Sien en ik fietsen elke dag naar school. Tijdens ons momentje samen komen er dan al eens interessante gesprekken naar boven. Soms zijn dat echt grappige onderwerpen zoals de meeuwen die op de vaart hun wekelijkse vergadering hebben. Daar fantaseren we dan bij wat er op de agenda staat als onderwerp dat moet besproken worden. Als het echt slecht weer is waar je zelfs geen hond wil doorsturen is dat vaak een prima afleidingsmanoeuvre. 

Zo begon Sien onlangs over het afval aan de kant en dat ze graag ook Mooimaker wil zijn. Dat ze niet begrijpt waarom mensen hun afval gewoon op straat gooien. Ze heeft vaak nog die kinderlijke onschuld en naïviteit die ik zo bewonder en we als volwassene zijn kwijtgespeeld. Maar het zijn natuurlijk ook onderwerpen en zaken die je als volwassene niet kan begrijpen. Thuis gooi je je afval toch ook in de vuilbak en niet op de grond. Waarom zou je dat in de natuur dan wel doen? Thuisgekomen zocht ik wat info op over Mooimakers en schreef ik haar in..

Ik bestelde een set voor haar en 1 voor mij met handschoenen, een fluovestje,  grijpstok en een bermbord. Op de website staat aangegeven dat het wel enkele weken kan duren voordat je pakketje thuis geleverd wordt, dus vertelde ik haar nog niks van mijn plan. :) Het werd als verrassing dan ook nog heel snel geleverd met dit blije gezichtje als gevolg.

Zo gaat Sien nu regelmatig op wandeling om zwerfvuil te rapen. Trots op haar kleine bijdrage om onze straat netjes te houden.

Onlangs werden de bermen in onze straat gemaaid. Onder al dat gras lag blijkbaar nog heel wat afval. Op 500 meter raapten we meer dan een halve PMD zak op. Niet alleen blikjes en plastic, maar ook afval zoals maandverband. Was ik even blij dat we een grijpstok hebben! 

Als bloemenmeisjes vonden we dat die mooimakers titel toch nog net iets meer is dan alleen zwerfvuil rapen. Zodus willen we ook onze straat nog eens extra mooi maken! Hoe kunnen we dat dan beter door het te gaan inzaaien met bloemen?!

Afgelopen zomer oogstte ik al enorm veel zaadjes van oa papavers, kamille, korenbloemen, ... . Maar ook in mijn zadenarchief zitten nog heel wat zakken met oa zonnebloemzaadjes. We stelden een mengeling samen en liepen ook nog even door de tuin voor wat zaadjes van venkel en goudsbloemen. In een zinken teil mengden we potgrond, een handvol klei en alle bloemenzaadjes samen. 
Nu dat bermen in onze straat gemaaid werden, vonden we het ideaal om onze bloemen te gaan zaaien. 

Vooral in de stukken waar er geen gras meer stond strooiden we zaadjes en met een harkje maakte Sien wat grond los. 

In het voorjaar deden we dat ook met zaadbommetjes. Maar door de slechte weersomstandigheden kreeg het onkruid en de grassen meer kans op ontwikkelen dan de bloemen. De bermen werden hier in juni ook niet gemaaid wat ervoor zorgde dat alles helemaal dicht stond met deze lastigaards. We hopen dat we door onze zaai-actie deze keer het gras minder kans geven en hopen dat onze bermen er volgende lente en zomer weer kleurrijk zullen bij liggen! 

​
We wonen niet voor niks in Tildonk Bloemendorp., waar ik ook nog een een grote bloementuin heb met binnenkort met eigen bloemenboek in de winkel!
​www.ellemieke.com/fotoblogje/de-schoonste-straat-in-bloemendorp

Bij verjaren hoort natuurlijk ook een traktatie en taart. Laat dat nu net mijn favoriete taakje zijn bij onze feestjes hier. 

Na het kinderfeestje op zaterdag zorgde ik voor een extra feestdagje op zondag. Maar een korte nacht zorgde er ook voor dat het veel te lang duurde voor de ochtend er aan kwam. Dus stond ik om 5u al in de keuken. Om de tijd te doden begon ik  maar aan een ontbijtje, op bed, in de tent. Een omeletje en een spiegelei, crumble van rabarber en framboosjes, overschot pancakes, kaneelrolletjes, ovenpistoleetjes en een milkshake van aardbei en skyr. Het zal je verbazen hoeveel je op een stille ochtend gebakken krijgt!

