Mijn tafeldoek en servetten kostten minder dan 10€ want die kocht ik bij Zeeman. Een mooi linnen tafeldoek of een kaasdoek om zelf te verven staat al even op mijn lijstje. Maar met deze was ik ook al blij, want je hoeft niet altijd veel geld uit te geven om een mooie tafel te maken.
Heel mijn jaar staat in het teken van bloemen. Dus wou ik deze feestdagen ook wat extra kleur aan tafel. Geen kerstgroen, maar droogbloemen in aardse tinten. Vorige week maakte ik al een wolkje, met nog heel wat restjes van de zomerwolk uit onze tent. De pampas en grasjes konden zeker nog een keertje dienen. Verder werkte ik het af met zaaddoosjes van juffertje in 't groen en papavers, strobloemen, amarant, gedroogde takjes hop, saffloer, enz. Van dezelfde soort bloemen maakte ik ook een stukje voor op tafel, alsook om mijn kaarsvazen te decoreren. Mijn tafeldoek en servetten kostten minder dan 10€ want die kocht ik bij Zeeman. Een mooi linnen tafeldoek of een kaasdoek om zelf te verven staat al even op mijn lijstje. Maar met deze was ik ook al blij, want je hoeft niet altijd veel geld uit te geven om een mooie tafel te maken. Een mooie tafel is altijd fijn maar het moet vooral ook gemakkelijk en nog aangenaam zijn om alle pannetjes, potjes, flessen en kommetjes bij te zetten. Mijn eerste bloemstukje was eens zo groot, maar toch begon ik opnieuw. Want ook al meet ik me vaak aan de gestylde beelden, dat is geen werkelijkheid. Daar is alles strategisch geplaatst voor het creëren van de mooiste foto. Onze kerstavond vieren we sinds het overlijden van ons mama, samen met onze papa en mijn broer. Deze keer kon ik alleen onze papa als knuffelcontact uitnodigen. Voor mijn broer en zijn vriendin stelden we een verrassingsbox samen. Cadeautjes, flessen en kaarsen die als kandelaars kunnen dienen, servetten, zijn lievelingsdrankje, witloofsoep, vol-au-vent en chocolademousse. Lieze maakte het aperitief met bladerdeeg, verse spinazie en kruidenkaas. En Sien schreef een menu. Nog een zak kroketten erbij en ze hadden ook lekker eten op hun tafel. Niet samen, maar wel alles zelf en met liefde klaargemaakt. Lieze brandde met haar pyrografiepen onze namen in de broodplankjes. Schoon als naambordje en als onderzetter voor de glazen. Ook voor ons, namen onze meiden de hapjes voor hun rekening. Lieze maakte een kerstboom van bladerdeeg en pesto. Sien smeerde toastjes en decoreerde er een kerstboom mee. Goed gedaan meisjes! Mijn kerstbûche was niet wat het moest zijn . Ik had 'm zelfs al opzij gelegd met het idee om opnieuw te beginnen. Maar van smaak was 'm wel kei lekker, dus besloot ik uiteindelijk om het toch af te werken en op tafel te zetten. Want niet perfect kan ook gewoon lekker zijn. Ter decoratie gebruikte ik rozemarijn en enkele gedroogde dahlia's. De vulling is een compote van mango. Tussen de hapjes en het dessert was er ook nog witloofsoep, kroketjes met een fris slaatje van appel en rucola, verse spruitjes uit de moestuin, appelmoes en een gebraadje. Als dessert nog chocolademousse, deze kerstbûche en een ijstaart. Dat laatste was het enige dat ik niet zelf maakte. Geen stress, maar gewoon kei hard genoten van lekkers en elkaar. Zoals Kerstmis ook gewoon moet zijn. Ik wens iedereen zoveel warmte en liefde toe.
