. 

Net voor Kerstmis bakte Steven 2 schone broodjes en vulde ik een houten krat met onze Le Creuset kookpot, handdoekjes, rijsmandje, een zak bloem, ... alles wat maar enigszins kon gebruikt worden voor de fotoshoot nam ik mee. Het poseren was best wat onwennig voor hem, maar ik stond daar in de hoek van de kamer wel serieus te blinken!

Portretfoto's van Steven met het brood zijn gemaakt door fotografe Tjorven Boucher. voor Libelle Lekker. 

De andere foto's komen uit mijn camera. :)

Steven was er al van verbaasd dat ​zijn recept ook echt uitgeprobeerd wordt. Met succes zo blijkt, want de eerste mailtjes met foto's werden al doorgestuurd. Zalig toch! Voor wie ook aan de slag gaat, laat het ons zeker weten!

Pasen dat is de lente verwelkomen (en niet 2 dagen later wakker  worden met sneeuw!), dankbaar zijn voor de gezelligheid in huis, de spanning voor de komst van de paashaas (not!) ​en heel veel lekkers op tafel. Het was van valentijn geleden; dus hoog tijd dat ik me nog eens kon uitleven in de keuken. Zaterdag ben ik begonnen met de voorbereidingen en om 11u na de chocolade zoektocht dit op tafel getoverd. Niks speciaals, maar gewoon veel lekkers en alles zelf en met liefde bereid! Een overzichtje? Scroll dan even door naar beneden. Een hongerke? Doe het dan niet. :)

Muffinomeletjes, ook met alleen eiwit omdat ik geen eigeel verdraag.
​Wraps met kruidenkaas, kippenwit, sla en appeltjes.

Frambozenbavarois met onze laatste framboosjes uit de diepvries. 

Bladerdeeg met prosciutto en groene aspergekes; afgewerkt met zwarte peper en geraspte kaas.

Briocherolletjes met framboosjes. Dat zijn de kaneelrolletjes; waarbij ik de kaneel en bruine suiker heb vervangen door frambozen. Een probeerseltje en een blijvertje! Die zoetigheid van de kaneel en bruine suiker kan snel tegensteken, dus met die frambozen smaakt dat wat frisser. Mijn receptje voor de kaneelrolletjes staat hier op mijn blogje. 

Ons dagelijks hartjesbrood, gebakken door Steven. (en volgende maand in Libelle Lekker!)

Gevulde pistoletjes met spek en ei. 
Verrassingsgehaktbroodje.

Om de zoetigheid te compenseren natuurlijk ook vers fruit. 

Met de helft van het briochedeeg maakte ik vlechtjes waar ik suikereitjes in verwerkte. Zo krijg je schattige suikerbroodjes. 

Alles in 1 keer op tijd bakken en afwerken is een beetje chaos en een ontplofte keuken. Maar ook een kroost die ongeduldig staat te wachten zodat ik amper een paar minuten krijg om foto's te maken. Want zie je ze al met hun ogen rollen? :)

Mijn chocoladetaartje stond ook nu weer op tafel. Omdat er al zoveel vraag naar geweest is, deel ik hier snel toch maar het receptje erbij! Kei gemakkelijk en je gaat er zot van zijn want het is een gebakken chocomousse. Om vingers bij af te likken! Hou je kinderen alvast uit de keuken anders zijn ze er mee weg nog voor het in de oven staat.

Nodig:

• 140g pure chocolade
• 140g ongezouten echte (melkerij) boter
• 140g bloemsuiker
• 5 eitjes

Aan de slag:

• Verwarm de oven op 180° en ontvet een bakvorm en leg er een bakpapiertje in. 
• Smelt de boter en de chocolade au-bain-marie en laat even afkoelen
• Splits de eitjes en klop de eigelen op met 70g bloemsuiker, net als het eiwit met de overige 70g suiker..
• TIP: ontvet je kom en je klopper eerst met een citroentje, het opkloppen van eiwit kan anders wel eens mislukken.
• Voeg de gesmolten chocolade/boter bij de eigelen en meng voorzichtig. Spatel er dan het opgeklopte eiwit onder tot een chocolademousse.
• Doe 3/4 van de chocolademousse in je bakvorm en bak het gedurende 25 minuten op 180°. De binnenkant moet niet helemaal droog zijn, dat mag zelfs nog een beetje smeuiig; maar niet zo lopend als een moelleux. Hou je baktijd goed in het oog, want elke oven is anders. 
• De rest van je beslag laat je opstijven in de koelkast.
• Laat je gebakken taartje even afkoelen en smeer de opgesteven mousse er in het midden op. Het is normaal dat de randjes wat loskomen. 
• Versier met nog meer chocolade, cacaopoeder, framboosjes of zoals ik het anders altijd doe: met veel eetbare bloemetjes. Deze keer had ik al zoveel viooltjes in mijn receptjes gebruikt, dat ik het nu had afgewerkt met suikereitjes en meringue.
• Op mijn Instagram zie je het taartje wel vaker passeren met zomerbloemetjes zoals de cosmos. 
  • Nog een tip: het taartje is glutenvrij omdat er geen bloem gebruikt wordt en het lekkerst als het nog een klein beetje lauw is. Anderzijds kan je het recept ook gebruiken voor chocolademousse, maar dan zonder het te bakken. 