Voor het feestje werd er toch wat te veel deeg gemaakt, dus bakten we 's avonds toch nog een pizza om de restjes te verwerken. Heerlijk met veel kruiden en bloemen uit de tuin.

De ochtend van haar verjaardag was Lieze al vroeg naar haar laatste examen vertrokken en Steven gaan werken. Met haar lievelingsontbijtje ging ik ze dan maar wekken. Ondertussen slapen we dus nog steeds in de tent, ook al is de hitte al ver weg. Niks leuker dan zo je dag te beginnen!

Als traktatie voor de klas koos ze opnieuw voor donuts. Omdat ik de vorige lichting niet zo helemaal geslaagd vond, bakte ik deze keer mini donuts. Daar nam ik ruim mijn tijd voor. Om het deeg voor te bereiden, de decoratie, afwerking en de eetbare bloemetjes. Als ik ernaar kijk, word ik er nog steeds vrolijk van. (Ik hoef ze zelfs niet op te eten om er blij van te worden!)

Wegens Covid maatregelen moet een traktatie netjes voorverpakt zijn, dus deden we dit zo nog snel voor Sien naar school vertrok.

Bij een feestje horen natuurlijk ook nog bloemen. Zowel in de vaas als op de taart. Mijn hart maakt altijd een sprongetje van blijdschap als ik met mijn mandje door de tuin wandel en de schoonste kan knippen voor op mijn gebakjes. 

Mijn dochters zijn -net als ik- zware chocoladeverslaafden. Toevallig kan ik (naar het schijnt) het allerlekkerste chocoladetaartje bakken. Sien koos deze dan ook als haar verjaardagstaart. Dat snuitje zegt toch genoeg!

Omdat er ondertussen ook heel wat vers fruit uit de moestuin is, bakte ik ook nog een bavaroistaartje. Van het resultaat stond ik echt te blinken, want het was de perfectie nabij! Mooie laagjes, een egale spiegel erbovenop, de juiste bloemetjes. Helaas was het ondertussen avond en een regenachtige dag. Goed licht voor een deftige foto ontbrak er nog aan. (Maar deze ga ik zeker nog vaak maken om het wel eens perfect op foto te krijgen!).

Haar dagje vierden we in kleine kring, met de liefsten waar we ons graag mee laten omringen. We aten 's avonds samen verse frietjes en balletjes in tomatensaus (de jarige mocht kiezen), en stopten ons vol met taart. Sien werd verwend met kaartjes met de liefste wensen, cadeautjes, schriften voor haar schrijfverhaaltjes, een heerlijk boek, en tickets voor Werchter Parklife! Eindelijk kan ik ze eens meenemen naar een concert van Bart Peeters, haar grote idool komt eind juli in onze achtertuin spelen. Dus kunnen wij met de fiets naar het Werchterfestivalletje! Als het aan haar lag, was de vakantie al halfweg want ze kijkt er zo erg naar uit!

9 worden was echt een (zomer)feest!

Mijn zomerkind was jarig, tijd voor nog eens een feestje! Vorig jaar organiseerde ik een verrassingspicknick en een speelnamiddagje met haar beste vriendinnetje uit de kleuterklas. Dit jaar mag toch al een klein feestje, dus nodigde ze voor zaterdag enkele klasvriendinnetjes uit en mocht haar bff op vrijdag al blijven logeren in de tent.
Een feestweekendje dat begon met veel cadeautjes, samen frietjes eten, veel getetter en een film kijken in de tent. Deze twee madammetjes hebben elkaar een jaar niet gezien, maar er was geen minuut nodig om die connectie weer te zien en te voelen.

Na een nachtje in de tent zorgde ik op zaterdag ochtend voor een ontbijtje met pancakejes, yoghurt, aardbeitjes. 

Om 11 uur arriveerden de meisjes voor het zomerfeestje. Op tafel probeerde ik een evenwicht te behouden in snoepgoed en fruit, popcorn en gezonde drankjes.