0 Comments
Net zoals de afgelopen jaren heb ik dit jaar ook weer een aftelkalender gemaakt. Dat is hier ondertussen al zowat een traditie geworden. Eind november duik ik in mijn foto's van het afgelopen jaar en kies daar een 50tal leuke herinneringen uit. En geloof me gerust, dat is echt de lastigste opdracht van de hele kalender. (Ik fotografeer elke dag) Door Covid en de bijhorende lockdown, mijn ingreep en alles wat er bij kwam kijken dacht ik dat het maar een triestig jaar was. Maar 2020 was vooral ook een schoon jaar in beelden. We hebben er ondanks alles iets moois van proberen te maken. En dat bewijzen deze foto's. De picknick momentjes, weken logeren in onze canvastent, mijn bloemen, de wandelingen en vooral de tijd en gezelligheid samen. 24 envelopjes met leuke taakjes en kleine cadeautjes, tijd en gezelligheid samen. Extraatjes en onnozeligheden. Na een jaar als dit mag het al eens wat meer zijn. Dit jaar eens geen ladder maar een grote kader. Die kleedde ik een beetje aan met klimop en hop, wat grasjes, amarant, droogbloemen en een lichtsnoer. 1 december was voor ons Lieze. Dat was de dag dat ze naar de orthodontist mocht voor het verwijderen van haar blokjes. Na 2 jaar met een buitenbeugel, ingreep met complicaties en blokjes heeft ze eindelijk haar mooie glimlach weer terug! Dus kocht ik voor haar een pak nougat en veel kauwgom. Want daar had ze zo hard naar uitgekeken dat ze dat terug kon eten! Maak een chocoladereep en ontwerp een wikkel. We bakten en decoreerden ook 525 koekjes die Sien mee als traktatie uitdeelde. Wij spelen hier samen heel vaak gezelschapsspelletjes, behalve Monopoly. Als er 1 spel is dat ik echt niet leuk vind, dan is het dat. Dus vandaag stond deze in de kalender voor ons Lieze. Helaas lag ons speldoos nog bij opa. Ik stuurde een appje naar de buren en na 2 minuten stond de buurvrouw al aan de deur. Wat een leuke uitgave is deze! Het maakte het spel eens zo gezellig! Ik kan nog even doorgaan met de voorbeelden, maar misschien moet ik dat eens bundelen in een ander blogje. Want nog heel wat plezants gedaan en nog te doen. Raamtekening, piñata voor op kerstavond, geef Oscaar en Suki een verwenbeurt, schuur de houten kerstboom en maak er een smulboom van, popcorn aan de vuurschaal, een oogmasker voor Lieze na de examens,
Deze feestdagen staat echt alles in het teken van mijn bloemen. Dus waarom zou ik ze ook niet gewoon in onze kerstboom hangen? Dit jaar geen goedkope gouden plastic balletjes, maar veel kleur met mijn droogbloemekes. In glazen kerstballen, mini boeketjes, aan houten ringen en zelfs dennenappels. Onze kerstboom is op zich geen superschoon exemplaar, maar dat hebben we ruimschoots goedgemaakt met alle natuurlijke materialen. Een foto verslagje en een plekje in mijn dagboekje waard dus!
Voor wie af en toe mijn blogje leest, kan zich misschien ons hartjes avontuur nog herinneren. Laat me nu net nog een spuitbusje met rode krijtverf hebben om daarmee aan de slag te gaan. Herfstige zonnestraaltjes en veel nood aan frisse lucht, een vlammetje en mijn krijtverf vulde onze dag. Voor de 'warmste week' en als steun deelden wij ons vlammetje in de straat en het verlengde langs de vaart in Tildonk! Elke dag passeer ik Stageco in onze straat en dan breekt mijn hart een beetje bij het zien van de lege kantoren sinds de eerste lockdown. De vrachtwagens die nog steeds staan waar ze in het voorjaar geparkeerd werden. Terwijl het daar anders altijd een bedrijvigheid is van jewelste. Zij verdienden zeker ook een vlammetje omdat we die sector ook een warm hart toedragen! Nog even zeggen dat deze verf; gewoon krijtverf is. Veilig voor natuur en dier! Na een tijdje verdwijnen ze gewoon door de regen; net zoals krijttekeningen. We vonden zelfs nog wat hartjes, die nu vergezeld zijn door een vlammetje!