De frambozenbavarois is hier echt een hit! Een fris taartje dat ook in de zomer met mijn bloemekes geliefd is!
​De kervelsoep maakte Lieze samen met haar opa. 

Skyr met granola, dat kan ook smaken!

Ons welgekend hartjesbrood, elke dag vers gebakken door Steven. Daar enkele dikke sneden van en vullen met groentjes, een sneetje gehaktbrood, mosterd/honingsausje en afgewerkt met viooltjes. 
Helaas zijn dat de enige eetbare bloemetjes die ik momenteel in de tuin heb. Het is aftellen en uitkijken naar de zomer en mijn eetbare bloemetjes om mijn bokes, slaatjes en gebak op te fleuren. Dit boke smaakt zoveel beter met wat oost-indische kers! Dat krijgt zeker nog een vervolg.

Samen lang aan tafel blijven zitten, telkens opnieuw iets kiezen en ondertussen gezelschapsspelletjes spelen. Meer moet dat niet zijn voor een gezellige Pasen!

Er was van alles nog wat over zodat ik ook nog enkele paasbordjes kon vullen om te delen.

Vorig jaar in de lente ontbrak het me aan energie om te bloggen. Ik deelde mijn foto's gewoon in mijn stories op Instagram en Facebook. Maar mijn blogje is ook mijn dagboek en nu merk ik op dat ik hier heel wat dingetjes mis.
Ter herinnering; op deze dag leerde ik Sien potloodjes zaaien. Dat ging van puntjes slijpen, zaaien in de potgrond, wat shampoo mengen met water en ze daarmee besproeien. We maakten er zelfs een instructiefilmpje van. Dat was echt zo leuk om te doen! Niet iedereen geloofde in ons projectje, maar dat blijkt nu onterecht! Want een jaar later hebben we nieuws!

De potloodjes zaaiden we voor in een potje en ze werden met liefde verzorgd. Ze groeiden traag maar gestaag. 

Ze passen echt zo schoon in onze tuin. Ik kijk er al naar uit om de potloodjes deze zomer tussen mijn bloemen te zien. 

​Voor wie deze paasvakantie nog graag iets leuks wil doen met de kinderen, deel ik graag nog onze video! Kleur ze! :)

Als de zon schijnt op een zonnige woensdag dan gaan wij picknicken. Net zoals vorige week hadden we nu ook weer een stralende namiddag. We deden net hetzelfde als dan, maar dan nu met een iets andere menu. Op een regendag als vandaag is het dankbaar terugkijken naar de zonnestraaltjes. Want elk goed moment moet je met beide handen grijpen. Dat is hetgeen dat ons weer moed geeft voor de mindere dagen. En dat geldt niet alleen voor het weer! 

Aan picknick recepten geen gebrek in mijn hoofd. In de voormiddag bak en prepareer ik hier alles en na school gaan we naar onze bloementuin in Baal. Gezellig samen eten en dan speelt Sien nog wat in de tuin, zaai ik nog bloemetjes in de serre en  kijken we onze bijenvolkjes na. En Lieze die doet met Suki een wandelingetje.
We zijn al behoorlijk verwend geweest afgelopen weken met dat mooie weertje!

Wat zat er gisteren zoal in mijn houten krat?

• broodpudding (van restjes brood, speculaas, ...)
• koud pastaslaatje (pasta, erwtjes, blokjes ham, kerstomaatjes en bieslook vinaigraitte)
• lunchbokaaltje met sla, tomaten, worteltjes, pasta, appel, noten, rucola ...
• wafels op een stokje
• framblijtjes
• druifjes
• verse bokes
• wraps (met kippenwit, appel en philadelphia kruidenkaas)
• komkommer en worteltjes
• Ritchie limonade
• thermosje koffie

Het zijn er nog niet veel, maar die eerste viooltjes mogen al eens een wafeltje opfleuren. Wat kijk ik uit om weer te gaan bakken en brouwen met mijn bloemekes!

Haar kleine oogjes verklappen al dat ze weer wat last heeft van haar luchtwegen/hooikoorts. Voor alle zekerheid moest ze weer maar eens een Coronatest laten doen. Maar zoals ik verwacht had was het toch negatief. Ik heb alweer het potje (zelfgemaakte) borstbalsem bovengehaald en de pot honing doet ook weer zijn dienst.