Het blijft me telkens verbazen hoe gul de mama's met hun cadeautjes zijn! Maar ook klasgenootjes die perfect weten wat Sien zo leuk vindt of van welk potloodje ze houdt. Hartverwarmend is dat.
Ik maakte een mini boeketje dat op muziek werd doorgegeven, wanneer het liedje stopte mocht diegene met de bloemetjes haar geschenkje aan Sien geven. Zo maakten we er ook een leuke activiteit van en wist ze van wie welk cadeautje was. Klein of groot, allemaal met zorg voor mijn jarige uitgekozen. 

Omdat ons feestje al begon om 11u, aten we 's middags samen. Terwijl ik me buiten amuseerde met de meiden, bakte Steven verse pizza's met beleg naar hun keuze. Uitjes en champignons; daar zijn ze alvast geen fan van.

Op een feestje moet er ook gewoon ongedwongen gespeeld kunnen worden. Al is een activiteit plannen ook zeker wel plezant. 
Met verse bloemen uit de tuin en nieuwe canvas boodschappentasjes en rugzakjes werden heel wat mooie creaties gemaakt. Het is altijd bijzonder om te zien hoe elk kind zijn weg zoekt en ze zelf op hun manier aan de slag gingen. Stuk voor stuk unieke pareltjes.

Dit zijn de fijne dingen waarbij ik intens blij ben met mijn  bloementuin. Zoveel creativiteit dat hier ontstaat en ik met anderen mag delen.

Voor we het goed en wel doorhadden was het al 15u en moesten we nog zingen, kaarsjes uitblazen en homemade donuts smullen. Een mooie taart had ik al voorzien voor haar verjaardagje zelf. Na al die jaren feestjes weet ik dat kinderen daar niet zo zot van zijn. Geef ze een donut en ze likken hun vingers af. :) Dus die keuze was al snel gemaakt tijdens de voorbereidingen. 

Gelukkig was er daarna nog net een momentje tijd over om de bloemen piñata aan flarden te slaan. Een laatste suikerboost kon er nog wel bij.

​Het was alweer hét allerleukste verjaardagsfeestje dat ze al gehad had. *Dat zegt ze elk jaar.*
Ook al stond ik 5 minuten voordat de kinderen arriveerden nog te huilen dat niks was of lukte zoals het in mijn hoofd zat, het was goed zoals het was. Dankjewel zonnetje, voor jouw aanwezigheid! 

Onze liefste Suki werd gisteren 9 jaar! Wij zijn dan ook zo een zotte familie om voor onze woofie iets lekkers te bakken en een cadeautje te kopen. Ze hoort er ook gewoon bij en er is geen reden te zot om een taartje te eten. 

Meestal zijn het onze meisjes die hondenkoekjes en cakejes bakken. Dat hebben ze zelfs al op bestelling gedaan, met de naam en de leeftijd er in gedrukt. We kiezen dan ook voor gezonde koekjes zonder bewaarmiddelen, kleurstoffen en smaakversterkers. Want wat we voor ons belangrijk vinden, telt ook voor onze lieve Suki.

Suki's smulpootjes

Nodig:

• 125 gr volkorenbloem
• 1 banaan
• 1 ei
• 10 gr bakpoeder
• 75 ml (plantaardige) melk
• 1 eetlepel honing

Aan de slag:

• Meng de bloem en het bakpoeder in een kom.
• In een andere kom prak je de banaan en voeg je hierbij het ei, de melk en de honing.
• Meng dit mengsel onder de bloem en roer tot een glad beslag. 
• Vul de bakvorm tot 3/4 vol. Je kan in het deeg ook nog een stukje appel of een bosbesje duwen voor wat extra smaak.
• Bak ongeveer 15 minuutjes op 180°C. Controleer altijd nog even of het cakeje binnenin droog is, anders bak je het nog enkele minuutjes langer.
• Laat nog even afkoelen voor je ze uit de vorm haalt.

​Bij deze gebruikte ik de vormpjes met de pootafdrukjes. Maar dat ook gewoon als cupcake, donut, wafeltje, ... .
Pas naar de grootte wel je baktijd aan. 
Deze cakejes zijn ook voor jou kei lekker!

Als afwerking smeerde ik er voor Suki ook nog een laagje natvoer uit een kuipje van Edgard & Cooper op, met wat verkruimelde koekjes en een -hoe kan het ook anders- eetbaar bloemetje.