Het allerbeste van het verjaardagsontbijt zijn de 'Cinnamon Rolls' of de kaneelrolletjes. Een typisch Zweeds gebak met veel kaneel. De snelle versie maak je met een blik croissantdeeg. Maar ik koos voor de zelfmaak op basis van een briochedeeg. Daarvoor gebruikte ik het recept van Sofie Dumont; maar dan wel een beetje aangepast. Sien verdraagt geen speltbloem en kokosbloesemsuiker (zoals Sofie in haar recept gebruikt) heb ik ook niet in huis, dus maakte ik er mijn versie van. Het is echt een heel goed en gemakkelijk deeg, maar het vraagt wel wat tijd door. Omdat ik het op Instagram en Facebook deelde, kwam de vraag naar het receptje. Bij deze mijn versie. Ingrediënten
Vulling
Bereiding Doe alle ingrediënten in de keukenrobot en meng met de kneedhaak tot een homogeen deeg. Begin zachtjes en eens de bloem opgenomen is, mag het kneden iets sneller. Kneed het deeg een 10 minuutjes tot het los komt van de rand. Blijft het plakken, voeg dan nog een lepel bloem toe. Haal het deeg uit de kom en plooi het nog even door. Bol het op en wikkel het in folie en laat het een uurtje opstijven/rusten in de koelkast. Ondertussen kan je de vulling maken. Klop de boter wat los met een vork en voeg de suiker, kaneel en het lepeltje water toe. Dit is nu een zachte mengeling. Terug naar het deeg: Haal het uit de koelkast en bebloem het werkblad en het deeg. Rol het uit tot een halve cm dikte in een rechthoek of vierkant. Smeer de vulling uit op het deeg en rol het deeg van onder naar boven op. Verdeel het deeg in 12 gelijke stukken. Met een mes duw je al snel de rolletjes plat, dus een tip van mij; gebruik een stukje flosdraad of keukentouw. Leg het onderaan het deeg en knoop het zo los. (zie foto) Vet een bakvorm in en verdeel de rolletjes er in met de binnenkant naar boven. Laat opnieuw 30 minuten rijzen op een warme plaats. Dat kan in een oven op 40 graden. Maar ik zet het deeg op de brander of voor de kachel tot de rolletjes goed gerezen zijn en ze dicht tegen elkaar zitten. In een voorverwarmde oven van 180°C bak je de kaneelrolletjes af gedurende 25 à 30 minuten. Meng nog wat bloemsuiker met een beetje water en giet dat over de rolletjes. Laat even afkoelen. en dan smullen! Super lekker als het nog een beetje lauw is, maar de volgende dag ook heerlijk koud als dessertje in de brooddoos. Extra: Voor wie niet van kaneel houdt; kan je de vulling ook veranderen in chocopasta (Nutella) en fijngehakte hazelnootjes. Voor het verjaardagsontbijt verdeelde ik het deeg in twee. De ene helft van de bakvorm (de buitenkant) vulde ik met kaneel en de binnenkant met Nutella. Voor ieder wat naar zijn smaak dus! Zondag maakte ik nog een andere versie en probeerde ik er met appel een roosjesversie van te maken. Uiterlijk is het nog niet helemaal wat het moet zijn, maar de smaak zat wel goed. En door het experimenteren, weet ik nu wel hoe ik het de volgende keer beter moet aanpakken. Zo dus; Het deeg maakte ik op dezelfde manier klaar als hierboven beschreven staat. Maar daarbij maakte ik ook nog een appelroosje. Het principe zoals je dat doet met bladerdeeg, maar voor het midden, gebruikte ik alleen appelschijfjes. Dat doe je door een appel fijn te snijden in de mandoline. Besprenkel het met wat citroensap en een beetje water. Voor wat extra smaak voegde ik hier een lepel kaneel en kandijsuiker aan toe. (voor de vulling gebruikte ik dat net minder). Warm het geheel even op tot de appelschijfjes buigzaam zijn zonder te breken. Leg enkele schijfjes dakpansgewijs over elkaar en rol ze op, voeg er telkens ééntje aan toe tot je roosje groot genoeg is. Zet deze in het midden van je bakvorm. Rol het deeg uit en smeer de vulling met de roomboter erop uit. Snij deze in gelijke repen. De eerste reep draai je rond het appelroosje. Steek er telkens weer wat appelschijfjes tussen en vouw de volgende reep er weer langs. Blijf zo in lagen opbouwen. Let er wel op dat het niet al te strak zit want je deeg moet nog even rusten en zal ook nog rijzen. Bak dit geheel gewoon af zoals beschreven staat in het recept. Neem uit de oven en laat even afkoelen. Ondertussen heb ik het suikersiroopje van de appeltjes even laten inkoken en dat nog over het gebak verdeeld. Dat is maar een lepel of drie, maar het zorgt wel voor wat extra smeuïgheid. Dit is echt iets waar ik me ziek in kan eten. Zo zo lekker! Wij aten het zondag samen buiten, rond de vuurschaal. Voorlopig heb ik me nog niet kunnen inhouden, want deze cinnamon rolls hebben hier afgelopen maand, elk weekend op tafel gestaan. Maar ze halen de volgende avond alvast niet. Dan heb ik alweer spijt dat het op is. Er is geen enkel gebak dat hier zo geliefd is door ieder van ons.