Ga je ze ook eens bakken voor je hondje,, laat het me dan zeker weten of het in de smaak viel! Wij hebben een zeer kieskeurige hond die niet zomaar alle honden koekjes eet, maar deze lust ze wel heel graag!

Als cadeautje kreeg ze ook nog een nieuw zacht kussen. Met speelgoed heeft ze niks en de woonkamer ligt hier al vol met knuffels. Suki is echt zo een atypische hond die niet met een bal of een touw speelt. Maar ze slaapt wel met een knuffel en brengt die naar je toe als er iets gebeurd is of als je het huis binnenkomt. Maar zo een nieuw rustplekje net naast het raam in het zonnetje, daar geniet ze wel van!

(Dit is geen gesponsord blogje voor het hondenvoer!)

Deze maand in Libelle lekker in de rubriek Bordje Geluk; het lekkerste broodje en het recept van mijn lekkerste bakker!

Wie me volgt op Instagram of af en toe mijn blogje leest, heeft vast al eens een foto zien passeren van ons hartjesbrood dat Steven dagelijks bakt.

Rond drie uur maak ik -als ik het niet vergeet- een poolish. Dat is een voordeeg met 200g bloem, 2g gist en 200g water. Dit voordeeg blijft enkele uurtjes op het aanrecht staan zodat het rustig kan rijzen. Na het avondeten, gaat Steven daar dan mee aan de slag en bakt hij ons "brood voor morgenvroeg".

Dat is écht het allerlekkerste en schoonste brood dat hij elke dag voor ons op de plank tovert. Ook als hij moe is of een lastige dag heeft, bakt hij zijn brood.

Vorig jaar zag ik een oproep op Instagram voor de rubriek 'Bordje Geluk' van Libelle Lekker. Omdat het tijd was om Steven eens in de spotlight te zetten schreef ik hem in. Toen er een mailtje kwam dat hij met zijn broodje in het tijdschrift zou komen, moest ik dat natuurlijk opbiechten. Hij zag dat wel zitten tot ik vertelde dat het ook met foto, styling en visagie zou zijn. :) Daar was misschien een klein beetje overtuiging voor nodig. 

Net voor Kerstmis bakte Steven 2 schone broodjes en vulde ik een houten krat met onze Le Creuset kookpot, handdoekjes, rijsmandje, een zak bloem, ... alles wat maar enigszins kon gebruikt worden voor de fotoshoot nam ik mee. Het poseren was best wat onwennig voor hem, maar ik stond daar in de hoek van de kamer wel serieus te blinken!

Portretfoto's van Steven met het brood zijn gemaakt door fotografe Tjorven Boucher. voor Libelle Lekker. 

De andere foto's komen uit mijn camera. :)

Steven was er al van verbaasd dat ​zijn recept ook echt uitgeprobeerd wordt. Met succes zo blijkt, want de eerste mailtjes met foto's werden al doorgestuurd. Zalig toch! Voor wie ook aan de slag gaat, laat het ons zeker weten!

Pasen dat is de lente verwelkomen (en niet 2 dagen later wakker  worden met sneeuw!), dankbaar zijn voor de gezelligheid in huis, de spanning voor de komst van de paashaas (not!) ​en heel veel lekkers op tafel. Het was van valentijn geleden; dus hoog tijd dat ik me nog eens kon uitleven in de keuken. Zaterdag ben ik begonnen met de voorbereidingen en om 11u na de chocolade zoektocht dit op tafel getoverd. Niks speciaals, maar gewoon veel lekkers en alles zelf en met liefde bereid! Een overzichtje? Scroll dan even door naar beneden. Een hongerke? Doe het dan niet. :)

Muffinomeletjes, ook met alleen eiwit omdat ik geen eigeel verdraag.
​Wraps met kruidenkaas, kippenwit, sla en appeltjes.

Frambozenbavarois met onze laatste framboosjes uit de diepvries. 

Bladerdeeg met prosciutto en groene aspergekes; afgewerkt met zwarte peper en geraspte kaas.

Briocherolletjes met framboosjes. Dat zijn de kaneelrolletjes; waarbij ik de kaneel en bruine suiker heb vervangen door frambozen. Een probeerseltje en een blijvertje! Die zoetigheid van de kaneel en bruine suiker kan snel tegensteken, dus met die frambozen smaakt dat wat frisser. Mijn receptje voor de kaneelrolletjes staat hier op mijn blogje. 

Ons dagelijks hartjesbrood, gebakken door Steven. (en volgende maand in Libelle Lekker!)

Gevulde pistoletjes met spek en ei. 
Verrassingsgehaktbroodje.

Om de zoetigheid te compenseren natuurlijk ook vers fruit. 

Met de helft van het briochedeeg maakte ik vlechtjes waar ik suikereitjes in verwerkte. Zo krijg je schattige suikerbroodjes. 

Alles in 1 keer op tijd bakken en afwerken is een beetje chaos en een ontplofte keuken. Maar ook een kroost die ongeduldig staat te wachten zodat ik amper een paar minuten krijg om foto's te maken. Want zie je ze al met hun ogen rollen? :)

Mijn chocoladetaartje stond ook nu weer op tafel. Omdat er al zoveel vraag naar geweest is, deel ik hier snel toch maar het receptje erbij! Kei gemakkelijk en je gaat er zot van zijn want het is een gebakken chocomousse. Om vingers bij af te likken! Hou je kinderen alvast uit de keuken anders zijn ze er mee weg nog voor het in de oven staat.

Nodig:

• 140g pure chocolade
• 140g ongezouten echte (melkerij) boter
• 140g bloemsuiker
• 5 eitjes

Aan de slag:

• Verwarm de oven op 180° en ontvet een bakvorm en leg er een bakpapiertje in. 
• Smelt de boter en de chocolade au-bain-marie en laat even afkoelen
• Splits de eitjes en klop de eigelen op met 70g bloemsuiker, net als het eiwit met de overige 70g suiker..
• TIP: ontvet je kom en je klopper eerst met een citroentje, het opkloppen van eiwit kan anders wel eens mislukken.
• Voeg de gesmolten chocolade/boter bij de eigelen en meng voorzichtig. Spatel er dan het opgeklopte eiwit onder tot een chocolademousse.
• Doe 3/4 van de chocolademousse in je bakvorm en bak het gedurende 25 minuten op 180°. De binnenkant moet niet helemaal droog zijn, dat mag zelfs nog een beetje smeuiig; maar niet zo lopend als een moelleux. Hou je baktijd goed in het oog, want elke oven is anders. 
• De rest van je beslag laat je opstijven in de koelkast.
• Laat je gebakken taartje even afkoelen en smeer de opgesteven mousse er in het midden op. Het is normaal dat de randjes wat loskomen. 
• Versier met nog meer chocolade, cacaopoeder, framboosjes of zoals ik het anders altijd doe: met veel eetbare bloemetjes. Deze keer had ik al zoveel viooltjes in mijn receptjes gebruikt, dat ik het nu had afgewerkt met suikereitjes en meringue.
• Op mijn Instagram zie je het taartje wel vaker passeren met zomerbloemetjes zoals de cosmos. 
  • Nog een tip: het taartje is glutenvrij omdat er geen bloem gebruikt wordt en het lekkerst als het nog een klein beetje lauw is. Anderzijds kan je het recept ook gebruiken voor chocolademousse, maar dan zonder het te bakken. 

Het recept van de frambozenbavarois haalde ik op de website van Sofie Dumont. Een fris taartje dat ik in de zomer zeker nog ga maken met mijn bloemekes.
​De kervelsoep maakte Lieze samen met haar opa. 

Skyr met granola, dat kan ook smaken!

Ons welgekend hartjesbrood, elke dag vers gebakken door Steven. Daar enkele dikke sneden van en vullen met groentjes, een sneetje gehaktbrood, mosterd/honingsausje en afgewerkt met viooltjes. 
Helaas zijn dat de enige eetbare bloemetjes die ik momenteel in de tuin heb. Het is aftellen en uitkijken naar de zomer en mijn eetbare bloemetjes om mijn bokes, slaatjes en gebak op te fleuren. Dit boke smaakt zoveel beter met wat oost-indische kers! Dat krijgt zeker nog een vervolg.

Samen lang aan tafel blijven zitten, telkens opnieuw iets kiezen en ondertussen gezelschapsspelletjes spelen. Meer moet dat niet zijn voor een gezellige Pasen!

Er was van alles nog wat over zodat ik ook nog enkele paasbordjes kon vullen om te delen.