Benieuwd wat jullie ervan vinden. Laat het me zeker weten als je dit recept ook eens wil uitproberen. Hopelijk zijn jullie er even zot van als wij! De jarigen hier in huis worden altijd met wat lekkers gevierd. Afgelopen zondag was Steven aan de beurt. Hij is diegene die altijd voor ons klaarstaat en zorgt zoals niemand anders dat kan. Tijd dat hij door ons eens in de bloemetjes gezet werd! En dat begon al in de ochtend met een verjaardagsontbijtje. Sien stond al om 7u aan ons bed omdat we toch veel werk hadden en we er op tijd moesten aan beginnen. ;) Sien begon met het persen van de appelsientjes, ze maakte krieken- en appelflapjes uit bladerdeeg en de fruitjessalade. Tot zelfs de croissantjes. Het enige waar ik voor zorgde was de oven. Een verjaardagstaartje kon natuurlijk niet ontbreken! Ik bakte deze chocolade rolbiscuit, gevuld met chocolademousse. Afgewerkt met de laatste framboosjes en bloemetjes uit onze tuin. Zo ging deze dag ook weer veel te snel voorbij. Maar we hebben er samen ook weer kei hard van genoten. We kunnen nu beginnen plannen en nadenken over de feestdagen!
Om samen wat licht te brengen in deze donkere dagen, worden er al kerstbomen versierd en lichtjes opgehangen. Daar kan ik me nog niet toe aanzetten, maar een kaarsje branden, dat doen we toch allemaal graag. Zodus ging ik met Sien aan de slag. Zij koos oude weckpotten uit en waste ze af. Ik zocht kleine takjes en restjes droogbloemen en kruiden uit mijn houten kisten. Want hier wordt echt niks weggegooid. ;) Met wat touw en mini boeketjes versierden we zoveel potten als de huizen in onze straat. Een theelichtje erin en wij gingen op pad om langs elk huis een kaarsje te gaan afzetten. Dat was dubbel plezier want wij hadden een creatieve namiddag buiten en deelden zo ook ons lichtje aan de buren. Die avond bij het ondergaan van de zon beseften we ineens dat we er voor onszelf geen gemaakt hadden. Dus hadden we de dag erna nog een opdrachtje op onze planning. A candle loses nothing by lighting another candle.
Mokskes, ijsbergjes, karolientjes of gesuikerde nic-nac'jes dat koekje heeft precies in elke provincie een andere naam. Maar als je ze ziet weet je direct waar het over gaat. De koekjes die de Sint ook altijd brengt; die waar je niet van kan afblijven. Eerst het suikertje eraf bijten en laten smelten in je mond en dan dat koekje. Wie houdt daar nu niet van?! Ik zag ze passeren in een groep hobbybakkers op Facebook en wist direct dat ik het ook eens wou proberen. Ondertussen zijn er al wat recepten gedeeld en uitgeprobeerd; maar zoals altijd maak ik er graag mijn ding van. Wat mij het beste ligt. Gisteren deelde ik trots onze foto op Instagram en Facebook en nog nooit heb ik zoveel reacties gekregen dan voor dit onnozel koekske. ;) Omdat de vraag naar het recept meermaals gevraagd werd, deel ik graag het mijne met wat tips. Heb je een goed recept voor een lekker krokant (zand)koekje, dan kan je dat zeker ook gebruiken. Ingrediënten
Aan de slag
Wat is het juiste formaat uitsteekvormpje? Wat je in huis hebt! Een dopje van een fles, de achterkant van een spuitmondje of een bloemetje, dat kan natuurlijk allemaal. Wanneer je echt voor de originele vorm wil gaan, dan is een rondje van 2cm ideaal. Wij rommelden in onze schuif en gebruikten de eerste keer hartjes. Bij de tweede bak probeerde ik verschillende vormpjes. Maar dat doet dus niks aan de smaak. Net zoals de vorm van het spuitmondje. Rol het deeg uit en steek er de vormpjes uit. Leg op een bakplaat met bakpapier en bak een 10 à 12 minuutjes op 175 graden tot het koekje lichtjes gekleurd is. Laat ze goed afkoelen op een rooster. Royal icing Dit is voor ons ook de eerste keer dat we hiermee gewerkt hebben.
Rauw eiwit gebruiken is altijd een beetje een risico. Dus kan je ook kiezen voor het gebruik van eiwitpoeder of eiwit in brik van Cocovit. Dat is reeds gepasteuriseerd. Je vindt dat in de groothandel zoals bij Van Zon. Maar misschien verkopen ze bij Aveve ook wel royal icing poeder waarmee je dit kan maken. Maar daar heb ik geen ervaring mee. Wij zijn geen fan van tubes gel kleurstoffen. Dat gebruik ik nooit in mijn taarten of decoratie. *Sien is als kleuter eens erg ziek geweest nadat ze op school een regenboogtaartje had gegeten als traktatie. Dat kind haar stoelgang had alle kleuren van de regenboog en ik heb toen net niet in alle paniek naar de juf gebeld om te vragen of ze plasticine had opgegeten. Geloof me, dat is niet voor herhaling vatbaar!* Maar toevallig ontdekte ik onlangs wel een natuurlijk kleurpoeder op basis van kurkuma, matcha, wortel en pijlwortelmeel. Vrij van chemische kleurstoffen, aroma's en extracten. Ideaal om de royal icing een kleurtje te geven! Al kan je het natuurlijk ook gewoon wit laten! Aan de slag tip: Eiwit opkloppen kan al eens mislukken. Ontvet daarom eerst even je kom en klopper door er met een half citroentje even door te wrijven. Het sap werkt ontvettend. Klop het eiwit enkele minuutjes op, direct op de hoogste snelheid van uw mixer of keukenrobot. Voeg nu lepel per lepel de bloemsuiker eraan toe. Halverwege kan je de mixer een standje trager zetten. Voeg hierbij ook het wijnsteenbakpoeder toe. Klop tot het geheel een stevige structuur heeft. Verdeel in potjes en meng de kleurstoffen eraan toe. Schep in een spuitzak en gebruik een spuitmondje (wij hadden alleen deze nr 30) om mooie toefjes op je koekje te toveren. Hou je spuitzak recht naar beneden en duw één toefje op het koekje. Het is even uitproberen maar zeker niet moeilijk. Er zijn genoeg koekjes om het onder de knie te krijgen. Laat de koekjes op een rooster of het aanrecht liggen zodat de suiker kan uitharden. Dit kan een hele tijd duren, dus panikeer niet te snel dat ze niet gelukt zijn.