Vorig jaar in de lente ontbrak het me aan energie om te bloggen. Ik deelde mijn foto's gewoon in mijn stories op Instagram en Facebook. Maar mijn blogje is ook mijn dagboek en nu merk ik op dat ik hier heel wat dingetjes mis.
Ter herinnering; op deze dag leerde ik Sien potloodjes zaaien. Dat ging van puntjes slijpen, zaaien in de potgrond, wat shampoo mengen met water en ze daarmee besproeien. We maakten er zelfs een instructiefilmpje van. Dat was echt zo leuk om te doen! Niet iedereen geloofde in ons projectje, maar dat blijkt nu onterecht! Want een jaar later hebben we nieuws!

De potloodjes zaaiden we voor in een potje en ze werden met liefde verzorgd. Ze groeiden traag maar gestaag. 

Ze passen echt zo schoon in onze tuin. Ik kijk er al naar uit om de potloodjes deze zomer tussen mijn bloemen te zien. 

​Voor wie deze paasvakantie nog graag iets leuks wil doen met de kinderen, deel ik graag nog onze video! Kleur ze! :)

Als de zon schijnt op een zonnige woensdag dan gaan wij picknicken. Net zoals vorige week hadden we nu ook weer een stralende namiddag. We deden net hetzelfde als dan, maar dan nu met een iets andere menu. Op een regendag als vandaag is het dankbaar terugkijken naar de zonnestraaltjes. Want elk goed moment moet je met beide handen grijpen. Dat is hetgeen dat ons weer moed geeft voor de mindere dagen. En dat geldt niet alleen voor het weer! 

Aan picknick recepten geen gebrek in mijn hoofd. In de voormiddag bak en prepareer ik hier alles en na school gaan we naar onze bloementuin in Baal. Gezellig samen eten en dan speelt Sien nog wat in de tuin, zaai ik nog bloemetjes in de serre en  kijken we onze bijenvolkjes na. En Lieze die doet met Suki een wandelingetje.
We zijn al behoorlijk verwend geweest afgelopen weken met dat mooie weertje!

Wat zat er gisteren zoal in mijn houten krat?

• broodpudding (van restjes brood, speculaas, ...)
• koud pastaslaatje (pasta, erwtjes, blokjes ham, kerstomaatjes en bieslook vinaigraitte)
• lunchbokaaltje met sla, tomaten, worteltjes, pasta, appel, noten, rucola ...
• wafels op een stokje
• framblijtjes
• druifjes
• verse bokes
• wraps (met kippenwit, appel en philadelphia kruidenkaas)
• komkommer en worteltjes
• Ritchie limonade
• thermosje koffie

Het zijn er nog niet veel, maar die eerste viooltjes mogen al eens een wafeltje opfleuren. Wat kijk ik uit om weer te gaan bakken en brouwen met mijn bloemekes!

Haar kleine oogjes verklappen al dat ze weer wat last heeft van haar luchtwegen/hooikoorts. Voor alle zekerheid moest ze weer maar eens een Coronatest laten doen. Maar zoals ik verwacht had was het toch negatief. Ik heb alweer het potje (zelfgemaakte) borstbalsem bovengehaald en de pot honing doet ook weer zijn dienst. 

Vijf weken na haar verjaardag kreeg Lieze eindelijk haar verjaardagscadeau. Een beetje te laat want ik kon maar niet beslissen over het eindresultaat. Maar het was het wachten ook meer dan waard! 16 jaar worden in deze tijden ligt erg gevoelig bij de jeugd.. Dus probeerde ik er ondanks de beperkingen een fijn  weekend van te maken. Met de onverwachte sneeuw en de overnachting in de tent hebben we mooie herinneringen gemaakt. 
Maar voor haar cadeautje wou ik ook iets speciaals, niet iets dat je in een winkel koopt. Maar iets van betekenis. Ik heb erg lang nagedacht over een mooi juweeltje, maar ook dat kreeg ik maar niet gekozen omdat het niet juist voelde. 
Tot ik in mijn mama haar juwelenmandje begon te rommelen. Zij was dol op juwelen en dan vooral op ringen en armbanden. Ze had altijd wel iets aan. Dat kon iets van op de markt of een rommelwinkeltje zijn maar evenzeer dure juwelen

In overleg met mijn papa koos ik er bedeltjes uit van een armband en een oorbelletje met een diamantje. Dit stuurde ik aangetekend op naar Joyce in Nederland. Ik volg haar al enkele jaren op Instagram en er is geen enkele website waar ik zo vaak op ronddwaal dan op die van haar. Joyce is goudsmid en ze maakt de mooiste spulletjes en deelt ook regelmatig filmpjes van haar werk. Zo fascinerend, authentiek en met zoveel liefde maakt ze al haar juweeltjes.. Ze is net als ik ook gek op hartjes. Vandaar misschien wel de match. ;) Twee jaar geleden bestelde ik er voor Lieze ook al een mooie hartjesketting die ze elke dag draagt. 