Bewaar ze daarna in een blikken doos of een goed afsluitbare weckpot! Je gaat iedereen verbazen met dit simpel koekje! Ik ben nu al benieuwd naar jullie creaties! Mijn verjaardag wou ik dit jaar toch op mijn manier vieren. Het is elk jaar toch uitkijken met mijn bloemen en hopen dat ik mijn eigen -zelfgezaaide- verjaardagsboeket nog kan knippen. Na de vele regendagen zie je alles met de week minderen. Maar ondanks dat was er best nog veel kleur in onze twee bloementuinen. Omdat ik binnen 10 dagen een ingreep moet ondergaan voor het vervangen van mijn inwendige defibrillator, is het stilaan afscheid nemen van dit bloemenseizoen. Na de ingreep ga ik even geen energie en mogelijkheid hebben om nog bloemen te knippen en of te verzorgen. Zodus besloot ik om vrijdag, de dag van mijn verjaardag, alle schone bloemen te knippen. Voor mijn verjaardagsboeket en met de rest wou ik de lieve vrouwen in mijn leven trakteren met bloemen en taart. Ik kreeg dan ook echt een schoon zonnig verjaardagsweekend. Vrijdag begon zeer mistig maar tegen de tijd dat ik naar Baal gefietst was, kwam er een zalig zonnetje door de wolken. Met in mijn fietstassen een stapel van 7 emmers dacht ik eerst wat te enthousiast geweest te zijn. Maar ik kreeg ze zonder problemen allemaal goed gevuld. Tuinbuurvrouw en vriendin Annelies kwam me trakteren met een taartje én kaarsjes en een lekker tasje koffie. Mijn meiden schreven lieve berichtjes en knutselden een kaartje en van mijn ventje kreeg ik een boek dat al heel lang op mijn wishlist stond. Het groot handboek van medicinale kruiden van Geert Verhelst. Een kanjer van een boek (en de prijs ook) maar wel een topper! 's avonds aten we homemade stoofvlees met frietjes (van patatjes uit de moestuin) en bakte ik nog een chocoladetaart. Samen met mijn papa en mijn broer aka onze bubbel. Zaterdag nodigde ik de liefste vrouwen/vriendinnen uit om een vaasje mee te brengen voor een boeketje bloemen. Het was ook alweer een stralende dag, dus konden we zonder al te veel zorgen buiten in de tuin doorbrengen. Een taartje kon er dan ook nog wel bij. Er is nog wel wat werk aan mijn foodfotografie. Maar mijn taartjes op tijd klaar krijgen blijft mijn prioriteit. Net voor het aansnijden nog snel een foto maken voor in mijn receptenarchief. Meer zit er voorlopig nog niet in. Maar ik bakte dus:
Gelukkig bleven we allemaal in de tuin, want na zoveel gebak en bereidingen; zag de keuken eruit alsof er een bommetje gepasseerd was. :) 4 taarten en 15 boeketten later, met fijne babbels, mondmaskers en ontsmettingsspray sloot ik de avond af met een warm gevuld hart voor zoveel liefde en vriendschap. Hierbij ook nog enkele foto's van de vaasjes die ik gisteren mocht vullen. Ik vond het een bijzondere dag en kon op deze manier ook nog mijn seizoen afsluiten. Dat is vooral ook iets dat in mijn hoofd altijd belangrijk is. Binnen enkele weken kan de eerste vorst optreden en dan is het altijd een beetje vloeken dat van op het ene en het andere moment de tuin zwart gekleurd is. Daar kan ik dan echt triest om zijn. Om nu al alle bloemen te knippen -ook al wil de tuin nog even doorgaan- gaf me dat zoveel plezier dat ik er nog enkele lieven madammen hun living mee kon opfleuren.
Ergens in mei schreef ik hier nog een stukje over de schoonste straat van Tildonk. De Kapelleweg en de bloemenbermen kregen best wel wat aandacht. Een artikeltje in de regionale krant en zelfs de overeenkomst met de gemeente dat de bermen afgelopen zomer niet gemaaid werden.
We werden als bewoners van de Kapelleweg ook genomineerd als duurzame held door onze gemeente. Maar als kers op de taart kreeg ik gisteren ook nog een eervolle vermelding bij de prijsuitreiking van Tildonk Bloemendorp 2020. Wat best ook wel een beetje grappig is. Want ondanks de grote bloementuin achterin, kon ik niet deelnemen aan de wedstrijd van de voortuinen. (Een jaarlijkse wedstrijd voor de mooiste kleurrijke voortuin.) We wonen achterin en het huis kijkt uit op de velden en onze bloementuin, maar van een voortuin is hier niet echt sprake. Maar de eer was dus wel voor de zaadjes en de zaadbommetjes in de bermen en de schone bloemetjes. Ik ben dan ook supertrots op mijn plaatje dat ik aan onze deur mag hangen. Ik ga er binnenkort ook zeker nog verder mee aan de slag met het uitdelen van zaadjes en anderen stimuleren om straten en bermen op te fleuren. Ondertussen ga ik genieten van mijn pakketje! Heel erg bedankt aan de organisatie van 'Tildonk Bloemendorp'! |
duik eens in het archief:
November 2020
|