Maar deze keer liet ik Joyce aan de slag gaan met onze juweeltjes. De zilveren bedeltjes smolt ze samen tot een ringetje en het diamantje werd uit het oorringetje gehaald. Ik tekende een hartje (op mijn manier die mijn dochters uit honderden zouden herkennen). En ook dat verwerkte ze in het ringetje. 

Van zodra het klaar was wou ik ook geen foto zien, want ik wou het zelf ook als verrassing pas en dat Lieze het eerst zou .mogen bewonderen. 

Donderdag was het eindelijk haar dag. Ze had zelfs niet meer naar haar cadeautje gevraagd, want hoewel ik er niks over gezegd had, had ze wel een vermoeden van wat. Maar van alle details wist ze natuurlijk niks.

Ik gaf Joyce alle vertrouwen omdat ik wist dat ze er iets heel bijzonder en waardevol van zou maken. Maar zelfs dit overtreft onze verwachtingen. Zo intens blij en ontroerd was ze met haar ringetje! Het was het wachten meer dan waard. En zo draagt Lieze haar oma en mij altijd dicht bij haar. 
Als extraatje had ik ook nog een kaartje dat mijn mama voor onze meisjes schreef, op de dag van haar afscheid. Iets waarvan alleen ik op de hoogte was. Na 4,5 jaar vond ik dat een mooi moment om dit aan ons Lieze -samen met het ringetje- te overhandigen.
Mijn hart slaat dubbel voor zoveel liefde Zo schoon. 

Ook het pakketje openmaken is een feest op zich! De restjes van de juweeltjes. Het plakje waar ze het hartje uit sneed. Hartjessnoepjes en haar alombekende hartjespins. Een groen en een roze, ééntje voor ons Lieze en ééntje voor mij die we ook met veel liefde zullen dragen! Zoals op mijn eerste foto bovenaan.

Ik droom ook nog van een ketting met restjes goud van mijn mama en mijn grootouders. En een armbandje met 3 hartjes; die mijn meisjes en Steven voor mij tekenen. En die mag Joyce voor mij ook maken. Dat is het meest kostbare dat ik zelf nog van mijn moeke en vake heb, en dat zou ik aan niemand anders durven toevertrouwen. Al durf ik die juwelen niet met een pakjesdienst opsturen. Daarvoor gaan we wel eens naar Nederland rijden.

In elk geval, kijk zeker eens naar Joyce haar website (via deze link) en ik durf ervoor wedden dat je verkocht bent aan al dat moois. Ik bestelde ook al hartjesoorbellen, een armbandje en Lieze haar hartjesketting uit haar collectie. 

Wij doen niet aan Valentijn. Want zorg dragen voor de hartjes die je graag ziet, moet je elke dag doen. Niet alleen vandaag, maar ook morgen en gisteren. Ik liet me vandaag wel eens goed gaan met hartjesgebak. En elke reden is goed voor een brunchke. 
Bakken is voor mij een teken van aandacht en liefde delen. Dat is hoe ik laat zien wat mijn kroost en de mensen rondom ons voor me betekenen. 

Onlangs vroeg ik aan Steven waarom ik niet gewoon iemand ben dat naar de bakker gaat om een taart; in plaats van er zelf uren aan bezig te zijn. Maar hij antwoordde zo schoon dat dit is wie ik ben. Dat is mijn hart, tijd en liefde op tafel toveren. Niet alles ziet er perfect uit, maar dat moet ook niet. Zolang het met liefde gemaakt is en het smaakt, dan is het goed. 

Ondertussen is het 16u en we zitten nog steeds aan tafel. Het eten aan de kant en gezelschapsspelletjes spelen. Perfecte ZONdag dus! Geniet er nog van!